Πανδημία COVID-19
Η πανδημία του κορονοϊού (COVID-19) είναι μια τρέχουσα πανδημία που προκλήθηκε από τον κορονοϊό SARS-CoV-2 και αναγνωρίστηκε για πρώτη φορά στην πόλη Ουχάν, πρωτεύουσα της επαρχίας Χουπέι της Κίνας, τον Δεκέμβριο του 2019. Οι απόπειρες περιορισμού της νόσου απέτυχαν, με αποτέλεσμα ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας να ανακοινώσει ότι αποτελεί Έκτακτη Ανάγκη Δημόσιας Υγείας Διεθνούς Ενδιαφέροντος στις 30 Ιανουαρίου 2020 και στις 11 Μαρτίου ότι αποτελεί πανδημία. Η πανδημία COVID-19 έχει προκαλέσει πάνω από 6 εκατομμύρια θανάτους σε πάνω από 570 εκατομμύρια μολύνσεις, γεγονός που την καθιστά μία από τις πιο θανατηφόρες στην ιστορία.
Ο ιός μεταδίδεται μεταξύ των ανθρώπων μέσω των σταγονιδίων που παράγονται όταν οι άνθρωποι φτερνίζονται ή βήχουν. Ο χρόνος μεταξύ της έκθεσης και της εμφάνισης συμπτωμάτων είναι συνήθως από 2 έως 14 ημέρες Τα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν πυρετό, βήχα και δυσκολίες στην αναπνοή, αλλά μπορεί να είναι μεταδοτική κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου και μετά την αποκατάσταση. ενώ επιστημονικές έρευνες υποστηρίζουν ότι πιθανή απώλεια γεύσης και όσφρησης αποτελούν συμπληρωματικές ενδείξεις μόλυνσης από τον ιό. Οι επιπλοκές μπορούν να περιλαμβάνουν πνευμονία και σύνδρομο οξείας αναπνευστικής δυσχέρειας. Άλλες επιπλοκές περιλαμβάνουν θρομβοεμβολικά επεισόδια και το σύνδρομο μακρού COVID. Έχουν εμφανιστεί διάφορες παραλλαγές του ιού με διαφορές στη νοσογόνο δύναμη και τη μεταδοτικότητα.
Κατά τη διάρκεια της πανδημίας αναπτύχθηκαν αποτελεσματικά και ασφαλή εμβόλια, εγκεκριμένα από επίσημες ρυθμιστικές αρχές. Στις 2 Δεκεμβρίου 2020, η αρμόδια επιτροπή MHRA στο Ηνωμένο Βασίλειο χορήγησε την πρώτη άδεια εμβολίου έναντι του COVID-19, εγκρίνοντας τη σχετική αίτηση των εταιρειών Pfizer & BioNTech, αρχίζοντας τους εμβολιασμούς την Τρίτη 8-12-2020. Άλλα μέτρα πρόληψης περιλαμβάνουν το πλύσιμο των χεριών, η διατήρηση της απόστασης άνω των 2 μέτρων από ανθρώπους που βήχουν, τη χρήση προστατευτικής μάσκας, τη βελτίωση του αερισμού των χώρων και την καραντίνα όσων ήρθαν σε επαφή με επιβεβαιωμένο κρούσμα. Οι κυβερνήσεις πολλών χωρών έλαβαν επιπλέον μέτρα, όπως περιορισμός μετακινήσεων και δραστηριοτήτων και έλεγχο των πολιτών για COVID-19. Διαθέσιμες θεραπείας περιλαμβάνουν τα μονοκλωνικά αντισώματα, νέους αντιιικούς παράγοντες και συμπτωματική αντιμετώπιση.
Η πανδημία προκάλεσε εκτεταμένη αναστάτωση στην οικονομία και στις κοινωνικές δραστηριότητες, με αποτέλεσμα τη μεγαλύτερη ύφεση μετά το 2008 και ελλείψεις στις εφοδιαστικές αλυσίδες. Πολλά πανεπιστήμια και σχολεία έμειναν κλειστά, ενώ εκδηλώσεις ακυρώθηκαν. Υπήρξε εκτεταμένη παραπληροφόρηση από κοινωνικά δίκτυα και πολιτική ένταση. Η πανδημία επίσης ανέδειξε προβλήματα ρατσισμού και άνισης πρόσβασης σε υγιειονομικές υπηρεσίες και συζήτηση για την προστασία της δημόσιας υγείας έναντι των ατομικών ελευθεριών.
