Turks i Caicos – terytorium zale?ne Wielkiej Brytanii w Ameryce ?rodkowej, na Oceanie Atlantyckim, na pó?noc od wyspy Haiti. Obejmuje dwie grupy wysp: Turks i Caicos we wschodniej cz??ci archipelagu Bahamów. Wyspy, zbudowane z wapieni oolitowych, otaczaj? rafy koralowe. S? cz?sto nawiedzane przez huragany. Powierzchnia kolonii wynosi 430 km², a zamieszkuje j? 30,6 tys. mieszk. (2008), g?ównie Afroamerykanów. Stolic? i g?ównym portem jest Cockburn Town – 3,7 tys. – na wyspie Wielki Turk. Podstaw? gospodarki wysp jest rybo?ówstwo (po?ów g?bek, morskich ?limaków, langust i krabów), rolnictwo (uprawa agawy sizalowej) i turystyka (40 tys. turystów w 1989 roku, a obecnie nawet do 100 tys. rocznie ). Na rozwój turystyki wp?ywaj? korzystne warunki naturalne (rozleg?e pla?e, korzystne warunki do rekreacyjnego p?etwonurkowania, ?eglarstwa i sportów wodnych), oraz polityczne (waluta, ruch bezwizowy z wieloma krajami). Coraz wi?ksz? rol? w gospodarce kraju pe?ni obs?uga finansowa i bankowa zagranicznych przedsi?biorstw – raj podatkowy.
Wyspy zosta?y odkryte w 1512 przez Ponce de Leóna, ale do 1678 nie by?y zamieszkane. Od 1766 roku stanowi? koloni? brytyjsk?. W okresie wczesnokolonialnym na wyspy sprowadzano masowo afryka?skich niewolników. W latach 1873–1962 wyspami administrowa? brytyjski gubernator Jamajki. Po uzyskaniu przez ni? niepodleg?o?ci Turks i Caicos sta?y si? samodzieln? koloni? z w?asnym samorz?dem lokalnym.
