Γαλλική γλώσσα

Γαλλική γλώσσα
Η γαλλική γλώσσα (ή φραγκική γλώσσα ) (γαλλικά, «la langue française», IPA: [la lɑ̃ɡ fʁɑ̃sɛːz]) είναι η τρίτη από τις Ρομανικές γλώσσες από άποψη αριθμού ομιλητών ως μητρική γλώσσα, μετά την ισπανική γλώσσα και την πορτογαλική γλώσσα αλλά η μόνη από τις Ρομανικές με δυναμική παρουσία και στις πέντε ηπείρους και η μόνη με 600 περίπου εκατομμύρια ομιλητές ως μητρική, πρώτη ή δεύτερη γλώσσα Είναι επίσης η δεύτερη ξένη γλώσσα διδασκαλίας ανά τον κόσμο μετά τα αγγλικά με 125 εκατομμύρια μαθητές το 2015 και 900.000 διδάσκοντες, πολύ μπροστά έναντι της τρίτης σε σειρά διδασκόμενης γλώσσας. Το 2018 σημείωσε την μεγαλύτερη ετήσια άνοδο με 132 εκατομμύρια μαθητές στον κόσμο.

Το 2006 ήταν η 4η ομιλούμενη γλώσσα στον κόσμο με 520 εκατομμύρια ομιλητές. Η αύξηση αυτή προέρχεται κυρίως από την καθημερινή φρενήρη πληθυσμιακή αύξηση των αφρικανικών χωρών. Το 1999 τα Γαλλικά ήταν η 11η πλέον ομιλούμενη γλώσσα στον κόσμο. Εκτιμάται ότι μέχρι το 2065 θα είναι η δεύτερη ομιλούμενη γλώσσα στον κόσμο.

Στην Ευρώπη ομιλείται από 74 εκατομμύρια γαλλόφωνους ως μητρική γλώσσα (Γαλλία 67 εκ., Βέλγιο 4,5 εκ. Ελβετία 1,5 εκ). Εκτός Ευρώπης ομιλείται από 10 εκατομμύρια στον Καναδά, 8 στην Αϊτή μαζί με τη γαλλική κρεόλ και από 160 έως 500 εκατομμύρια ομιλητές που τη χρησιμοποιούν ως δεύτερη γλώσσα αλλά και πρώτη όπως μεταξύ άλλων στο πρώην Βελγικό Κονγκό ή Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, στη Δημοκρατία του Κονγκό, στη Γουινέα, στο Τόγκο, στο Μπενίν, στην Ακτή Ελεφαντοστού, στη Δημοκρατία της Γκαμπόν και στο Καμερούν.

Είναι επίσημη γλώσσα σε διάφορες κοινότητες και οργανισμούς, όπως η Ευρωπαϊκή Ένωση, η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή, ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών (στον ΟΗΕ είναι επίσημη γλώσσα μαζί με την Αγγλική, την Ισπανική, τη Ρωσική, την Κινεζική και την Αραβική) και η μόνη επίσημη γλώσσα για την Παγκόσμια Ταχυδρομική Ένωση.

Πριν από τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο τα Γαλλικά (και τα Αγγλικά) θεωρούντο διεθνείς γλώσσες, ιδιαίτερα σε πεδία όπως η διπλωματία, lingua franca στο εμπόριο, στη ναυτιλία και στις μεταφορές. Σήμερα παραμένουν μαζί με τα αγγλικά και τα ισπανικά ως ισχυρή γλώσσα στη διπλωματία.

Η Ελλάδα ανήκει στην Παγκόσμια Οργάνωση Γαλλοφωνίας (OIF). 57 χώρες κράτη και επαρχίες. έχουν τη γαλλική ως επίσημη γλώσσα και εκεί η γαλλική μειονότητα είναι πολύ ισχυρή. Τα Γαλλικά είναι μία από τις τρεις γλώσσες εργασίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς και δεύτερη ξένη γλώσσα διδασκαλίας στα σχολεία όλης της Ευρώπης μετά τα αγγλικά.

Χώρα
  • Ακτή Ελεφαντοστού
    Η Ακτή Ελεφαντοστού (γαλλικά: République de Côte d'Ivoire) είναι χώρα της δυτικής Αφρικής με έκταση 322.460 τ.χλμ. και πληθυσμό 29.389.150 κατοίκους σύμφωνα με την απογραφή του 2021.

    Συνορεύει στα ανατολικά με την Γκάνα, στα βόρεια με την Μπουρκίνα Φάσο και το Μάλι, στα δυτικά με τη Γουινέα και τη Λιβερία και βρέχεται στα νότια από τον κόλπο της Γουινέας.
  • Γκαμπόν
    Η Δημοκρατία της Γκαμπόν (γαλλικά: République Gabonaise) είναι μια χώρα στην Κεντροδυτική Αφρική, με έκταση 267.667 τ.χλμ. και πληθυσμό 2.290.713 κατοίκους, σύμφωνα με επίσημη εκτίμηση για το 2022. Δυτικά βρέχεται από τον Ατλαντικό ωκεανό, βόρεια συνορεύει με την Ισημερινή Γουινέα και το Καμερούν, ανατολικά και νότια συνορεύει με τη Δημοκρατία του Κονγκό. Απέκτησε την ανεξαρτησία της τις 17 Αυγούστου 1960 από τη Γαλλία. Μεγαλύτερη πόλη είναι η Λιμπρεβίλ που είναι και η πρωτεύουσά της. Η επίσημη γλώσσα του κράτους είναι η Γαλλική και από τις 16 Οκτωβρίου 2009 ανέλαβε καθήκοντα προέδρου χώρας της Γκαμπόν ο Αλί Μπονγκό. Ο μακροβιότερος πρόεδρός της, Ομάρ Μπονγκό, απεβίωσε στην Ισπανία, τον Ιούνιο του 2009.

    Το προσδόκιμο ζωής στο σύνολο του πληθυσμού, σύμφωνα με εκτιμήσεις του 2019 του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας ήταν 66,5 χρόνια (63,6 χρόνια οι άνδρες και 69,7 οι γυναίκες).
  • Γουινέα
    Η Δημοκρατία της Γουινέας (γαλλικά: République de Guinée) είναι χώρα στη Δυτική Αφρική με έκταση 245.857 τ.χλμ. και πληθυσμό (κατατάσσεται 76η στον κόσμο) 13.261.638 κατοίκους, σύμφωνα με επίσημη εκτίμηση για το 2022. Δυτικά βρέχεται από τον Ατλαντικό ωκεανό, συνορεύει βορειοδυτικά με τη Γουινέα-Μπισσάου, βόρεια με τη Σενεγάλη, βόρεια και βορειοανατολικά με το Μάλι, νοτιοανατολικά με την Ακτή Ελεφαντοστού, νότια με τη Λιβερία και τη Σιέρα Λεόνε. Πρωτεύουσα είναι το Κονακρί. Πρόεδρος της χώρας ήταν ως το θάνατό του, το 2008, ο Λανσάνα Κοντέ. Μετά το θάνατό του την εξουσία κατέλαβαν οι στρατιωτικοί και νέος Αρχηγός Κράτους έγινε ο Μουσά Νταντίς Καμαρά, ο οποίος το 2009 αντικαταστάθηκε για λόγους υγείας από τον αντιπρόεδρο Σεκουμπά Κονατέ. Η χώρα, σύμφωνα με την οργάνωση Διεθνής Διαφάνεια, είναι από τις πρώτες παγκοσμίως σε διαφθορά (προτελευταία σε διαφάνεια με τελευταία την Αϊτή. )

    Η Γουινέα πολλές φορές αναφέρεται με το όνομα Γουινέα-Κόνακρι, για να ξεχωρίζει από τη γειτονική της Γουινέα-Μπισσάου, η οποία έχει πρωτεύουσα την Μπισσάου.
  • Δημοκρατία του Κονγκό
    Η Δημοκρατία του Κονγκό (γαλλικά: République du Congo, κιτούμπα: Repubilika ya Kongo, λινγκάλα: Republiki ya Kongó, τοπικά ως Κονγκό-Μπραζά, δεν πρέπει να συγχέεται με τη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, πρώην Ζαΐρ, η οποία ήταν και αυτή κάποτε γνωστή με την ονομασία Δημοκρατία του Κονγκό), γνωστή και ως Κονγκό-Μπραζαβίλ ή απλά Κονγκό, είναι πρώην γαλλική αποικία της κεντρικής Αφρικής. Συνορεύει με τη Γκαμπόν, το Καμερούν, την Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, τη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό και την Ανγκόλα. Έχει έκταση 342.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα και πληθυσμό, σύμφωνα με τη μέση εκτίμηση των Ηνωμένων Εθνών για το 2022, 5.970.000 κατοίκους.

    Η δημοκρατία είναι μια πρώην γαλλική αποικία. Όταν έγινε ανεξάρτητη το 1960, η πρώην περιοχή του Μέσου Κονγκό έγινε η Δημοκρατία του Κονγκό. Το 1992 το Κονγκό έγινε πολυκομματική δημοκρατία. Ωστόσο, το 1997 ξέσπασε ένας σύντομος εμφύλιος πόλεμος που είχε αποτέλεσμα την ανατροπή του δημοκρατικά εκλεγμένου προέδρου Πασκάλ Λισουμπά και την εγκαθίδρυση του προέδρου Ντενί Σασσού-Νγκεσό στην εξουσία. Γύρω στο ήμισυ του πληθυσμού ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας με 1.25 δολάρια καθημερινά.
  • Ηνωμένη Αραβική Δημοκρατία
    Η Ηνωμένη Αραβική Δημοκρατία (ΗΑΔ, αραβικά: الجمهورية العربية المتحدة al-Ǧumhūriyyah al-ʿArabiyyah al-Muttaḥidah), ήταν βραχύβια πολιτική ένωση μεταξύ της Αιγύπτου και της Συρίας. Η ένωση αυτή ξεκίνησε το 1958 και διήρκεσε έως το 1961, όταν η Συρία αποσχίστηκε της ενώσεως αυτής. Η Αίγυπτος εξακολούθησε να είναι γνωστή με την ονομασία «Ηνωμένη Αραβική Δημοκρατία» έως το 1971. Πρόεδρός της ήταν ο Γκαμάλ Άμπντελ Νάσερ. Κατά τα πρώτα χρόνια ύπαρξής της (1958–1961), ήταν μέλος των Ηνωμένων Αραβικών Κρατών, μιας συνομοσπονδίας με τη Βόρεια Υεμένη.

    Τα μέλη της συριακής πολιτικής ηγεσίας θεωρούσαν την ένωση με την Αίγυπτο ως το μικρότερο των δύο κακών. Θεωρούσαν, ακόμη, ότι οι όροι του Νασέρ δεν ήταν δίκαιοι, αλλά δεδομένης της έντονης πίεσης που δεχόταν η κυβέρνησή τους, αντελήφθησαν ότι δεν είχαν άλλη επιλογή.
  • Ισημερινή Γουινέα
    Η Δημοκρατία της Ισημερινής Γουινέας (ισπανικά: República de Guinea Ecuatorial, γαλλικά: République de Guinée équatoriale, πορτογαλικά: República da Guiné Equatorial) είναι χώρα με έκταση 28.051 τ.χλμ. και πληθυσμό 1.558.160 κατοίκους σύμφωνα με επίσημη εκτίμηση για το 2022. Το όνομα της πρωτεύουσας είναι Μαλάμπο. Πρόεδρος της χώρας, από το 1979, είναι ο Τεοδόρο Ομπιάνγκ Νγκέμα Μπασόνγκο. Επίσημες γλώσσες είναι η γαλλική, η πορτογαλική και η ισπανική.

