Język bambara
Język bambara (bamanankan) – język nigero-kongijski z grupy mande, używany głównie na terytorium Republiki Mali. Liczba mówiących wynosi około 2,7 miliona, dalsze cztery miliony używają języka bambara jako języka wehikularnego.
Typowy szyk zdania dla języka bambara to SOV. Jest językiem tonalnym z zaledwie dwoma tonami: niskim/środkowym i wysokim. Najbliżej spokrewnionymi językami są diula i malinke, tworzące z językiem bambara kontinuum językowe. Maurice Delafosse sklasyfikował je jako jeden język, który nazwał mandingo.
W latach sześćdziesiątych XX wieku do zapisu bambara przystosowano alfabet łaciński z dodatkowymi znakami è oraz ò. Obecnie w to miejsce używane są litery ɛ i ɔ, a także ɲ zamiast ny oraz ŋ zamiast ng oraz nk.
Ma własny alfabet zwany N’Ko (ߒߞߏ), utworzony na podstawie pisma arabskiego.
Typowy szyk zdania dla języka bambara to SOV. Jest językiem tonalnym z zaledwie dwoma tonami: niskim/środkowym i wysokim. Najbliżej spokrewnionymi językami są diula i malinke, tworzące z językiem bambara kontinuum językowe. Maurice Delafosse sklasyfikował je jako jeden język, który nazwał mandingo.
W latach sześćdziesiątych XX wieku do zapisu bambara przystosowano alfabet łaciński z dodatkowymi znakami è oraz ò. Obecnie w to miejsce używane są litery ɛ i ɔ, a także ɲ zamiast ny oraz ŋ zamiast ng oraz nk.
Ma własny alfabet zwany N’Ko (ߒߞߏ), utworzony na podstawie pisma arabskiego.
Kraj (państwo)
-
Mali
Mali, oficjalnie Republika Mali (fr. République du Mali, bambara Mali ka Fasojamana) – śródlądowe państwo położone w Afryce Zachodniej, siódme co do wielkości w Afryce ze stolicą w Bamako, graniczy z Algierią na północy, Nigrem i Burkina Faso na wschodzie, Wybrzeżem Kości Słoniowej i Gwineą na południu oraz z Senegalem i Mauretanią na zachodzie. Członek Unii Afrykańskiej i ECOWAS.
Mali podzielone jest na dziesięć regionów; jego granice na północy sięgają południowej Sahary, podczas gdy południowa część kraju, zamieszkana przez większość społeczeństwa, graniczy z rzekami Niger oraz Senegal. W strukturze gospodarczej kraju przeważa rolnictwo oraz rybołówstwo. Niektóre z bogactw naturalnych Mali to złoto, uran czy sól.