Cookeilanden (Cook Islands)
De grootste populatie inwoners concentreert zich op het eiland Rarotonga (14.153 inwoners in 2006), waar zich ook de internationale luchthaven bevindt. Buiten de Cookeilanden wonen er in Nieuw-Zeeland zo'n 58.000 mensen die zouden afstammen uit de Cookeilanden. Hoewel alle inwoners van de Cookeilanden officieel inwoner zijn van Nieuw-Zeeland, hebben ze een eigen status als Cookeilander.
Met meer dan 90.000 bezoekers in 2006 is toerisme de belangrijkste industrie van het land, ver voor offshorebanking, de parelindustrie en de fruitexport.
Volgens de legendes van de Cookeilanden worden de eilanden al honderden, zo niet duizenden jaren bevolkt. Feit is dat de Cookeilanden in de zesde eeuw voor het eerst werden bevolkt door Polynesiërs, die vanuit het zuidoosten uit het nabijgelegen Tahiti migreerden. Van oorsprong zijn de bewoners dus ook nauw verwant aan de Maori's.
De eerste schriftelijke overdragingen over deze eilandengroep zijn die van de Spanjaarden die in de late zestiende eeuw enkele malen bij de eilanden aanmeerden. De eilanden zijn echter genoemd naar de Engelse ontdekkingsreiziger Kapitein James Cook, die ze in 1773 en 1777 bezocht. Cook gaf de eilanden de naam "Hervey Islands". De Russen gaven de eilanden, ter ere van Cook, omstreeks 1820 de naam "Cook Islands".
In 1821 arriveerden de eerste Engelse missionarissen. Het christendom vond vrij spoedig een grote aanhang en veel eilandbewoners zijn er tot op de dag van vandaag aanhangers van.
De Cookeilanden werden op eigen verzoek een Brits protectoraat in 1888; dit moet gezien worden als een reactie op het Franse expansionisme in die jaren. In 1901 werden de eilanden onder het protectoraat van Nieuw-Zeeland gesteld. Dat bleef zo tot 1965, het jaar waarin de eilanden zelfbestuur kregen.
Nadat de eilanden autonomie verkregen, werd Albert Henry van de Cook Islands Party verkozen als de eerste minister-president. In 1978 werd Henry opgevolgd door Tom Davis van de Democratic Party.
Op 11 juni 1980 tekenden de Verenigde Staten een overeenkomst met Nieuw-Zeeland waarmee ze de maritieme grenzen tussen de Cookeilanden en Amerikaans-Samoa vaststelden en waarmee ze hun claim op Penrhyn, Pukapuka, Manihiki en Rakahanga opgaven.