    Πρόσφατα, η οικονομική και πολιτική κατάσταση του κράτους άρχισε να αλλάζει έπειτα από την πρόσφατη ανακάλυψη εκτεταμένων κοιτασμάτων πετρελαίου.
  • Καμερούν
    Το Καμερούν (επίσημα Δημοκρατία του Καμερούν, γαλλικά: République du Cameroun) είναι κράτος της κεντρικής Αφρικής. Συνορεύει με τη Νιγηρία στα δυτικά, το Τσαντ στα βορειοανατολικά, την Κεντροαφρικανική Δημοκρατία στα ανατολικά και την Ισημερινή Γουινέα, τη Γκαμπόν και τη Δημοκρατία του Κονγκό στα νότια. Στα δυτικά βρέχεται από τον Ατλαντικό ωκεανό. Έχει έκταση 475.440 τ.χλμ. και πληθυσμό 24.348.251 κατοίκους, σύμφωνα με επίσημη εκτίμηση για το 2019. Το Καμερούν χαρακτηρίζεται από μεγάλη μορφολογική αλλά και πολιτισμική ποικιλότητα. Στην επικράτειά του υπάρχουν παραλίες, έρημοι, βουνά, τροπικά δάση και σαβάνες και ζουν πάνω από 200 διαφορετικές εθνοτικές και γλωσσικές ομάδες. Πρωτεύουσα είναι η Γιαουντέ και μεγαλύτερη πόλη η Ντουάλα. Επίσημες γλώσσες είναι τα Γαλλικά και τα Αγγλικά.

    Το όνομά του προέρχεται από την ονομασία Rio dos Camarões (Ποταμός των γαρίδων) που έδωσαν στην περιοχή Πορτογάλοι εξερευνητές τον 15ο αιώνα. Τον 19ο αιώνα η ισλαμική εθνοτική ομάδα των Φούλα ίδρυσε το Εμιράτο Ανταμάουα στα βόρεια της χώρας ενώ άλλες ομάδες ίδρυσαν τα δικά τους βασίλεια στα δυτικά και τα βορειοδυτικά. Το 1884 το Καμερούν έγινε γερμανική αποικία. Μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο η περιοχή μοιράστηκε μεταξύ Γαλλίας και Μεγάλης Βρετανίας στα πλαίσια της Εντολής της Κοινωνίας των Εθνών. Το κόμμα Union des Populations du Cameroun (Ένωση των λαών του Καμερούν) επεδίωξε ανεξαρτησία αλλά τέθηκε εκτός νόμου τη δεκαετία του 1950. Το 1960 το Γαλλικό Καμερούν έγινε ανεξάρτητο ως Δημοκρατία του Καμερούν με πρόεδρο τον Αχμαντού Αχιτζό. Το νότιο τμήμα του Βρετανικού Καμερούν ενώθηκε μαζί του το 1961 σχηματίζοντας την Ομοσπονδιακή Δημοκρατία του Καμερούν. Η χώρα έγινε ενιαία δημοκρατία το 1972 και το 1984 μετονομάστηκε σε Δημοκρατία του Καμερούν.
  • Κεντροαφρικανική Δημοκρατία
    Η Κεντροαφρικανική Δημοκρατία είναι χώρα στην Κεντρική Αφρική. Συνορεύει με το Τσαντ στο Βορρά, το Σουδάν στα βορειοανατολικά, το Νότιο Σουδάν στα ανατολικά, τη Δημοκρατία του Κονγκό και τη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό στο Νότο, και το Καμερούν στα δυτικά. Ο πληθυσμός είναι 5.579.000 κάτοικοι, σύμφωνα με τη μέση εκτίμηση των Ηνωμένων Εθνών για το 2022.

    Το μισό σχεδόν του εξαγωγικού εμπορίου της δημοκρατίας αντιπροσωπεύουν οι ίνες βαμβακιού και ο καφές. Κύριες χώρες εισαγωγής των προϊόντων αυτών είναι η Γαλλία, αρκετές δυτικοευρωπαϊκές χώρες και οι Ηνωμένες Πολιτείες.Στα εξαγώγιμα προϊόντα περιλαμβάνονται οι αραχίδες, η ξυλεία, το ελαστικό, το φοινικέλαιο, μικρές ποσότητες διαμαντιών και χρυσού. Εισάγονται κυρίως μηχανήματα, βαμβακερά υφάσματα και οχήματα.Υπάρχουν επίσης, βυρσοδεψεία και εργοστάσια παραγωγής φυτικών ελαίων, σαπωνοποιεία και ζυθοποιεία.Στις περιοχές των τροπικών δασών υπάρχουν αρκετά πριονιστήρια. Εκτός του φράγκου CFA, ως νόμισμα χρησιμοποιείται και το Bitcoin (XBT) από τις 27 Απριλίου 2022.
  • Κομόρες
    Οι Κομόρες, επίσημα Ένωση των Κομορών (Union des Comores, : لإتّحاد القمريّ al-Ittiḥād al-Qumuriyy), μεταξύ 1978-2001 Ισλαμική Ομοσπονδιακή Δημοκρατία των Κομορών (République fédérale islamique des Comores, : جزر القمر Juzur al-Qumur), είναι ένα ηφαιστειογενές σύμπλεγμα τριών νήσων και πολυάριθμων νησίδων που (μαζί με τη Μαγιότ που ανήκει στη Γαλλία) αποτελούν ομώνυμο αρχιπέλαγος και σήμερα ανεξάρτητη χώρα με πληθυσμό 945.405 κατοίκους, σύμφωνα με επίσημη εκτίμηση για το 2022. Βρίσκεται δυτικά του Ινδικού ωκεανού, μεταξύ της νήσου Μαδαγασκάρης και των ανατολικών ακτών της Αφρικής, στο βόρειο τμήμα του πορθμού της Μοζαμβίκης.

    Η έκτασή τους (1.862 τ.χλμ.) τις καθιστά την τρίτη μικρότερη σε έκταση χώρα στην Αφρική, ενώ ο πληθυσμός της, που είναι γύρω στους 850.688 κατοίκους την καθιστά το έκτο μικρότερο αφρικανικό κράτος σε πληθυσμό, παρότι έχει τη μεγαλύτερη πληθυσμιακή πυκνότητα στην ήπειρο. Αποτελούν επίσης το νοτιότερο κράτος- μέλος του Αραβικού Συνδέσμου. Το όνομά τους προέρχεται από το αραβικό qamar, που σημαίνει "σελήνη".
  • Λαοκρατική Δημοκρατία του Κονγκό
    Η Λαοκρατική Δημοκρατία του Κονγκό ή Κονγκό-Κινσάσα (γαλλικά: République Démocratique du Congo, πρώην Ζαΐρ) είναι χώρα της Κεντρικής Αφρικής με πληθυσμό 99.010.000 κατοίκων, σύμφωνα με τη μέση εκτίμηση των Ηνωμένων Εθνών για το 2022 και έκταση 2.344.858 τ.χλμ.. Η χώρα χαρακτηρίζεται και πήρε το όνομά της από τον μεγάλο ποταμό Κονγκό ο οποίος με τους παραποτάμους του διασχίζει ολόκληρη τη χώρα. Καταλαμβάνει το μεγαλύτερο μέρος της λεκάνης του ποταμού Κόγκο, ενώ προς τα ανατολικά του κλείνεται από το υδάτινο τείχος των λιμνών Τανγκανίκα, Κίβου, Εδουάρδου, Αλβέρτου κ.ά.

    Συνορεύει με πολλά αφρικανικά κράτη. Πρωτεύουσα είναι η Κινσάσα. Επίσης είναι η μόνη αφρικανική χώρα που χρησιμοποιεί 2 ζώνες ώρας (UTC+1,+2)
  • Μάλι
    Το Μάλι είναι κράτος της Δυτικής Αφρικής. Επί αποικιοκρατίας ονομαζόταν Γαλλικό Σουδάν. Η έκταση της χώρας είναι 1.240.192 τ.χλμ., έχει πληθυσμό (κατατάσσεται 58η) 22.594.000 κατοίκους, σύμφωνα με τη μέση εκτίμηση των Ηνωμένων Εθνών για το 2022. και πρωτεύουσά του είναι το Μπαμακό. Συνορεύει στα βορειοανατολικά με την Αλγερία, στα ανατολικά με τον Νίγηρα, στα νότια με την Μπουρκίνα Φάσο, την Ακτή Ελεφαντοστού και τη Γουινέα, και στα δυτικά με τη Σενεγάλη και τη Μαυριτανία. Το κλίμα του Μάλι είναι ξηρό και θερμό, το βόρειο 1/3 της χώρας βρίσκεται στην έρημο της Σαχάρας. Η χώρα είναι κυρίως αγροτική.

    Η σημαία της Χώρας είναι τρίχρωμη σε ισοπαχείς κάθετες λωρίδες, αρχής γενομένης από την πράσινη (προσίστια), κίτρινη (κεντρική) και κόκκινη και σε αναλογία πλάτους μήκους 2 προς 3.
  • Μαγιότ
    Η Μαγιότ (γαλλικά: Mayotte, στη γλώσσα Σιμαορέ: Maore, στη γλώσσα Κιμπούσι: Mahori), επίσημα Υπερπόντια περιοχή της Μαγιότ είναι υπερπόντια περιοχή της Γαλλίας με έκταση 376 τ.χλμ. και πληθυσμό 310.022 κατοίκους σύμφωνα με επίσημη εκτίμηση για το 2023. Η πρωτεύουσα της νήσου είναι το Μαμουτζού. Αποτελείται από ένα κύριο νησί, το Γκραν Τερ (ή Μαορέ), ένα μικρότερο νησί, το Petite-Terre (ή Pamanzi) και πολλές άλλες νησίδες γύρω από αυτά τα δύο. Το μήκος των ακτών του νησιού είναι 185 χιλιόμετρα ενώ το υψηλότερο σημείο του είναι η Κορυφή Μπεναρά στα 660 μέτρα.

    Οι επίσημες γλώσσες των νησιών είναι τα Γαλλικά και τα Μαχοριανικά (μία διάλεκτος Σουαχίλι). Αναφορικά με το θρήσκευμα, οι κάτοικοι πρεσβεύουν το Ισλάμ σε ποσοστό 95%. Το νόμισμα της Μαγιότ είναι το ευρώ. Στις 29 Μαρτίου του 2009 οι κάτοικοι τάχθηκαν σε δημοψήφισμα υπέρ της πρότασης να μετατραπεί το νησί σε υπερπόντια περιοχή της Γαλλίας. Η Μαγιότ έγινε επίσημα γαλλικό διαμέρισμα στις 31 Μαρτίου 2011.
  • Μαδαγασκάρη
    Η Μαδαγασκάρη (μαλαγασικά: Madagasikara), επίσημα Δημοκρατία της Μαδαγασκάρης (μαλαγασικά: Repoblikan'i Madagasikara, γαλλικά: République de Madagascar) είναι νησιωτική χώρα με έκταση 587.041 τ.χλμ., πληθυσμό 28.177.762 κατοίκων, σύμφωνα με επίσημη εκτίμηση για το 2021 και το τέταρτο σε μέγεθος νησί του κόσμου. Βρίσκεται απέναντι από τη νοτιοανατολική ακτή της Αφρικής δημιουργώντας με την ακτή της Μοζαμβίκης τον δίαυλο της Μαδαγασκάρης συνολικού μήκους 980 μιλίων, μεγίστου εύρους 360 μιλίων και ελαχίστου 250 μιλίων. Πρωτεύουσα του κράτους είναι η Ανταναναρίβο. Η οικονομία βασίζεται κυρίως στη γεωργία, στην αλιεία και στον τουρισμό. Απέκτησε την ανεξαρτησία της στις 26 Ιουνίου 1960 από τη Γαλλία, της οποίας υπήρξε αποικία. Την τελευταία δεκαετία χαρακτηρίζεται από πολιτικές και κοινωνικές ταραχές, με αποκορύφωμα δύο κρίσεις εξουσίας ανάμεσα σε κυβέρνηση και σε αντιπολίτευση.

