ภาษาอาฟรีกานส์

ภาษาอาฟรีกานส์
ภาษาอาฟรีกานส์ (Afrikaans) เป็นภาษากลุ่มเจอร์แมนิกตะวันตกที่มีผู้พูดในแอฟริกาใต้, นามิเบีย และมีจำนวนน้อยในบอตสวานา, แซมเบีย และซิมบับเว พัฒนาจากภาษาพื้นเมืองดัตช์ ในฮอลแลนด์ (สำเนียงฮอลแลนด์) ที่ผู้โดยผู้ตั้งถิ่นฐานชาวยุโรป (ดัตช์, ฝรั่งเศส และเยอรมัน) และทาสของพวกเขาในแอฟริกาใต้ แล้วเริ่มพัฒนารูปแบบของตนเองในช่วงคริสต์ศตวรรษที่ 18 นักภาษาศาสตร์ส่วนใหญ่ถือให้ภาษาอาฟรีกานส์เป็นภาษาครีโอลบางส่วน เช่นเดียวกันกับนักวิชาการด้านภาษาศาสตร์อาฟรีกานส์ที่ให้ภาษานี้เป็นภาษาครีโอลบางส่วน

ถึงแม้ว่าภาษาอาฟรีกานส์ยืมศัพท์จากภาษาอื่น ๆ เช่น เยอรมันและกลุ่มภาษาคอยซาน มีศัพท์ภาษาอาฟรีกานส์ประมาณ 90 ถึง 95% มีที่มาจากภาษาดัตช์ ดังนั้น ความแตกต่างของภาษานี้จากภาษาดัตช์ มักพบในวิทยาหน่วยคำประเภทแยกหน่วยคำกับไวยากรณ์ของภาษาอาฟรีกานส์ และรูปสะกดที่แสดงออกถึงการออกเสียงภาษาอาฟรีกานส์มากกว่าภาษาดัตช์มาตรฐาน ระหว่างสองภาษานี้มีระดับความเข้าใจร่วมกัน (mutual intelligibility) สูง โดยเฉพาะในรูปเขียน

ชื่อภาษามีที่มาจากศัพท์ภาษาดัตช์ว่า Afrikaansch (ปัจจุบันสะกดเป็น Afrikaans) หมายถึง "แอฟริกัน" เดิมสื่อถึง "ชาวดัตช์เคป" (สามารถรวมถึงผู้ตั้งถิ่นฐานชาวดัตช์ก่อนหน้า) หรือ "ชาวดัตช์ครัว" (kitchen Dutch; คำดูถูกที่ใช้เรียกชาวอาฟรีกานส์ในช่วงแรก) เนื่องจากเป็นภาษาที่ทาสของผู้ตั้งถิ่นฐานในอาณานิคมพูด "ในห้องครัว" อย่างไรก็ตาม มีหลายแหล่งที่กล่าวถึงเป็นภาษาครีโอลฐานดัตช์หรือเป็นภาษาที่ถูกทำให้เป็นครีโอลบางส่วน

ประเทศ