Mapa - Sowieck (Sovetsk)

Sowieck, Tylża (, Sowietsk; hist. ) – miasto w Rosji, w obwodzie kaliningradzkim, w miejskim okręgu Sowieck, położone u ujścia rzeki Tylży do Niemna, przy granicy z Litwą. W 2020 roku liczyło ok. 39 tys. mieszkańców.

Tradycyjna nazwa miejscowości (Tylża) pochodzi z języka pruskiego. W 1807 roku zawarto tam pokój w Tylży.

Od przynajmniej 1365 roku u zbiegu rzek Tylży i Niemna istniała warownia krzyżacka. W latach 1406–1409 Krzyżacy wznieśli na jej miejscu zamek. Wokół zamku powstała osada, która z czasem zyskała na znaczeniu i w roku 1552 Albrecht Hohenzollern nadał jej prawa miejskie. Miasto ucierpiało w wyniku zarazy w 1709 r. W czasie wojny siedmioletniej miasto było okupowane przez Rosję. W 1807 podczas wojen napoleońskich Tylża była miejscem podpisania traktatów pokojowych między Francją, Rosją i Prusami, które m.in. zadecydowały o utworzeniu Księstwa Warszawskiego. W XIX wieku rozpoczął się rozwój gospodarczy miasta, które było ważnym ośrodkiem przemysłu drzewnego, a także zasłynęło z produkcji sera tylżyckiego. W 1832 roku otwarto drogę do Królewca, w 1853 drogę do Kłajpedy, w 1865 linię kolejową do Królewca, a w 1875 do Kłajpedy. Miasto było ośrodkiem kultury litewskiej – mniejszość litewska stanowiła około 50% mieszkańców okolicznych ziem.

W czasie I wojny światowej 26 sierpnia 1914 r. miasto zostało zajęte przez Rosjan, ale w odróżnieniu od innych miast regionu nie poniosło większych szkód. Tylża została odbita 12 września 1914. Podczas drugiej inwazji na Prusy Wschodnie w latach 1914–1915 Rosjanie na północnym brzegu rzeki Niemen zbliżyli się do miasta, które było chronione tylko przez słabe wojska Landwehry.

Po zakończeniu wojny negatywny wpływ na gospodarkę miasta miało przyłączenie (w 1923 roku) okręgu Kłajpedy do Litwy oraz utrata obszaru miejskiego na północnym brzegu Niemna z około 10 000 mieszkańców, wodociągami miejskimi i młynami do cięcia drewna. W latach międzywojennych w mieście znajdowała się celulozownia, która zatrudniała około 1650 pracowników, fabryka drożdży, fabryki skór, kilka fabryk maszyn, sklepy eksportowe, browary piwne, fabryki tytoniu i zakład produkujący korek. Powstał także nowy obszar przemysłowy na zachód od nowej stacji towarowej, został on otwarty dzięki budowie 6 km długości Hindenburg-Chaussee. W 1939 miasto liczyło 59 105 mieszkańców.

W czasie II wojny światowej od października 1944 miasto leżało na linii frontu biegnącego wzdłuż rzeki Niemen. W wyniku działań wojennych miasto zostało zniszczone w około 80% i zdobyte 20 stycznia 1945 przez oddziały 3 Frontu Białoruskiego. Do końca II wojny światowej po Tylży kursowały tramwaje. Po wojnie miasto weszło w skład obwodu kaliningradzkiego ZSRR. W 1946 nazwę miasta zmieniono na Sowieck. W miejsce wysiedlonych Niemców sprowadzono głównie Rosjan znad Wołgi i Białorusinów. Obecnie Sowieck jest ważnym przejściem granicznym rosyjsko-litewskim, na trasie Kaliningrad–Petersburg. Na uwagę zasługuje secesyjna zabudowa starego miasta, teatr i graniczny most królowej Luizy. Z dawnych kościołów przetrwał tylko w zdeformowanym kształcie dawny kościół ewangelicko-reformowany z lat 1898–1900, gdzie w latach 1919–1936 pastorem był ks. Paul Arndt.