    Η νησιωτική χώρα αποτελείται από το νησί με το ίδιο όνομα και από άλλα μικρότερα. Σε γενικές γραμμές η Μαδαγασκάρη φαίνεται ως ένας μεγάλος βραχώδης όγκος, με κλίση προς τη δύση. Μπορεί κανείς να διακρίνει πέντε γεωγραφικές περιοχές : την ανατολική ακτή, την περιοχή του υψιπέδου Τσαρατανάνα (Tsaratanana Massif), τα κεντρικά υψίπεδα, τη δυτική ακτή και το νοτιοδυτικό τμήμα.
  • Μαρόκο
    Το Μαρόκο είναι μια αραβική, μουσουλμανική χώρα της Βόρειας Αφρικής. Το πολίτευμά του είναι η Συνταγματική Μοναρχία και έχει έκταση 446.550 τ.χλμ. και πληθυσμό 36.670.000 κατοίκους, σύμφωνα με επίσημη εκτίμηση για το 2022. Βρίσκεται στη βορειοδυτική άκρη της Αφρικής και συνορεύει ανατολικά με την Αλγερία, νότια με τη Μαυριτανία και βόρεια με την Ισπανία. Δυτικά βρέχεται από τον Ατλαντικό ωκεανό, ενώ στο βορρά από τη Μεσόγειο. Στο βόρειο άκρο του βρίσκεται η μια πλευρά από τα στενά του Γιβραλτάρ, σε απόσταση 14,33 χλμ. από την Ισπανία. Το Μαρόκο διοικεί το μεγαλύτερο μέρος της Δυτικής Σαχάρας, που όμως από το 1976 έχει ανακηρυχτεί ανεξάρτητο κράτος και αναγνωρίζεται από 46 κράτη στον κόσμο. Πρωτεύουσα του Μαρόκου είναι το Ραμπάτ.

    Αν και η περιοχή κατοικείται από την Παλαιολιθική Εποχή, το πρώτο μαροκινό κράτος ιδρύθηκε από τον Ιδρίς Α΄ το 788. Στη συνέχεια διοικήθηκε από μια σειρά ανεξάρτητων δυναστειών, φτάνοντας στο ζενίθ της ως περιφερειακή δύναμη τον 11ο και 12ο αιώνα, υπό τις δυναστείες των Αλμοραβιδών και των Αλμοαδών, όταν έλεγχε το μεγαλύτερο μέρος της Ιβηρικής Χερσονήσου και του Μαγκρέμπ. Τον 15ο και τον 16ο αιώνα, το Μαρόκο αντιμετώπισε εξωτερικές απειλές για την κυριαρχία του, με την Πορτογαλία να καταλαμβάνει κάποια εδάφη και την Οθωμανική Αυτοκρατορία να καταπατά εδάφη του στα ανατολικά. Οι δυναστείες των Μαρινιδών και των Σααντί κατά τα άλλα αντιστάθηκαν στην ξένη κυριαρχία και το Μαρόκο ήταν το μόνο βορειοαφρικανικό έθνος που γλίτωσε από την οθωμανική κυριαρχία. Η δυναστεία των Αλαουϊτών, που κυβερνά τη χώρα μέχρι σήμερα, κατέλαβε την εξουσία το 1631 και κατά τους επόμενους δύο αιώνες επέκτεινε τις διπλωματικές και εμπορικές σχέσεις με τον δυτικό κόσμο. Η στρατηγική θέση του Μαρόκου κοντά στην είσοδο της Μεσογείου προσέλκυσε ανανεωμένα το ευρωπαϊκό ενδιαφέρον. Το 1912, η Γαλλία και η Ισπανία χώρισαν τη χώρα σε αντίστοιχα προτεκτοράτα, διατηρώντας μια διεθνή ζώνη στην Ταγγέρη. Μετά από ταραχές και εξεγέρσεις κατά της αποικιοκρατίας, το 1956 το Μαρόκο ανέκτησε την ανεξαρτησία του και επανενώθηκε.
  • Μαυρίκιος
    Ο Μαυρίκιος είναι νησιωτικό κράτος του Ινδικού ωκεανού ανατολικά της Μαδαγασκάρης. Έχει συνολική έκταση 2.040 τ.χλμ. και πληθυσμό, σύμφωνα με επίσημη εκτίμηση για το 2022, 1.262.523 κατοίκους. (158η στον κόσμο)

  • Μαυριτανία
    Η Μαυριτανία είναι χώρα της βορειοΔυτικής Αφρικής με πρωτεύουσα το Νουακσότ. Έχει πληθυσμό 4.372.037 κατοίκους, σύμφωνα με επίσημη εκτίμηση για το 2022 και έκταση 1.030.700 τ.χλμ., με αποτέλεσμα να είναι από τις πιο αραιοκατοικημένες χώρες της ηπείρου αλλά και του κόσμου. Οι επίσημες γλώσσες της χώρας είναι η Αραβική και η Γαλλική, ενώ η επίσημη θρησκεία της χώρας είναι το Σουνιτικό Ισλάμ. Το νόμισμα της χώρας είναι η ουγκίγια. Σύμφωνα με στοιχεία της οργάνωσης «Οίκος της Ελευθερίας» (Freedom House, 2008) η Μαυριτανία και οι Κομόρες θεωρούνταν ως οι μόνες πραγματικές «εκλογικές δημοκρατίες» στον αραβικό κόσμο.

    Ελάχιστα είναι τα υπάρχοντα στοιχεία αναφορικά με την προέλευση του πληθυσμού της χώρας. Είναι δύσκολο να συνδεθεί η ονομασία της χώρας με συγκεκριμένη προέλευση, καθώς από την Κλασική Εποχή με το όνομα Μαυριτανοί καλούνταν όλοι οι λαοί της βορειοανατολικής Αφρικής και της Σαχάρας. Στην παράλια περιοχή και στη σεμάμα κατοικούσαν μαύροι πληθυσμοί ήδη από το 10ο αιώνα μ.Χ.
  • Μπενίν
    Το Μπενίν, τέως Δαχομέη είναι χώρα της Δυτικής Αφρικής με έκταση 112.622 τ.χλμ. και πληθυσμό 12.915.002 κατοίκους, σύμφωνα με επίσημες εκτιμήσεις του 2022. Η χώρα έχει πολλά ποτάμια, που στις εκβολές τους σχηματίζουν λιμνοθάλασσες και έλη. Κυριότερα είναι ο Νίγηρας (που αποτελεί τα σύνορα με το κράτος του Νίγηρα), τα Ουεμέ, Κουφό, Μονό και οι παραπόταμοι του Νίγηρα Σότα, Μεκρού και Αλιμπόρι. Το όνομα της πρωτεύουσας είναι Πόρτο-Νόβο. Νόμισμά της είναι το Φράγκο CFA Δυτικής Αφρικής. Οι περισσότεροι κάτοικοι ζουν στα νότια.

    Η ονομασία «Benin» δεν σχετίζεται επακριβώς με το Βασίλειο του Μπενίν (ή την Πόλη του Μπενίν). Το όνομα Δαχομέη άλλαξε (ως μη αρμόζον) το 1975 σε Λαϊκή Δημοκρατία του Μπενίν και προήλθε από τον υδάτινο όγκο επάνω στον οποίο βρίσκεται η αφρικανική χώρα. Το όνομα αυτό επιλέχθηκε λόγω της ουδετερότητάς του, με δεδομένη την πληθώρα εθνοτικών και γλωσσικών ομάδων στο κράτος. Δαχομέη ονομαζόταν το αρχαίο βασίλειο των Φον.
  • Μπουρκίνα Φάσο
    Η Μπουρκίνα Φάσο είναι χώρα της Δυτικής Αφρικής. Δεν έχει πρόσβαση στη θάλασσα και περιβάλλεται από έξι χώρες: το Μάλι στον βορρά, το Νίγηρα στα ανατολικά, το Μπενίν στα νοτιοανατολικά, το Τόγκο και τη Γκάνα στα νότια και την Ακτή Ελεφαντοστού στα νοτιοδυτικά.

    Η χώρα ήταν γνωστή ως Άνω Βόλτα. Στις 4 Αυγούστου 1984 ο πρόεδρος Τομά Σανκαρά άλλαξε το όνομα έτσι ώστε να σημαίνει «χώρα των έντιμων ανθρώπων» στις δύο μεγαλύτερες ιθαγενείς γλώσσες την Μοσσί (Mossi) και την Ντιούλα (Dioula). Ανεξαρτητοποιήθηκε από τη Γαλλία το 1960. Η κυβερνητική αστάθεια τις δεκαετίες 1970 και 1980 ακολουθήθηκε από πολυκομματικές εκλογές στις αρχές της δεκαετίας του 1990. Χιλιάδες αγρότες της χώρας μεταναστεύουν κάθε χρόνο προς τα νότια στην Ακτή Ελεφαντοστού και την Γκάνα. Η πρωτεύουσα Ουαγκαντουγκού είναι γνωστή από τους ντόπιους και ως «Ουάγκα» (Ouaga).
  • Μπουρούντι
    Το Μπουρούντι (Burundi, Republika y' Uburundi η επίσημη ονομασία στη τοπική γλώσσα κιρούντι της χώρας) είναι χώρα της κεντρικής Αφρικής. Καλύπτει έκταση 27.830 τ.χλμ. και έχει πληθυσμό 12.837.740 (κατατάσσεται 78η στον κόσμο), σύμφωνα με επίσημη εκτίμηση για το 2022. Αποτέλεσε αρχικά γερμανική αποικία (1884) και στη συνέχεια βελγική από το 1916 μέχρι το 1962, οπότε και απέκτησε την ανεξαρτησία της. Υπήρξε το επίκεντρο της γενοκτονίας του 1994 μεταξύ των φυλών Χούτου και Τούτσι, μετά τη κατάρριψη του αεροσκάφους που επέβαιναν οι πρόεδροι των χωρών Ρουάντα και Μπουρούντι. Συνορεύει βόρεια με τη Ρουάντα, ανατολικά και νότια με Τανζανία και δυτικά βρέχεται από την λίμνη Ταγκανίκα και συνορεύει με την Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό. Είναι περίκλειστο κράτος. Από τις 16 Ιανουαρίου του 2019, πρωτεύουσα της χώρας είναι η Γκιτέγκα. Μεγαλύτερη πόλη και οικονομικό κέντρο της χώρας παραμένει η Μπουζουμπούρα, που ήταν έως τότε η πρωτεύουσα της χώρας. Επίσημες γλώσσες είναι η γαλλική και η κιρούντι. Πρόεδρος στη χώρα από το 2005 ως τον θάνατό του το 2020, ήταν ο Πιερ Νκουρουνζίζα. Οι περισσότεροι κάτοικοι είναι Χριστιανοί (περίπου 60%), οι υπόλοιποι είναι Μουσουλμάνοι (περίπου 10%) και ένα 20% ανήκει σε τοπικά θρησκεύματα.

    Η χώρα είναι ιδιαίτερα ορεινή. Η μοναδική περιοχή με υψόμετρο κάτω των 900 μέτρων είναι μια στενή πεδιάδα κατά μήκος του ποταμού Ρουζίζι στο δυτικό τμήμα της χώρας, ενώ το υψηλότερο σημείο έχει υψόμετρο 2.670 μέτρα (κορυφή Χέχα), με το μέσο υψόμετρο της χώρας να είναι περίπου 1.700 μέτρα. Από το χαμηλό δυτικό σημείο εκκινεί η οροσειρά Μιτούμπα και προς τα σύνορα με την Τανζανία, εξελίσσεται σε ανώμαλο οροπέδιο. Το μέσο υψόμετρο του οροπεδίου είναι περίπου 1.500 μέτρα. Η χώρα βρέχεται στο δυτικό τμήμα της από την μεγάλη λίμνη Τανγκανίκα και διαρρέεται από τους ποταμούς Κανιάρου και Νιαμπαρόνγκο.
  • Νίγηρας
    Ο Νίγηρας είναι χώρα με έκταση 1.267.000 τ.χλμ. και πληθυσμό 24.463.374 κατοίκους σύμφωνα με επίσημη εκτίμηση για το 2022. Ο Νίγηρας είναι περίκλειστη χώρα κάτω από τη Σαχάρα, που πήρε το όνομά της από τον ποταμό Νίγηρα. Συνορεύει με τη Νιγηρία και το Μπενίν στα νότια, τη Μπουρκίνα Φάσο και το Μάλι στα δυτικά, την Αλγερία και τη Λιβύη στα βόρεια και το Τσαντ στα ανατολικά. Από το 2005 μαστίζεται από λιμό, ενώ το 2004 ο λαός του Νίγηρα υπέφερε από ξηρασία και τη μάστιγα των ακρίδων. Επίσης είναι μια από τις φτωχότερες χώρες του κόσμου με χαμηλή θέση στον Δείκτη Ανθρώπινης Ανάπτυξης (167η σε 169 χώρες το 2010). Στις 18 Φεβρουαρίου 2010 εκδηλώθηκε επιτυχημένο πραξικόπημα και ο πρόεδρος Μαμαντού Ταντζά ανατράπηκε και αιχμαλωτίστηκε από στασιαστές του στρατού. Έπειτα από μία μεταβατική περίοδο, η δημοκρατία αποκαταστάθηκε στη χώρα έπειτα από τη διεξαγωγή των γενικών εκλογών του 2011.

