Vlag van Australië
De vlag van Australië is sinds 1901 de officiële vlag van Australië. Hij is donkerblauw en bevat de Union Flag in een kanton aan de hijskant. Verder toont de vlag een grote zevenarmige Ster van het Gemenebest in de benedenhoek van de hijskant. De resterende helft is een vertegenwoordiging van het sterrenbeeld Zuiderkruis en bevat witte sterren in variërende grootte.
Zoals veel landen die van oorsprong onder Brits bestuur zijn geweest, kent Australië een systeem van verschillende vlaggen voor gebruik op zee (red, white and blue ensign). De handelsvlag en oorlogsvlag zijn afgeleid van de nationale vlag, met een rode respectievelijk witte achtergrond in plaats van de blauwe kleur van de landsvlag (zie ook het artikel Britse vaandels).
Tot 1901 was Australië een verzameling Britse kolonies. De vlag van het Verenigd Koninkrijk werd gebruikt om de kolonies gezamenlijk te symboliseren en elke kolonie had haar eigen vlag die was gebaseerd op de Britse vlag (die vlaggen zijn nog veelal in gebruik als vlaggen van Australische staten).
Gedurende de negentiende eeuw waren er twee pogingen om tot een gezamenlijke Australische vlag te komen. De eerste poging werd in 1823 gedaan door de kapiteins John Nicholson en John Bingle. Hun ontwerp, de National Colonial Flag for Australia bestond uit een rood kruis op een wit veld (gebaseerd op de Engelse vlag) met in het kanton de Britse vlag. In elke arm van het kruis stond een achtpuntige ster; de sterren samen symboliseerden het sterrenbeeld Zuiderkruis en daarmee de locatie van Australië op het zuidelijk halfrond. Het gebruik van deze vlag, laat staan het officieel invoeren, ontving weinig steun.
Een populairdere vlag werd in 1831 ontworpen, weer door Nicholson. Deze zogeheten Australian Federation Flag leek op de National Colonial Flag for Australia, maar toonde een blauw kruis in plaats van een rood en vijf in plaats van vier sterren. Deze vlag zou, gedurende de zeventig jaar nadat Nicholson het ontwerp presenteerde, vooral aan de Australische oostkust veel gebruikt worden.
Nadat Australië in 1901 een federatie was geworden, werd voor een nieuwe nationale vlag een ontwerpwedstrijd uitgeschreven. De meerderheid van de inzenders had een vlag met de Union Flag en het Zuiderkruis ontworpen. Vijf bijna identieke deelnemers wonnen de wedstrijd; hun ontwerp is sinds 3 september 1901 de vlag van Australië. In 1902 werd een vereenvoudigde versie van deze vlag bekrachtigd door koning Eduard VII.
Vanaf 1901 is het ontwerp enige malen licht gewijzigd. In 1901 hadden de vijf sterren aan de rechterkant een verschillend aantal punten, oplopend van vijf tot negen. Om het produceren van de vlag goedkoper te maken, werd al snel besloten om de vier grote sterren aan de rechterkant zeven punten te geven en de kleine ster vijf. Een andere verandering was de linker ster – in 1901 telde die ster nog zes punten; in 1908 werd er een zevende punt aan toegevoegd om het zuidelijke deel van Papoea-Nieuw-Guinea, dat destijds bij Australië hoorde, te symboliseren.
Gedurende de eerste helft van de twintigste eeuw ontstond er steeds meer onduidelijkheid over de achtergrondkleur van de vlag: deze was blauw, maar een rode versie bestond ook. Traditioneel werd de blauwe versie gereserveerd voor de federale en Gemenebestelijke overheid, terwijl statelijke, lokale en private organisaties en individuen de rode versie zouden moeten gebruiken. Vooral in de jaren veertig ging de Australische regering de burgers echter steeds meer stimuleren om de blauwe versie te gebruiken. In 1951 (geformaliseerd op 14 februari 1954) werd vervolgens besloten dat de blauwe vlag de nationale vlag is.
Zoals veel landen die van oorsprong onder Brits bestuur zijn geweest, kent Australië een systeem van verschillende vlaggen voor gebruik op zee (red, white and blue ensign). De handelsvlag en oorlogsvlag zijn afgeleid van de nationale vlag, met een rode respectievelijk witte achtergrond in plaats van de blauwe kleur van de landsvlag (zie ook het artikel Britse vaandels).
