Χάρτης - Άμπου Ντάμπι (Abu Dhabi)

Το Άμπου Ντάμπι (αγγλ. Abu Dhabi, Αραβική γλώσσα: أبو ظبي, αραβική προφορά ΔΦΑ : [ɐbuˈðˤɑbi], Αμπού Δάμπι) είναι η πρωτεύουσα και δεύτερη μεγαλύτερη πόλη των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων (ΗΑΕ). Η πόλη εκτείνεται κατά μήκος μίας μακρόστενης παράκτιας νησίδας στον Περσικό κόλπο, η οποία περιβάλλεται από άλλα μικρότερα νησιά και κολπίσκους. Ο πληθυσμός της ξεπερνά τις 945.268 κατοίκους (2008), και η έκταση της μητροπολιτικής περιοχής είναι 67.340 τετρ.χλμ.. Η πόλη, όπως και ολόκληρο το εμιράτο, έχει ένα από τα μεγαλύτερα κατά κεφαλή εισοδήματα στον κόσμο.

Το Άμπου Ντάμπι είναι έδρα των σημαντικότερων υπηρεσιών της ομοσπονδιακής κυβέρνησης των ΗΑΕ, καθώς και της βασιλικής οικογένειας. Σήμερα, η πόλη θεωρείται μία κοσμοπολίτικη μητρόπολη, καθώς η γρήγορη ανάπτυξη και αστικοποίησή της, παράλληλα με το συγκριτικά υψηλό εισόδημα των κατοίκων, την έχουν μετατρέψει στην πιο προηγμένη πόλη από τις αραβικές μητροπόλεις. Αποτελεί κέντρο πολιτικών, βιομηχανικών, πολιτιστικών και εμπορικών δραστηριοτήτων, ενώ παράγει το 15% του ΑΕΠ της χώρας. Στο Άμπου Ντάμπι έχουν επίσης την έδρα τους το τοπικό χρηματιστήριο, η κεντρική τράπεζα των ΗΑΕ, καθώς και πολλές πολυεθνικές επιχειρήσεις. Το Εμιράτο του Άμπου Ντάμπι είναι ένας από τους μεγαλύτερους παραγωγούς πετρελαίου στον κόσμο, αλλά παράλληλα η οικονομία του είναι πολυδιάστατη, με παράλληλη ανάπτυξη των οικονομικών υπηρεσιών και του τουρισμού. Θεωρείται η τρίτη πιο ακριβή πόλη στην ευρύτερη περιοχή, και η 26η στον κόσμο. Η αραβική αεροπορική εταιρία Etihad έχει έδρα το Άμπου Ντάμπι.

Περιοχές του Άμπου Ντάμπι κατοικήθηκαν ακόμα και από την 3η χιλιετία π.Χ. , ενώ η πρώιμη ιστορία του ταυτίζεται με τις νομαδικές φυλές τροφοσυλλεκτών και ψαράδων που διέμεναν στην ευρύτερη περιοχή. Το σύγχρονο Άμπου Ντάμπι χρονολογείται την εποχή της ακμής μία σημαντικής συμμαχίας φυλών με την ονομασία Μπάνι Γιας στα τέλη του 18ου αιώνα, η οποία επίσης είχε και στην κυριαρχία της την πόλη του Ντουμπάι. Τον 19ο αιώνα οι επικράτειες των δύο πόλεων διαχωρίστηκαν.

Στα μέσα του 20ού αιώνα η οικονομία της πόλης συνέχισε να βασίζεται κυρίως στην εκτροφή καμήλων και στην καλλιέργεια λαχανικών σε γειτονικές οάσεις, όπως η Αλ Αίν και η Λίβα, ενώ η αλιεία και η αλιεία μαργαριταριών διεξάγονταν τους καλοκαιρινούς μήνες. Το 1939, ο σεΐχης Σαχμπούτ μπιν Σουλτάν Αλ Ναχαγιάν παραχώρησε συμφωνίες έρευνας πετρελαίου και το πρώτο κοίτασμα ανακαλύφθηκε το 1958. Αρχικά, τα έσοδα είχαν ένα μικρό αντίκτυπο με την κατασκευή μερικών ψηλών κτιρίων και του πρώτου ασφαλτοστρωμένου δρόμου που ολοκληρώθηκε το 1961. Ο σεΐχης Σαχμπούτ όμως, χωρίς να είναι βέβαιος για τη διάρκεια αυτής της νέας μορφής εσόδων, διατήρησε μία συντηρητική προσέγγιση με αποταμίευση παρά επενδύσεις ανάπτυξης. Ο αδελφός του, Ζαέντ μπιν Σουλτάν Αλ Ναχαγιάν, είδε τον πλούτο του μαύρου χρυσού ως μία σημαντική ευκαιρία για να μεταμορφώσει το εμιράτο, και όταν η βασιλική οικογένεια Αλ Ναχαγιάν αποφάσισε να του δώσει τον θρόνο της εξουσίας, μπόρεσε να υλοποιήσει το όραμά του. Ο Ζαέντ ανέβηκε στην εξουσία με την υποστήριξη των Βρετανών το 1966.

Με την ανακοίνωση των Βρετανών το 1968 ότι θα αποσυρθούν από τον Περσικό κόλπο μέχρι το 1971, ο σεΐχης Ζαέντ ανέλαβε την πρωτοβουλία για τη δημιουργία των ΗΑΕ. Με την πλήρη ανεξαρτησία των εμιράτων και την ίδρυση της ομοσπονδίας τους ως ΗΑΕ το 1971, το Άμπου Ντάμπι έγινε η πρωτεύουσα του νεοσύστατου κράτους.