  • Ρουάντα
    Η Ρουάντα, επισήμως Δημοκρατία της Ρουάντα, είναι ένα περίκλειστο κράτος της ανατολικής κεντρικής Αφρικής. Βρίσκεται λίγες μοίρες νότια του Ισημερινού, στη Μεγάλη Ρηξιγενή Κοιλάδα στη περιοχή των Μεγάλων Αφρικανικών Λιμνών. Η Ρουάντα συνορεύει με την Ουγκάντα, την Τανζανία, το Μπουρούντι και τη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό. Το κλίμα είναι εύκρατο έως υποτροπικό, με δύο περιόδους βροχών και δύο περιόδους ξηρασίας κάθε χρόνο. Η Ρουάντα έχει έκταση 26.338 τ.χλμ. και πληθυσμό 13.252.274 κατοίκων, σύμφωνα με επίσημη εκτίμηση για το 2022 και είναι μία από τις πιο πυκνοκατοικημένες ηπειρωτικές χώρες της Αφρικής. Πρωτεύουσα και μεγαλύτερη πόλη είναι το Κιγκάλι. Στο επίκεντρο της παγκόσμιας επικαιρότητας ήρθε λόγω των εθνοτικών συγκρούσεων που έγιναν το 1994 με πάνω από 500.000 θύματα. Η χώρα είναι μέλος της Αφρικανικής Ένωσης, των Ηνωμένων Εθνών, της Κοινοπολιτείας των Εθνών, του Διεθνή Οργανισμού Γαλλοφωνίας και της Κοινότητας Κρατών της Ανατολικής Αφρικής.

    Ο όρος «Rwanda» (από το Rwanda-Rundi u Rwanda) είναι ένα όνομα για τους αυτόχθονες πληθυσμούς εκεί, των οποίων η λέξη για τον εαυτό τους είναι άγνωστης προέλευσης, εμφανίστηκε ως η πιο κοινά αναγνωρισμένη ορθογραφία. Τελικά, μετά από αρκετές παραλλαγές – «Ruanda», κ.λπ.– το σύγχρονο παράγωγο Rwanda υιοθετήθηκε ως όνομα της χώρας. Η ορθογραφία με -w- φαίνεται ότι κυριάρχησε μετά το 1970.
  • Σενεγάλη
    Η Σενεγάλη, επισήμως Δημοκρατία της Σενεγάλης, είναι μια χώρα νότια του ποταμού Σενεγάλη στη δυτική Αφρική. Δυτικά βρέχεται από τον Ατλαντικό ωκεανό. Συνορεύει με τη Μαυριτανία βόρεια, το Μάλι ανατολικά και νότια με τη Γουινέα και τη Γουινέα-Μπισσάου. Η Γκάμπια περικλείεται από τη Σενεγάλη, ενώ τα νησιά του Πράσινου Ακρωτηρίου βρίσκονται σε απόσταση 560 χιλιομέτρων από τις ακτές της Σενεγάλης. Η χώρα έχει έκταση 196.722 τ.χλμ. και πληθυσμό, σύμφωνα με επίσημη εκτίμηση για το 2023, 18.275.743 κατοίκους.

    Είναι μια ενιαία προεδρική δημοκρατία και είναι η δυτικότερη ηπειρωτική χώρα του Παλαιού Κόσμου, ή Αφρο-Ευρασία. Οφείλει το όνομά του στον ποταμό Σενεγάλη, που σχηματίζει τα συνόρά της ανατολικά και βόρεια. Το κράτος δημιουργήθηκε ως μέρος της ανεξαρτησίας της Γαλλικής Δυτικής Αφρικής από τη γαλλική αποικιακή κυριαρχία. Επίσημη γλώσσα είναι τα γαλλικά. Όπως και άλλα μετα-αποικιακά αφρικανικά κράτη, η χώρα περιλαμβάνει ευρύ μείγμα εθνοτικών και γλωσσικών κοινοτήτων, με τις μεγαλύτερες να είναι οι Γουλόφ, Φουλά και Σενέρ, με τα Γουλόφ και τα γαλλικά να λειτουργούν ως lingua franca. Η Σενεγάλη έχει ταξινομηθεί ως μια υπερχρεωμένη φτωχή χώρα, με σχετικά χαμηλό Δείκτη Ανθρώπινης Ανάπτυξης. Το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού είναι στην ακτή και εργάζεται στη γεωργία ή σε άλλες βιομηχανίες τροφίμων. Άλλες μεγάλες βιομηχανίες περιλαμβάνουν την εξόρυξη, τον τουρισμό και τις υπηρεσίες.
  • Σεϋχέλλες
    Οι Σεϋχέλλες (αγγλικά: Seychelles, ή, γαλλικά: ), κρεολικά: Repiblik Sesel, επίσημα Republic of Seychelles / République des Seychelles), είναι νησιωτικό κράτος (με συνολική έκταση 455 τ.χλμ.) του Ινδικού ωκεανού, που αποτελείται από γύρω στα 115 νησιά με πρωτεύουσα τη Βικτώρια. Μεγαλύτερο σε έκταση από τα νησιά είναι το Μαέ. Το κλίμα είναι ισημερινό. Η οικονομία της χώρας βασίζεται κυρίως στον τουρισμό και στην αλιεία. Το πολίτευμα είναι δημοκρατία. Σύμφωνα με επίσημη εκτίμηση για το 2021, η χώρα έχει πληθυσμό 99.728 κατοίκους (κατατάσσεται 203η). Ο πληθυσμός της είναι ο μικρότερος στην Αφρική. Επίσημες γλώσσες είναι η αγγλική και η κρεολική Σεσελουά. Πρώτοι έφτασαν στα νησιά οι Πορτογάλοι, στις αρχές του 16ου αιώνα. Από τότε πέρασαν από τα νησιά οι Γάλλοι, στους οποίους οι Σεϋχέλλες οφείλουν το όνομά τους, και οι Άγγλοι, οι οποίοι το 1903 κήρυξαν τις Σεϋχέλλες αγγλική αποικία. Η χώρα απέκτησε την ανεξαρτησία της το 1976. Στο νησιωτικό αυτό συγκρότημα, όταν ακόμα αποτελούσε κτήση της Αγγλίας, είχαν εκτοπίσει οι Άγγλοι από τις 9 Μαρτίου 1956 τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο της Κύπρου, μαζί με τον Μητροπολίτη Κυρηνείας Κυπριανού, και τον δημοσιογράφο Πολ. Ιωαννίδη μέχρι τις 28 Μαρτίου του 1957 που επέστρεψαν στην Ελλάδα, απ' όπου και επέστρεψε στη Κύπρο, για να αναλάβει τελικά το 1960 πρώτος Πρόεδρος της ανεξάρτητης Κυπριακής Δημοκρατίας. Εθνική εορτή είναι η 18η Ιουνίου, οπότε το 1993 υιοθετήθηκε το ισχύον Σύνταγμα.

    Ενώ Αυστραλονήσιοι ταξιδευτές ή Άραβες έμποροι πιστεύεται ότι ήταν οι πρώτοι επισκέπτες του νησιού, η πρώτη γραπτή αναφορά στα νησιά είναι του 1502. Τη χρονιά εκείνη ο διάσημος Πορτογάλος εξερευνητής, Ναύαρχος Βάσκο ντα Γκάμα ανακάλυψε τα νησιά σε ένα από τα ταξίδια του στις Ινδίες (περνώντας από τα Αμιράντες) και οι Σεϋχέλλες χαρτογραφήθηκαν για πρώτη φορά. Ο ντα Γκάμα τους έδωσε το όνομα του ιδίου («Νησιά του Ναυάρχου»). Η πρώτη γραπτή αναλυτική περιγραφή στα νησιά ανάγεται στο 1609, από το πλήρωμα του αγγλικού πλοίου «Ασένσιον» (Ascension). Τα νησιά χρησιμοποιήθηκαν περιστασιακά από πειρατές για δουλεμπόριο μεταξύ Ασίας και Αφρικής. Γύρω στα 1742 άρχισε ο εποικισμός των νησιών από Γάλλους δουλεμπόρους με λευκούς αποίκους και μαύρους Αφρικανούς δούλους. Το 1756 οι Γάλλοι ανέλαβαν το έλεγχο των νησιών και ο πλοίαρχος Νικολά Μορφέ έθεσε τον θεμέλιο λίθο που σηματοδότησε τον επίσημο εποικισμό. Τα νησιά έλαβαν το όνομά τους από τον υπουργό Οικονομικών του Λουδοβίκου ΙΕ΄, Ζαν Μορό ντε Σεσέλ. Την περίοδο από το 1794 ως το 1812 Βρετανοί και οι Γάλλοι διεκδίκησαν την κυριαρχία επί του νησιού. Την περίοδο του πολέμου Αγγλίας και Γαλλίας, ο Γάλλος κυβερνήτης Ζαν Μπατίστ Κε ντε Κινσί δεν προέβαλε αντίσταση όταν εχθρικά πλοία αφίχθησαν στα νησιά. Το 1812 η Αγγλία ανέλαβε τον πλήρη έλεγχο, μετά την παράδοση του Μαυρικίου. Με βάση τη συνθήκη ειρήνης του Παρισιού, το 1814, τα νησιά παρέμειναν υπό αγγλική κυριαρχία, με Γάλλο κυβερνήτη. Οι Σεϋχέλλες αποτέλεσαν αρχικά τμήμα της αποικίας του Μαυρικίου και το 1872 απέκτησαν διοικητική αυτονομία. Το 1903 έγιναν αποικία της Βρετανίας.
  • Τζιμπουτί
    Το Τζιμπουτί (αραβικά: جمهورية جيبوتي, σομαλικά: Jabuuti), με επίσημη ονομασία «Τζαμχουρί(γ)ια Τζιμπουτί» είναι σήμερα μια ανεξάρτητη παράλια χώρα στην ανατολική Αφρική με έκταση μόλις 23.200 τ.χλμ. και πληθυσμό 1.001.454 κατοίκους, σύμφωνα με επίσημη εκτίμηση για το 2021. Είναι η πρώην Γαλλική Σομαλία, που ανακηρύχθηκε ανεξάρτητο κράτος στις 27 Ιουνίου του 1977.

    Συνορεύει με την Αιθιοπία και την Ερυθραία προς βορρά και με τη Σομαλία νοτιοανατολικά. Το υπόλοιπο της χώρας βρέχεται από την Ερυθρά θάλασσα παρά τον κόλπο του Άντεν. Στην απέναντι πλευρά της θάλασσας, και σε απόσταση 20 χιλιομέτρων από την ακτή του Τζιμπουτί, βρίσκεται η Υεμένη, στην Αραβική Χερσόνησο. Το όνομα της πρωτεύουσας είναι Τζιμπουτί. Πρόεδρος της χώρας είναι ο Ισμαήλ Ομάρ Γκουέλεχ.
  • Τσαντ
    Το Τσαντ (αραβικά: تشاد ', γαλλικά: Tchad), επίσημα Δημοκρατία του Τσαντ''', είναι μεσόγειο κράτος στην Κεντρική Αφρική. Συνορεύει με τη Λιβύη στα βόρεια, με το Σουδάν ανατολικά, με την Κεντροαφρικανική Δημοκρατία στα νότια, με το Καμερούν και τη Νιγηρία στα νοτιοδυτικά και με τον Νίγηρα στα δυτικά.