Tot 1901 was Australië een verzameling Britse kolonies. De vlag van het Verenigd Koninkrijk werd gebruikt om de kolonies gezamenlijk te symboliseren en elke kolonie had haar eigen vlag die was gebaseerd op de Britse vlag (die vlaggen zijn nog veelal in gebruik als vlaggen van Australische staten).
Gedurende de negentiende eeuw waren er twee pogingen om tot een gezamenlijke Australische vlag te komen. De eerste poging werd in 1823 gedaan door de kapiteins John Nicholson en John Bingle. Hun ontwerp, de National Colonial Flag for Australia bestond uit een rood kruis op een wit veld (gebaseerd op de Engelse vlag) met in het kanton de Britse vlag. In elke arm van het kruis stond een achtpuntige ster; de sterren samen symboliseerden het sterrenbeeld Zuiderkruis en daarmee de locatie van Australië op het zuidelijk halfrond. Het gebruik van deze vlag, laat staan het officieel invoeren, ontving weinig steun.
Een populairdere vlag werd in 1831 ontworpen, weer door Nicholson. Deze zogeheten Australian Federation Flag leek op de National Colonial Flag for Australia, maar toonde een blauw kruis in plaats van een rood en vijf in plaats van vier sterren. Deze vlag zou, gedurende de zeventig jaar nadat Nicholson het ontwerp presenteerde, vooral aan de Australische oostkust veel gebruikt worden.
Nadat Australië in 1901 een federatie was geworden, werd voor een nieuwe nationale vlag een ontwerpwedstrijd uitgeschreven. De meerderheid van de inzenders had een vlag met de Union Flag en het Zuiderkruis ontworpen. Vijf bijna identieke deelnemers wonnen de wedstrijd; hun ontwerp is sinds 3 september 1901 de vlag van Australië. In 1902 werd een vereenvoudigde versie van deze vlag bekrachtigd door koning Eduard VII.
Vanaf 1901 is het ontwerp enige malen licht gewijzigd. In 1901 hadden de vijf sterren aan de rechterkant een verschillend aantal punten, oplopend van vijf tot negen. Om het produceren van de vlag goedkoper te maken, werd al snel besloten om de vier grote sterren aan de rechterkant zeven punten te geven en de kleine ster vijf. Een andere verandering was de linker ster – in 1901 telde die ster nog zes punten; in 1908 werd er een zevende punt aan toegevoegd om het zuidelijke deel van Papoea-Nieuw-Guinea, dat destijds bij Australië hoorde, te symboliseren.
Gedurende de eerste helft van de twintigste eeuw ontstond er steeds meer onduidelijkheid over de achtergrondkleur van de vlag: deze was blauw, maar een rode versie bestond ook. Traditioneel werd de blauwe versie gereserveerd voor de federale en Gemenebestelijke overheid, terwijl statelijke, lokale en private organisaties en individuen de rode versie zouden moeten gebruiken. Vooral in de jaren veertig ging de Australische regering de burgers echter steeds meer stimuleren om de blauwe versie te gebruiken. In 1951 (geformaliseerd op 14 februari 1954) werd vervolgens besloten dat de blauwe vlag de nationale vlag is.
Nationale vlag
Land (geografie) - Australië (land)
Warning: getimagesize(/Image/Map/MP2077456.gif): failed to open stream: No such file or directory in /home/mapnlee7/public_html/MAPNALL/article.php on line 532
 |
 |
De oorspronkelijke bewoners van Australië zijn de Aboriginals. Het land werd door hen al enkele tienduizenden jaren bewoond voor de immigratie uit Europea begon. Nadat Willem Jansz Australië in 1606 opmerkte, duurde het nog tot 1770 voor de oostkust gekoloniseerd werd door de Britten, die het eiland in eerste instantie als strafkolonie gebruikten. Van 1650 tot 1817 heette het hele continent Nieuw Holland, alleen de namen Arnhemland, Nieuw-Zeeland en Tasmanië herinneren nu nog aan de Nederlandse ontdekkingsreizen in dit gebied. New South Wales was in 1788 de eerste kolonie en in de 19e eeuw volgden nog vijf andere koloniën, de voorlopers van de huidige Australische staten. Op 1 januari 1901 voegden de zes koloniën zich samen tot één federatie en werd het - hoewel nog niet volledig - onafhankelijk van het Verenigd Koninkrijk. Australië ontleent zijn soevereiniteit aan het zogenoemde settled colony principle dat bepaalt dat het land vreedzaam werd gekoloniseerd.