    Το Τσαντ χωρίζεται σε τρεις κύριες κλιματικές ζώνες: τη ζώνη ερήμου στα βόρεια, τη ξηρή σαχελιανή ζώνη στο κέντρο και την πιο εύφορη σουδανική ζώνη στα νότια. Η λίμνη Τσαντ από την οποία πήρε το όνομά της η χώρα, είναι ο μεγαλύτερος υγρότοπος στο Τσαντ, και ο δεύτερος μεγαλύτερος στην Αφρική. Το υψηλότερο σημείο στη χώρα είναι το Έμι Κούσι στη Σαχάρα, ενώ πρωτεύουσα και μεγαλύτερη πόλη είναι η Ντζαμένα. Στο Τσαντ ζουν πάνω από 200 διαφορετικές εθνοτικές και γλωσσικές ομάδες. Επίσημες γλώσσες είναι τα αραβικά και τα γαλλικά. Οι πιο διαδεδομένες θρησκείες είναι το ισλάμ και ο χριστιανισμός.
  • Τυνησία
    Η Τυνησία, ή κοινώς Τούνεζι, (αραβικά: تونس, Τούνις ή και «Ιφρικιγιέ») και επίσημα: Δημοκρατία της Τυνησίας (الجمهرية التونسية, Αλ Τζούμχουριγι-ατ Τούνισγια) είναι μια χώρα στις μεσογειακές ακτές της Βόρειας Αφρικής. Είναι το μικρότερο και πιο ανατολικό από τα κράτη που εκτείνονται κατά μήκος της οροσειράς του Άτλαντα και συνορεύει με την Αλγερία στα δυτικά και τη Λιβύη στα νοτιοανατολικά. Το 40% της χώρας καταλαμβάνει η έρημος Σαχάρα και το υπόλοιπο περιλαμβάνει γόνιμα εδάφη και προσβάσιμες ακτές. Η γεωγραφία της χώρας έπαιξε σημαντικό ρόλο στους αρχαίους χρόνους, αρχικά με την Καρχηδόνα, πόλη των Φοινίκων, και αργότερα ως αφρικανική επαρχία, καθώς αποτελούσε το σιτοβολώνα της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Νεότερα αποτέλεσε γαλλική αποικία.

    Η Τυνησία καταλαμβάνει το ανατολικό άκρο των βουνών του Άτλαντα και το βόρειο τμήμα της ερήμου Σαχάρα, με μεγάλο μέρος της εναπομείνασας καλλιεργήσιμης γης. Καταλαμβάνει μια ακτογραμμή 1.300 χιλιομέτρων που περιλαμβάνει μέρος του αφρικανικού κομματιού του δυτικού και ανατολικού τμήματος της λεκάνης της Μεσογείου. Στην Τυνησία βρίσκεται το βορειότερο σημείο της Αφρικής, το ακρωτήριο Άντζελα. Η πρωτεύουσά της και η μεγαλύτερη πόλη είναι η Τύνιδα, που βρίσκεται στη βορειοανατολική ακτή της, γεγονός που δίνει στη χώρα το όνομά της.
  • Τόγκο
    Το Τόγκο (γαλλικά: Togo), με την επίσημη ονομασία Δημοκρατία του Τόγκο (République Togolaise), είναι χώρα της δυτικής Αφρικής, που συνορεύει με την Γκάνα στα δυτικά, με το Μπενίν ανατολικά και την Μπουρκίνα Φάσο βόρεια. Στο νότο βρέχεται από τον κόλπο της Γουινέας. Πρωτεύουσά του είναι η Λομέ, ενώ έχει συνολική επιφάνεια 56.785 τ.χλμ. και πληθυσμό 8.095.498 κατοίκων, σύμφωνα με την απογραφή του 2022.

    Νόμισμα του Τόγκο είναι το Φράγκο CFA Δυτικής Αφρικής ενώ στο παρελθόν χρησιμοποιήθηκε ως νόμισμα το γαλλικό φράγκο αλλά και το φράγκο του Τόγκο. Γλώσσα του Τόγκο είναι τα Γαλλικά.
  • Γαλλικά Νότια και Ανταρκτικά Εδάφη
    Τα Γαλλικά Νότια και Ανταρκτικά Εδάφη (Γαλλικά: Terres australes et antarctiques françaises ή με συντομογραφία TAAF), είναι γαλλική υπερπόντια περιοχή στον νότιο Ινδικό Ωκεανό. Δεν έχουν αυτόχθονα ούτε μόνιμο πληθυσμό. Οι κάτοικοι των Γαλλικών Νοτίων και Ανταρκτικών Εδαφών εγκαθίστανται προσωρινά στα νησιά προς επάνδρωση επιστημονικών αποστολών ή προς υποστήριξη αυτών, χωρίς όμως να έχουν μόνιμη κατοικία στα νησιά.

    Η Γαλλία συγκέντρωσε σε μία διοικητική οντότητα όλα τα εδάφη που κατείχε στην ευρύτερη περιοχή. Το αποτέλεσμα είναι ένα αρκετά ετερογενές σύνολο που συγκεντρώνει τροπικά νησιά, νησιά του νοτίου ειρηνικού αλλά και το υπό Γαλλική διοίκηση έδαφος της Ανταρκτικής. Το κύριο κοινό χαρακτηριστικό των εδαφών αυτών ότι είναι αρκετά αφιλόξενα. Οι Διάσπαρτες Νήσοι είναι πολύ μικρές και χωρίς η με εξαιρετικά λίγα αποθέματα νερού, οι νότιες νήσοι (Κεργκελέν, Κροζέ, κ.α.) υπόκεινται ανέμους τόσο ισχυρούς που καθιστούν αδύνατη την ανάπτυξη δένδρων, τέλος η Ανταρκτική αποτελεί από τις πιο αφιλόξενες περιοχές του πλανήτη.
  • Βιετνάμ
    Το Βιετνάμ (βιετναμέζικα: Việt Nam, γαλλικά: Viêt Nam) επίσημη ονομασία Σοσιαλιστική Δημοκρατία του Βιετνάμ, είναι χώρα της Νοτιοανατολικής Ασίας, η 2η πολυπληθέστερη χώρα με κομμουνιστικό καθεστώς στον κόσμο. Έχει συνολική έκταση 331.690 τετραγωνικά χιλιόμετρα και συνορεύει βόρεια με την Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας, δυτικά με το Λάος και την Καμπότζη, ενώ ανατολικά, νότια και νοτιοδυτικά βρέχεται από τα νερά του Κόλπου του Τονκίνο, της Θάλασσας της Νότιας Κίνας και του κόλπου της Ταϊλάνδης. Πρωτεύουσα της χώρας είναι το Ανόι, που βρίσκεται στα βόρεια, αλλά μεγαλύτερο αστικό κέντρο είναι η Πόλη του Χο Τσι Μιν, στον Νότο, η οποία μέχρι το 1976 ονομαζόταν Σαϊγκόν. Σύμφωνα με επίσημη εκτίμηση για το 2021 ο πληθυσμός του Βιετνάμ ανέρχεται σε 98.510.000 κατοίκους.

    Η ονομασία Βιετνάμ (Βιετναμική προφορά: [viə̀t naːm]) είναι παραλλαγή του "Ναμ Βιέτ" (Κινέζικα: 南越· πινγίν: Nányuè· κυριολεκτικά "Νότιοι Βιέτ"), μία ονομασία που μπορεί να αναχθούν στην δυναστεία Τριέου του 2ου π.Χ. αιώνα.
  • Λάος
    Η Λαϊκή Δημοκρατία του Λάος είναι περίκλειστο κράτος, το οποίο βρίσκεται στη Νοτιοανατολική Ασία και έχει τροπικό κλίμα. Συνορεύει με την Κίνα και τη Μιανμάρ στα βορειοδυτικά, την Ταϊλάνδη στα δυτικά, την Καμπότζη στα νότια και το Βιετνάμ στα ανατολικά. Πρωτεύουσα και μεγαλύτερη πόλη είναι η Βιεντιάν. Επίσημη γλώσσα είναι η Λαοτινή. Έχει έκταση 236.800 τετρ. χλμ. και πληθυσμό, σύμφωνα με επίσημη εκτίμηση για το 2021, 7.338.000 κατοίκους.

    Η σημερινή Λαϊκή Δημοκρατία του Λάος εντοπίζει την ιστορική και πολιτισμική της ταυτότητα στο βασίλειο του Λαν Σανγκ Χομ Χάο (Βασίλειο Ενός Εκατομμυρίου Ελεφάντων κάτω από τη Λευκή Ομπρέλα), που υπήρχε για τέσσερις αιώνες ως ένα από τα μεγαλύτερα βασίλεια στη Νοτιοανατολική Ασία. Λόγω της κεντρικής γεωγραφικής θέσης του Λαν Σανγκ στη Νοτιοανατολική Ασία, το βασίλειο μπόρεσε να γίνει δημοφιλές κέντρο για το χερσαίο εμπόριο, καθώς έγινε πλούσιο οικονομικά και πολιτισμικά.
  • Λίβανος
    Ο Λίβανος (Αραβικά: Λουμπνάν) είναι χώρα της Ανατολικής Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής. Έγινε ανεξάρτητη στις 22 Νοεμβρίου 1943 μετά από εικοσάχρονη γαλλική κατοχή. Έχει συνολική έκταση 10.452 τ.χλμ. και πληθυσμό, σύμφωνα με τη μέση εκτίμηση του ΟΗΕ για το 2022, 5.490.000 κατοίκους (117η στον κόσμο). Πρωτεύουσα της χώρας είναι η Βηρυτός.

    Το όνομα της χώρας προήλθε από το όρος Λίβανος, το οποίο με την σειρά του προήλθε από τη φοινικική ρίζα lbn (???) που σημαίνει "λευκό", προφανώς από τις χιονισμένες κορυφές του.
  • Συρία
    Η Συρία (سوريا ή από το 2005: سورية) είναι χώρα της Μέσης Ανατολής που εκτείνεται μεταξύ του Ευφράτη ποταμού, της Αραβικής ερήμου και της Μεσόγειου θάλασσας. Η έκτασή της είναι 185.180 τ.χλμ. και έχει πληθυσμό 22.125.000 κατοίκους, σύμφωνα με τη μέση εκτίμηση των Ηνωμένων Εθνών για το 2022. Συνορεύει στα βόρεια με την Τουρκία, στα ανατολικά με το Ιράκ, στα νότια με την Ιορδανία, στα νοτιοδυτικά με το Ισραήλ και το Λίβανο και στα βορειοδυτικά βρέχεται από τη Μεσόγειο Θάλασσα. Πρωτεύουσα της χώρας και μεγαλύτερη πόλη της, είναι η Δαμασκός.

    Κατά τη Ρωμαϊκή περίοδο, αρχής γενομένης μετά την άλωση της Ιερουσαλήμ το έτος 70, ολόκληρη η περιοχή (Ιουδαία, Σαμάρεια και Γαλιλαία) μετονομάστηκε σε Συρο-Παλαιστίνη, υποδιαιρεμένη σε Επισκοπή I και II. Οι Ρωμαίοι μετονόμασαν επίσης μία περιοχή γης, που περιλαμβάνει το Νεγκέβ, το Σινά και τη δυτική ακτή της Αραβικής Χερσονήσου σε Palaestina Salutaris (Ευδαίμων Παλαιστίνη), που μερικές φορές ονομάζεται Palaestina III ή Palaestina Tertia. Τμήμα της περιοχής κυβερνιόταν από τους συμμάχους Γασσανίδες, υποτελείς στο αραβικό κράτος. Κατά τη διάρκεια του τελευταίου Ρωμαιο-Περσικού Πολέμου, ξεκινώντας το 603, οι Πέρσες υπό τον Kοσράου/Χοσρόη Β΄ είχαν καταφέρει να καταλάβουν τη Συρία, την Παλαιστίνη και την Αίγυπτο για περισσότερο από μία δεκαετία, προτού αναγκαστούν από τις νίκες του Ηράκλειου να συνάψουν την ειρήνη του 628.
  • Βέλγιο
    Το Βέλγιο, επίσημα Βασίλειο του Βελγίου (ολλανδικά: Koninkrijk België, γαλλικά: Royaume de Belgique, γερμανικά: Königreich Belgien) είναι χώρα στη βορειοδυτική Ευρώπη που συνορεύει με την Ολλανδία, τη Γερμανία, το Λουξεμβούργο και τη Γαλλία. Ανήκει σήμερα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, συγκεντρώνοντας ως έδρα, πολλές από τις κεντρικές υπηρεσίες της, ενώ υπήρξε από τα ιδρυτικά μέλη της πρώην Ε.Ο.Κ. από το 1958.

    Έχει πληθυσμό 11.690.309 κατοίκους, σύμφωνα με επίσημη εκτίμηση για το 2022, και έκταση 30.528 τετραγωνικών χιλιομέτρων. Βρίσκεται στα πολιτιστικά σύνορα μεταξύ της γερμανικής και της ρωμανικής Ευρώπης και είναι γλωσσικά και πολιτιστικά διαιρεμένο. Δύο είναι οι βασικές γλώσσες που ομιλούνται στο Βέλγιο: η Ολλανδική - που αποκαλείται μερικές φορές ανεπισήμως Φλαμανδική και ομιλείται στη Φλάνδρα στα βόρεια, και η Γαλλική που ομιλείται στη Βαλλωνική Περιοχή στα νότια.
  • Βατικανό
    Το Βατικανό ή αλλιώς το Πατριαρχείο της Ρώμης, είναι ανεξάρτητη πόλη-κράτος, στη δυτική πλευρά της πόλης της Ρώμης στην Ιταλία και αποτελεί συνέχεια του παπικού κράτους του Μεσαίωνα. Ιδρύθηκε στις 11 Φεβρουαρίου του 1929 με τη Συνθήκη του Λατερανού κατά τη διάρκεια του Φασιστικού καθεστώτος του Μουσολίνι. Χαρακτηρίζεται ως το μικρότερο ανεξάρτητο κράτος, ως προς την έκτασή του (0,44 τετρ. χλμ.) και τον πληθυσμό του (σύμφωνα με εκτιμήσεις του 2009) αριθμεί 826 ανθρώπους. Στο Βατικανό εδρεύει η Αγία Έδρα, που αποτελεί το πνευματικό και διοικητικό κέντρο της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας. Η εκλογή του Πάπα γίνεται από κονκλάβιο καρδιναλίων, οι οποίοι είναι ηλικίας κάτω των 80 ετών.

    Εθνική εορτή είναι η 13η Μαρτίου, ημερομηνία εκλογής (2013) του νέου Ποντίφικα. Το Βατικανό είναι η μοναδική χώρα στον δυτικό κόσμο (μαζί με τις Φιλιππίνες παγκοσμίως) όπου απαγορεύεται το διαζύγιο.
  • Γαλλία
    Η Γαλλία (γαλλικά: France, ΔΦΑ [fʁɑ̃s], επίσημη ονομασία: Γαλλική Δημοκρατία, γαλλικά: République française, ΔΦΑ ​[ʁepyblik fʁɑ̃sɛz]) είναι ενιαία, ημιπροεδρική δημοκρατία, της οποίας το μεγαλύτερο μέρος των εδαφών και του πληθυσμού βρίσκεται στη Δυτική Ευρώπη, αλλά που περιλαμβάνει επίσης πολλές περιοχές και εδάφη διάσπαρτα σε ολόκληρη την υφήλιο. Η συνολική έκταση της Γαλλίας, ανέρχεται σε 674.843 τ.χλμ. και έχει πληθυσμό 67.897.000 κατοίκους (σύμφωνα με εκτιμήσεις για το 2022 ). Έχει πρωτεύουσα και μεγαλύτερη πόλη, το Παρίσι.

    Επίσημη γλώσσα της Γαλλίας, είναι η γαλλική και νόμισμά της είναι το ευρώ. Το σύνθημά της είναι «Ελευθερία, Ισότητα, Αδερφοσύνη», και η σημαία της αποτελείται από τρεις κάθετες λωρίδες χρώματος μπλε, άσπρου και κόκκινου. Ο ύμνος της είναι Η Μασσαλιώτιδα. Η συνταγματική αρχή της είναι «κυβέρνηση του λαού, από τον λαό και υπέρ του λαού».
  • Γκέρνζι
    Το Γκέρνζι (αγγλικά: Guernsey, γλώσσα Γκέρνζι: Guernési) είναι ένα νησί του Αγγλικού Καναλιού, έξω από τις ακτές της Νορμανδίας. Βρίσκεται στα βόρεια του Σαιν-Μαλό και δυτικά του Τζέρσεϊ και της Χερσονήσου Κοταντέν. Γύρω του βρίσκονται πολλά μικρότερα νησιά, ενώ το ίδιο αποτελεί μέρος του Βαϊλάτου του Γκέρνζι, μιας Κτήσης του Στέμματος. Η δικαιοδοσία του αποτελείται από δέκα ενορίες στο ίδιο το νησί του Γκέρνζι, τρία άλλα κατοικημένα νησιά (Χερμ, Τζετού και Λίου) και πολλές μικρότερες νησίδες και βραχονησίδες.

    Η πολιτική δικαιοδοσία επί του νησιού δεν αποτελεί αρμοδιότητα του Ηνωμένου Βασιλείου, αν και η βρετανική κυβέρνηση μεριμνά για τα θέματα άμυνας και τις εξωτερικές του σχέσεις.
  • Ελβετία
    Η Ελβετία (επίσημη ονομασία: Ελβετική Συνομοσπονδία / γερμανικά: Schweizerische Eidgenossenschaft, γαλλικά: Confédération suisse, ιταλικά: Confederazione Svizzera, ρομανικά: Confederaziun svizra, λατινικά: Confoederatio Helvetica) είναι χώρα της δυτικοκεντρικής Ευρώπης. Συνορεύει δυτικά με τη Γαλλία, νότια με την Ιταλία, βόρεια και βορειοανατολικά με τη Γερμανία και ανατολικά με την Αυστρία και το Λίχτενσταϊν. Αποτελεί περίκλειστο Κράτος, καθώς δεν βρέχεται σε κανένα σημείο της από θάλασσα. Έχει έκταση 41.285 τ.χλμ. και πληθυσμό 8.753.933 κατοίκους σύμφωνα με επίσημη εκτίμηση για τον Μάρτιο του 2022.

    Αποτελείται από 26 καντόνια και ημικαντόνια. Πρωτεύουσα της είναι η Βέρνη (134.794 κάτοικοι το 2020) ενώ η μεγαλύτερη πόλη η Ζυρίχη (421.878 κάτοικοι το 2020). Άλλα σημαντικά αστικά κέντρα είναι η Βασιλεία (173.863 κάτοικοι το 2020), η Γενεύη (203.856 κάτοικοι το 2020) , η Λωζάνη (140.202 κάτοικοι το 2020) και το Βίντερτουρ (114.220 κάτοικοι το 2020). Νόμισμα της χώρας είναι το ελβετικό Φράγκο. Έχει υψηλό βιοτικό επίπεδο και ανεπτυγμένο εμπόριο, βιομηχανία και τουρισμό.
  • Ελλάδα
    Η Ελλάδα (επίσημη ονομασία: Ελληνική Δημοκρατία) είναι χώρα της νοτιοανατολικής Ευρώπης, ευρισκόμενη στο νοτιότερο άκρο της Βαλκανικής χερσονήσου. Σύμφωνα με την απογραφή του 2021, ο πληθυσμός της ανέρχεται σε 10.432.481 κατοίκους. Συνορεύει στα βορειοδυτικά με την Αλβανία, στα βόρεια με τη Βόρεια Μακεδονία και τη Βουλγαρία, στα βορειοανατολικά και ανατολικά (μέσω θαλάσσης) με την Τουρκία. Πρωτεύουσα και μεγαλύτερη πόλη της είναι η Αθήνα.

    Έχει ακτές στην Ανατολική Μεσόγειο και βρέχεται ανατολικά από το Αιγαίο, δυτικά από το Ιόνιο και νότια από το Λιβυκό Πέλαγος. Η Ελλάδα έχει πλήθος νησιών που ανέρχονται σε 2.500, ανάλογα με τα κριτήρια υπολογισμού, με τα 165 έως 227 εξ αυτών να είναι κατοικήσιμα. Ως εκ τούτου, βρίσκεται στην 11η θέση της κατάταξης των χωρών με τη μεγαλύτερη ακτογραμμή, στα 13.676 χιλιόμετρα. Κατέχει την 97η θέση στην κατάταξη των χωρών του κόσμου ανάλογα με την έκτασή τους.
  • Ιταλία
    Η Ιταλία (ιταλικά: Italia), επίσημα: Ιταλική Δημοκρατία (Repubblica Italiana), είναι κυρίαρχο κράτος στην Ευρώπη. Έχει συνολική έκταση 301.340 τ.χλμ. και πληθυσμό 59.030.133 κατοίκους (σύμφωνα με επίσημες εκτιμήσεις για το 2022 ). Πρωτεύουσα και μεγαλύτερη πόλη της Ιταλίας, είναι η Ρώμη. Αποτελείται από μία χερσόνησο σε σχήμα μπότας και δύο μεγάλα νησιά στη Μεσόγειο θάλασσα: τη Σικελία και τη Σαρδηνία.

    Βόρεια συνορεύει με την Ελβετία και την Αυστρία, δυτικά με τη Γαλλία και ανατολικά με τη Σλοβενία, ενώ εξκλάβιο της Ιταλίας αποτελεί και η πόλη Καμπιόνε ντ' Ιτάλια, που βρίσκεται στο έδαφος της Ελβετίας. Οι ανεξάρτητες χώρες του Αγίου Μαρίνου και του Βατικανού βρίσκονται εξ ολοκλήρου μέσα σε ιταλικό έδαφος.
  • Λουξεμβούργο
    Το Μεγάλο Δουκάτο του Λουξεμβούργου (λουξεμβουργιανά: Groussherzogtum Lëtzebuerg, γαλλικά: Grand-Duché de Luxembourg​, γερμανικά: Großherzogtum Luxemburg), γνωστό ως Λουξεμβούργο, είναι κράτος της δυτικής Ευρώπης που βρίσκεται ανάμεσα στο Βέλγιο, τη Γερμανία και τη Γαλλία. Η πρωτεύουσά του, η Πόλη του Λουξεμβούργου, είναι μια από τις τρεις επίσημες πρωτεύουσες της Ευρωπαϊκής Ένωσης μαζί με τις Βρυξέλλες και το Στρασβούργο και η έδρα του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, ανώτατης δικαστικής αρχής της ΕΕ.

    Το Λουξεμβούργο, έχει έκταση 2.586 τετραγωνικά χιλιόμετρα, και συνολικό πληθυσμό (σύμφωνα με την απογραφή του 2022) 645.397 κατοίκους.
  • Μονακό
    Το Μονακό (γαλλικά: Monaco, μονεγασκικά: Mùnegu, αρχ. ελλ.: Μόνοικος), είναι μικρό πριγκιπάτο της Κυανής Ακτής. Περιβάλλεται στις τρεις πλευρές του από τη Γαλλία και στην τέταρτη βρέχεται από τη Μεσόγειο. Αποτελεί το πιο πυκνοκατοικημένο κράτος στον κόσμο. Οι κάτοικοί του αποκαλούνται Μονεγάσκοι.

    Το πριγκιπάτο τέθηκε από το 1297 υπό την προστασία της γενουατικής οικογένειας των Γκριμάλντι. Το 16ο αιώνα αναγκάστηκε να δεχτεί την προστασία της Ισπανίας και από το 1641 τέθηκε υπό γαλλική προστασία. Το 1793 προσαρτήθηκε στη Γαλλία. Το 1814, με τη Συνθήκη του Παρισιού, ο Οίκος των Γκριμάλντι επανήλθε στην εξουσία.
  • Άγιος Βαρθολομαίος
    Ο Άγιος Βαρθολομαίος (γαλλικά: Saint-Barthélemy, προφέρεται Σεν-Μπαρτελεμί, επισήμως: Κοινότητα του Αγίου Βαρθολομαίου, γαλλικά: Collectivité de Saint-Barthélemy), είναι πρώην αποικία της Σουηδίας, σήμερα προτεκτοράτο της Γαλλίας που δημιουργήθηκε στις 22 Φεβρουαρίου του 2007, αποτελούμενη κυρίως από τη νήσο του Αγίου Βαρθολομαίου και διάφορες άλλες νησίδες. Είναι μια από τις τέσσερις περιοχές των Μικρών Αντιλλών της Καραϊβικής που αποτελούν τις Γαλλικές Δυτικές Ινδίες. Έχει συνολική έκταση 21 τ.χλμ. και πληθυσμό 10.585 κατοίκους, σύμφωνα με επίσημη εκτίμηση για το 2020 (κατατάσσεται 233η). Πρωτεύουσα είναι η Γουσταβία.

    Το νησί ονομάστηκε από τον Χριστόφορο Κολόμβο προς τιμήν του μικρότερου αδερφού του, Βαρθολομαίου Κολόμβου το 1493.
  • Άγιος Βικέντιος και Γρεναδίνες
    Ο Άγιος Βικέντιος και Γρεναδίνες είναι ένα ανεξάρτητο νησιωτικό κρατίδιο στην Καραϊβική Θάλασσα και είναι μέλος της Κοινοπολιτείας των Εθνών, της άλλοτε Βρετανικής Κοινοπολιτείας. Έχει έκταση 389 τετραγωνικά χιλιόμετρα, πληθυσμό 110.696 κατοίκους σύμφωνα με επίσημη εκτίμηση για το 2020 και αποτελείται από το νησί Άγιος Βικέντιος και τις 32 Γρεναδίνες. Επίσημη γλώσσα στο νησί είναι η αγγλική. Εθνική εορτή στη χώρα είναι η ημέρα της ανεξαρτησίας από το Ηνωμένο Βασίλειο, η 27η Οκτωβρίου.

    Ο Χριστόφορος Κολόμβος, ο πρώτος Ευρωπαίος που έφτασε στο νησί στις 22 Ιανουαρίου του 1498, ονόμασε το νησί από τον Άγιο Βικέντιο της Σαραγόσας, του οποίου η γιορτή ήταν εκείνη την ημέρα. Οι Γρεναδίνες πήραν το όνομά τους από την ισπανική πόλη της Γρανάδας, αλλά για να διαφοροποιηθούν από το νησί με το ίδιο όνομα, χρησιμοποιήθηκε το υποκοριστικό. Πριν από την άφιξη των Ισπανών, οι Καραΐβοι που κατοικούσαν στο νησί του Αγίου Βικεντίου, αποκαλούσαν το νησί Youloumain, προς τιμήν του Youlouca, του πνεύματος των ουράνιων τόξων, που πίστευαν ότι κατοικούσε στο νησί.
  • Άγιος Μαρτίνος
    Ο Άγιος Μαρτίνος (γαλλικά: Saint-Martin), επισήμως Κοινότητα του Αγίου Μαρτίνου (γαλλικά: Collectivité de Saint-Martin), είναι μια υπερπόντια κοινότητα της Γαλλίας που βρίσκεται στην Καραϊβική Θάλασσα.

    Δημιουργήθηκε στις 22 Φεβρουαρίου του 2007, και περιλαμβάνει το βόρειο τμήμα της νήσου Αγίου Μαρτίνου και γειτονικές νησίδες, με μεγαλύτερη τη νησίδα Τινταμάρρε.
  • Αϊτή
    Η Δημοκρατία της Αϊτής αποτελεί χώρα που καταλαμβάνει το δυτικό τμήμα του νησιού της Ισπανιόλας στην Καραϊβική. Στη δικαιοδοσία της περιλαμβάνει και τα μικρότερα νησιά Γκονάβ, Τορτούγα, Λε Καγιεμίτ, και Ιλ α Βας, ενώ το ακατοίκητο νησί Ναβάσα διεκδικείται τόσο από τη χώρα αυτή όσο και από τις ΗΠΑ. Η Αϊτή μοιράζεται το νησί της Ισπανιόλας με τη Δομινικανή Δημοκρατία. Το χερσαίο τμήμα της Αϊτής καταλαμβάνει 27.750 τ.χλμ.. Ο πληθυσμός της είναι 11.585.000 κάτοικοι, σύμφωνα με τη μέση εκτίμηση των Ηνωμένων Εθνών για το 2022.

    Η πρωτεύουσα της Αϊτής είναι το Πορτ-ο-Πρενς (Port-au-Prince), που βρίσκεται στο κύριο νησί, την Ισπανιόλα. Πρώην γαλλική κτήση, η Αϊτή ήταν η δεύτερη χώρα στο δυτικό ημισφαίριο, μετά τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, που διακήρυξε την ανεξαρτησία της το 1804. Η χώρα έγινε η πρώτη ανεξάρτητη δημοκρατία Αφροαμερικανών και το μόνο κράτος που γεννήθηκε έπειτα από επιτυχημένη επανάσταση των δούλων. Η ανακήρυξη της ανεξαρτησίας της χώρας έγινε την 1η Ιανουαρίου 1804.
  • Γουαδελούπη
    Η Γουαδελούπη (γαλλικά: Guadeloupe) είναι αρχιπέλαγος και υπερπόντιο διαμέρισμα της Γαλλίας στην ανατολική Καραϊβική Θάλασσα με έκταση 1.628 τ.χλμ. και πληθυσμό 375.845 κατοίκους, σύμφωνα με επίσημη εκτίμηση για το 2023. Τα δύο κύρια νησιά της Γουαδελούπης, η Μπας-Τερ και η Γκραντ-Τερ, χωρίζονται από ένα στενό πορθμό και συχνά αναφέρονται ως ένα νησί. Το αρχιπέλαγος περιλαμβάνει, επίσης, τα μικρότερα νησιά Μαρί-Γκαλάντ (Marie-Galante), Λα Ντεζιράντ (La Désirade), και Ιλ ντε Σαιντ (Îles des Saintes). Είναι υπερπόντια περιοχή της Γαλλίας, στην οποία ανήκει από το 1635. Το όνομα της πρωτεύουσας είναι Μπας-Τερ.

    Έπαρχος (νομάρχης) είναι από τις 11 Ιανουαρίου 2023 o Ξαβιέρ Λεφόρ. Ο Αρί Σαλίς είναι επικεφαλής του περιφερειακού συμβουλίου, από τις 18 Δεκεμβρίου 2015 και ο Γκι Λοσμπάρ από την 1η Ιουλίου 2021 πρόεδρος του Διαμερισματικού Συμβουλίου (Conseil départemental).
  • Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής
    Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής (αγγλικά: United States of America) αποκαλούμενες επίσης Ηνωμένες Πολιτείες (ενώ πολλές φορές αναγράφονται με τη συντομογραφία ΗΠΑ), είναι η τρίτη μεγαλύτερη σε έκταση και σε πληθυσμό χώρα της Γης. Είναι ομοσπονδιακή συνταγματική δημοκρατία που περιλαμβάνει πενήντα πολιτείες και μια ομοσπονδιακή περιφέρεια. Οι ΗΠΑ, έχουν έκταση 9.833.520 τ.χλμ. και πληθυσμό 334.452.850 κατοίκους, σύμφωνα με επίσημες εκτιμήσεις για τo 2023.

    Η ομοσπονδιακή πρωτεύουσα των ΗΠΑ, είναι η Ουάσινγκτον Π.Κ., ενώ η μεγαλύτερη πληθυσμιακά πόλη και το σημαντικότερο οικονομικό της κέντρο, είναι η Νέα Υόρκη. Άλλες σημαντικές πόλεις της χώρας, είναι το Λος Άντζελες, το Σικάγο, το Χιούστον, το Ντάλας, η Ατλάντα, το Σαν Φρανσίσκο, η Φιλαδέλφεια, η Βοστώνη, το Μαϊάμι και το Σιάτλ.
  • Καναδάς
    Ο Καναδάς (αγγλικά, γαλλικά: Canada) είναι χώρα της Βόρειας Αμερικής, η δεύτερη μεγαλύτερη σε έκταση χώρα του πλανήτη. Έχει έκταση 9.984.670 τ.χλμ. και πληθυσμό 39.292.355 κατοίκους, σύμφωνα με επίσημη εκτίμηση για το 2022. Πρωτεύουσα της χώρας, είναι η Οττάβα και μεγαλύτερη πόλη, καθώς και το οικονομικό κέντρο του Καναδά, είναι το Τορόντο.

    Βρέχεται ανατολικά από τον Ατλαντικό ωκεανό και δυτικά από τον Ειρηνικό ωκεανό. Νοτίως συνορεύει με τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής. Βορειοδυτικά συνορεύει με την Αλάσκα των Ηνωμένων Πολιτειών και εκτείνεται στον Αρκτικό ωκεανό μέχρι τον Βόρειο Πόλο.
  • Μαρτινίκα
    Η Μαρτινίκα (ή Μαρτινίκη) (γαλλικά: Martinique; μαρτινική κρεολή: Matnik) είναι ένα νησί με έκταση 1.128 τ.χλμ., μεταξύ της Καραϊβικής Θάλασσας και του Ατλαντικού ωκεανού. Είναι μία υπερπόντια περιοχή (département d'outre-mer, ή DOM) της Γαλλίας, και επίσης μια από τις 26 περιοχές της Γαλλίας (ως région d'outre-mer) και αναπόσπαστο μέρος της χώρας. Αποικήθηκε από τη Γαλλία το 1635, και από τότε παρέμεινε Γαλλική κτήση εκτός από τρεις σύντομες περιόδους ξένης κατοχής.

    Πιστεύεται ότι το όνομα Μαρτινίκα είναι μια παραφθορά του ντόπιου ονόματος του νησιού (Madiana / Madinina, που σημαίνει «νησί των λουλουδιών»), όπως μεταδόθηκε στον Χριστόφορο Κολόμβο όταν επισκέφτηκε το νησί το 1502. Σύμφωνα με τον ιστορικό Sydney Daney, το νησί ονομαζόταν "Jouanacaëra" από τους Καραΐβους, που σημαίνει «το νησί των ιγκουάνα».
  • Σαιν-Πιερ και Μικελόν
    Το Σαιν-Πιερ και Μικελόν ή «Άγιος Πέτρος και Μικελόν» ή «Νήσοι Αγίου Πέτρου και Μιχαήλ», (γαλλικά: Saint-Pierre-et-Miquelon) είναι σύμπλεγμα νησίδων στο Βόρειο Ατλαντικό ωκεανό, συνολικής έκτασης 242 τ.χλμ., που ανήκουν και αποτελούν γαλλική εδαφική επικράτεια από το 1763, επίσημα από το 1985. Οι νήσοι αυτές βρίσκονται σε απόσταση 9 περίπου ναυτικών μιλίων νότια από την Νέα Γη.

    Πρόκειται για νήσους βραχώδεις, οι περισσότερες των οποίων είναι άνυδρες. Θεωρούνται πολύ επικίνδυνες στη ναυσιπλοΐα επειδή περιβάλλονται από μεγάλο αριθμό σκοπέλων και υφάλων. Γεωγραφικά συγκροτούν δύο ομάδες νησιών σημαντικότερες των οποίων είναι η νήσος Άγιος Πέτρος, ο Μιχαήλ και η Λανγκλάντ. Θεωρούνται κυρίως ψαρότοποι βακαλάου (μπακαλιάρου). Πρωτεύουσα είναι το Σαιν-Πιερ (πόλη-λιμένας) στην ομώνυμη νήσο όπου κατοικεί περίπου το 90% του συνολικού πληθυσμού του συμπλέγματος. Ο συνολικός πληθυσμός (κατατάσσεται 234η) των νησίδων αυτών, σύμφωνα με επίσημη εκτίμηση για το 2020, ήταν 6.092, που θεωρούνται Γάλλοι υπήκοοι, ομιλούν την γαλλική γλώσσα και είναι Ρωμαιοκαθολικοί στο θρήσκευμα. Εξουσία ασκεί τοπική 19μελής Κυβέρνηση 5ετούς θητείας.
  • Τρίνινταντ και Tομπάγκο
    Η Δημοκρατία Τρινιντάντ και Τομπάγκο (επίσημα Τρίνινταντ και Τομπέιγκο ) είναι μια νησιωτική χώρα στη νότια Καραϊβική Θάλασσα, που βρίσκεται 13 ναυτικά μίλια από τις βορειοανατολικές ακτές της Βενεζουέλας. Βρίσκεται μεταξύ 10° 2' και 11°12'Β. γεωγραφικών πλατών, και 60°30' - 61°56' Δ. γεωγραφικών μηκών και είναι το νοτιότερο νησί της περιοχής.

    Η χώρα αποτελείται από δύο κύρια νησιά, το Τρινιντάντ και το Τομπάγκο, και 21 μικρότερα νησιά με συνολική επιφάνεια 5.128 τ. χλμ. Σύμφωνα με επίσημη εκτίμηση για το 2022 η χώρα έχει πληθυσμό 1.365.805 κατοίκους.
  • Γαλλική Πολυνησία
    Η Γαλλική Πολυνησία (γαλλικά: Polynésie française) είναι νησιωτικό σύμπλεγμα που βρίσκεται στο Νότιο Ειρηνικό και αποτελείται 118 νησιά και ατόλες τα οποία εκτείνονται σε μήκος πάνω από 2.000 χιλιόμετρα. Η έκταση της στεριάς είναι 4.167 τ.χλμ. και έχει συνολικό πληθυσμό 279.554 κατοίκους σύμφωνα με επίσημη εκτίμηση για το 2021. Πρωτεύουσα του συμπλέγματος και διοικητικό κέντρο είναι η Παπεέτε, της Ταϊτής. Η Γαλλική Πολυνησία αποτελούσε για πολλά χρόνια υπερπόντια κτήση της Γαλλίας, ενώ από το 2004 και μετά, έχει αποκτήσει περιορισμένη (διοικητική) αυτονομία.

    Το 2004 η Γαλλία παραχώρησε στην κτήση καθεστώς διευρυμένης αυτοδιοίκησης. Από το 1946 ως το 2004 η Γαλλική Πολυνησία ήταν υπερπόντιο έδαφος της Γαλλίας. Αρχηγός Κράτους είναι έκτοτε όχι μόνο ο Πρόεδρος της Γαλλίας, αλλά και ο Πρόεδρος της Κυβέρνησης της Γαλλικής Πολυνησίας. Από το 2014 Πρόεδρος είναι ο Εντουάρ Φριτς.
  • Νέα Καληδονία
    Η Νέα Καληδονία (γαλλικά: Nouvelle-Calédonie) είναι μια συλλογικότητα (sui generis collectivity) της Γαλλίας στον Ειρηνικό ωκεανό, με έκταση 18.575 τετραγωνικά χιλιόμετρα και πληθυσμό 271.407 κατοίκους, σύμφωνα με την απογραφή του 2019. Το όνομα της πρωτεύουσας είναι Νουμέα. Το αρχιπέλαγος, τμήμα της Μελανησίας, περιλαμβάνει το κύριο νησί Γκραντ Τερ, τις Νήσους Λουαγιοτέ, τα νησιά Τσέστερφιλντ, το αρχιπέλαγος Μπέλεπ, και το Isle of Pines και λίγες απομακρυσμένες νησίδες. Τα νησιά του Τσέστερφιλντ βρίσκονται στη Θάλασσα των Κοραλλιών. Οι ντόπιοι αναφέρονται στη Γκραντ Τερ ως Le Caillou («το βότσαλο»). Με δημοψήφισμα το οποίο διεξήχθη το Νοέμβριο του 2018, η Νέα Καληδονία αποφάσισε για το πολιτικό της καθεστώς να παραμείνει εντός της Γαλλικής Δημοκρατίας και όχι να γίνει ανεξάρτητο κράτος. Σε νέα δημοψηφίσματα τον Οκτώβριο του 2020 και τον Δεκέμβριο του 2021 το αποτέλεσμα ήταν πάλι το ίδιο.

    Ο φύλαρχος «Βασιλιάς Ζακ» και η βασίλισσά του Τα πρώτα ίχνη ανθρώπινης παρουσίας στη Νέα Καληδονία χρονολογούνται από την περίοδο Λαπίτα (1600 π.Χ. έως το 500 π.Χ.). Οι Λαπίτα ήταν έμπειροι ναυτικοί και γεωργοί με επιρροή σε μια μεγάλη περιοχή του Ειρηνικού. Ο Βρετανός εξερευνητής Τζέιμς Κουκ ήταν ο πρώτος Ευρωπαίος που είδε τη Νέα Καληδονία, στις 4 Σεπτεμβρίου του 1774, κατά τη διάρκεια του δεύτερου ταξιδιού του. Ονόμασε το νησί «Νέα Καληδονία», καθώς το βορειοανατολικό τμήμα του νησιού του θύμισε τη Σκωτία. Τη δυτική ακτή της Γκραντ Τερ πλησίασε ο Ζαν-Φρανσουά ντε Γκαλώπ, κόμης του Λαπερούζ το 1788, λίγο πριν την εξαφάνισή του ενώ τα Νησιά Λόγιαλτι τα επισκέφθηκαν για πρώτη φορά μεταξύ του 1793 και του 1796 και το Μαρέ, Λίφου, Τίγκα και Ουβέα χαρτογραφήθηκαν από τον Ουίλιαμ Ρέιβεν. Αμερικανικό φαλαινοθηρικό είδε το νησί που ονομαζόταν τότε Μπριτάνια και σήμερα είναι γνωστό ως Μαρέ (Νήσοι Λουαγιοτέ) τον Νοέμβριο του 1793. Από το 1796 έως το 1840 καταγράφηκαν μόνο λίγες σποραδικές επαφές με το αρχιπέλαγος. Περίπου πενήντα Αμερικανοί φαλαινοθήρες (που αναγνωρίστηκαν από τον Ρόμπερτ Λάνγκσομ από τα ημερολόγια τους) έχουν καταγραφεί στην περιοχή (Γκραν Τερ, Λόγιαλτι, Ουαλπόλε and Χάντερ) μεταξύ 1793 και 1887. Οι επαφές έγιναν συχνότερες μετά το 1840, λόγω του ενδιαφέροντος για το σανταλόξυλο.
  • Ουαλίς και Φουτουνά
    Οι νήσοι Ουαλίς και Φουτουνά (γαλλικά: Wallis et Futuna) είναι μία συστάδα από τρία νησιά, το Ουώλλις, το Φουτούνα και το Αλόφι. Βρίσκονται δυτικά των νήσων Σαμόα και βορειοανατολικά του Φίτζι. Τα νησιά καλύπτουν συνολική έκταση 142 τ.χλμ. και έχουν πληθυσμό 12.067 κατοίκους σύμφωνα με την απογραφή του 2018.

    Τα νησιά ανήκουν στη Γαλλία από το 1961. Από το 2003 αποτελούν εδαφική επικράτεια (collectivité d'outre-mer, ή COM). Από το 1961 ως το 2003 ήταν υπερπόντιο έδαφος της Γαλλίας (territoire d'outre-mer ή TOM).
  • Αργεντινή
    Η Αργεντινή (Argentina), επίσημα Αργεντινή Δημοκρατία, είναι χώρα της Νότιας Αμερικής.

    Βρίσκεται μεταξύ των Άνδεων και του νότιου Ατλαντικού Ωκεανού. Είναι η δεύτερη σε έκταση χώρα της Λατινικής Αμερικής μετά τη Βραζιλία. Συνορεύει με τις Ουρουγουάη, Βραζιλία, Παραγουάη, Βολιβία και Χιλή. Πήρε την ονομασία της από το «αργέντουμ» (άργυρος), το πολύτιμο μέταλλο το οποίο προμηθεύονταν οι πρώτες ευρωπαϊκές αποικίες από την περιοχή. Πρωτεύουσα είναι το Μπουένος Άιρες, το οποίο βρίσκεται στο ανατολικό τμήμα της χώρας και είναι ένα από τα μεγαλύτερα λιμάνια του Ατλαντικού Ωκεανού. Άλλες σημαντικές πόλεις είναι οι Σάντα Φε και Ροσάριο στο κεντρικό τμήμα της χώρας, Τουκουμάν στο βόρειο και Ρίο Γκράντε στο νότιο.
  • Γαλλική Γουιάνα
    Η Γαλλική Γουιάνα (γαλλικά: Guyane française), η οποία αποκαλείται επισήμως Γουιάνα (γαλλικά: Guyane) είναι υπερπόντια περιοχή της Γαλλίας και βρίσκεται στη βόρεια Ατλαντική ακτή της Νότιας Αμερικής. Συνορεύει ανατολικά και νότια με τη Βραζιλία, και δυτικά με το Σουρινάμ. Έχει έκταση 83.534 τ.χλμ., μήκος ακτών 380 χιλιόμετρα και πληθυσμό 301.099 κατοίκους σύμφωνα με επίσημη εκτίμηση για το 2023. Η Γουιάνα είναι μία σχετικά πεδινή περιοχή με υψηλότερο σημείο το Μπελβιού ντε λ' Ινινί, (851 μ.). Η πρωτεύουσας της είναι η Καγιέν. Από το 1981, όταν το Μπελίζ έγινε ανεξάρτητο, η γαλλική Γουιάνα είναι το μόνο έδαφος της ηπειρωτικής Αμερικής που εξακολουθεί να αποτελεί τμήμα μιας ευρωπαϊκής χώρας. Η Γαλλική Γουιάνα, ως τμήμα της Γαλλίας, είναι μέρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το μεγαλύτερο εκτός της ηπειρωτικής Ευρώπης και νόμισμα της είναι το Ευρώ. Μεγάλο μέρος της οικονομίας της Γουιάνας προέρχεται από την παρουσία του Διαστημικού Κέντρου της Γουιάνας, που είναι τώρα ο κεντρικός σταθμός εκτόξευσης του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος κοντά στον ισημερινό. Όπως και αλλού στη Γαλλία, η επίσημη γλώσσα είναι η γαλλική, αλλά κάθε εθνοτική κοινότητα έχει τη δική της γλώσσα, ενώ η πιο διαδεδομένη γλώσσα είναι η Κρεολική της Γουιάνας.

    Η περιοχή κατοικήθηκε αρχικά από ιθαγενείς πληθυσμούς της Αμερικής. Ο πρώτος γαλλικός οικισμός καταγράφεται το 1503, αλλά η γαλλική παρουσία εδραιώθηκε μετά την ίδρυση της Καγιέν το 1643. Στη συνέχεια, η Γουιάνα έγινε αποικία σκλάβων και ο πληθυσμός της αυξήθηκε μέχρι την επίσημη κατάργηση της δουλείας κατά τη διάρκεια της Γαλλικής Επανάστασης. Η Γουιάνα μετατράπηκε προσωρινά σε γαλλικό διαμέρισμα το 1797 αλλά σταδιακά μετατράπηκε σε ποινική αποικία με την ίδρυση δικτύου στρατοπέδων και σωφρονιστικών ιδρυμάτων που διασκορπίστηκαν στην ακτή όπου οι φυλακισμένοι καταδικάστηκαν σε καταναγκαστική εργασία. Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, ο Guianan Félix Éboué ήταν από τους πρώτους που στάθηκε πίσω από τον στρατηγό Ντε Γκωλ μόλις στις 18 Ιουνίου του 1940. Το 1946 εγκατέλειψε το καθεστώς της αποικίας και για άλλη μια φορά έγινε γαλλικό διαμέρισμα. Το 1965, ο Ντε Γκωλ, ο οποίος έγινε πρόεδρος της Γαλλίας, αποφάσισε να ιδρύσει το Διαστημικό Κέντρο Γουιάνας. Πολλές χιλιάδες πρόσφυγες Χμονγκ από το Λάος, μετανάστευσαν στη Γαλλική Γουιάνα στα τέλη της δεκαετίας του 1970 και στις αρχές της δεκαετίας του 1980.