Ως την 22 Ιουλίου 2022, περισσότερα από 567.000.000 κρούσματα έχουν επιβεβαιωθεί σε όλο τον κόσμο. Θεωρείται ότι υπάρχει μια ελλιπής αναφορά των κρουσμάτων, ιδιαίτερα σε περιπτώσεις με ηπιότερα συμπτώματα.
Κρούσματα στην Κίνα. Η επιδημιολογική ανάλυση της εκδήλωσης έδειξε ένα πιθανό μοτίβο μιας «μικτής εστίας» - πιθανότατα υπήρχε μια συνεχής κοινή εστία στην Αγορά Θαλασσινών Χουανάν το Δεκέμβριο του 2019, ενδεχομένως από διάφορα ζωονοσογόνα γεγονότα. Μετά από αυτό, οι επιδημιολόγοι διαπίστωσαν ότι το ξέσπασμα πιθανότατα μετατράπηκε σε πηγή (που μεταδίδεται από άτομο σε άτομο), πιθανώς λόγω της ικανότητας μετάλλαξης του ιού. Ως εκ τούτου, καθώς ο αριθμός των υποθέσεων έχει αυξηθεί, η σημασία της αγοράς έχει μειωθεί.
Κατά τα πρώτα στάδια, ο αριθμός των περιστατικών διπλασιαζόταν συνήθως κάθε 7,5 ημέρες. Στις αρχές και στα μέσα Ιανουαρίου του 2020, ο ιός εξαπλώθηκε σε άλλες κινεζικές επαρχίες, με τη βοήθεια των μετακινήσεων της Κινεζικής Πρωτοχρονιάς. Στις 20 Ιανουαρίου, η Κίνα ανέφερε σχεδόν 140 νέους ασθενείς την ημέρα, συμπεριλαμβανομένων δύο ατόμων στο Πεκίνο και ενός στη Σενζέν. Μεταγενέστερα επίσημα στοιχεία δείχνουν ότι 6.174 ασθενείς που έχουν μολυνθεί από SARS-CoV-2 είχαν ήδη αναπτύξει συμπτώματα έως τις 20 Ιανουαρίου 2020.
Ο ιός εξαπλώθηκε σε άλλες χώρες και περιοχές. Στη χρονολογική σειρά ακολουθούμενη από αλφαβητική, αυτές ήταν η Ταϊλάνδη. Ιαπωνία, Μακάο. Νότια Κορέα. Ταϊβάν. Ηνωμένες Πολιτείες, Χονγκ Κονγκ, Σιγκαπούρη. Γαλλία, Νεπάλ, Βιετνάμ. Αυστραλία, Μαλαισία, Καναδάς, Καμπότζη, Γερμανία, Φινλανδία, Σρι Λάνκα. Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Ινδία, Ιταλία, οι Φιλιππίνες, το Ηνωμένο Βασίλειο, Ρωσία, Σουηδία, Ισπανία, Βέλγιο, Αίγυπτος, Ιράν, Ισραήλ, Λίβανος, Αφγανιστάν, Μπαχρέιν. Κουβέιτ, Ιράκ, Ομάν, Αλγερία, Αυστρία, Βραζιλία, Κροατία. Ελβετία, Ελλάδα, Πακιστάν, Βόρεια Μακεδονία. Γεωργία, Νορβηγία, Ρουμανία, Δανία, Εσθονία, Βόρεια Ιρλανδία, Άγιος Μαρίνος, Κάτω Χώρες, Νιγηρία, Λευκορωσία, Λιθουανία, Νέα Ζηλανδία, Μεξικό, Ισλανδία, Μονακό και Κατάρ.
Στις 26 Φεβρουαρίου 2020, ο ΠΟΥ ανέφερε ότι, καθώς οι νέες περιπτώσεις που αναφέρθηκαν μειώθηκαν στην Κίνα, αλλά ξαφνικά αυξήθηκαν στην Ιταλία, το Ιράν και τη Νότια Κορέα, ο αριθμός νέων περιπτώσεων εκτός Κίνας ξεπέρασε τον αριθμό νέων περιπτώσεων στην Κίνα για πρώτη φορά στις 25 Φεβρουαρίου 2020.
Επίσημες πηγές στην Γερμανία και το Ηνωμένο Βασίλειο εκτιμούν ότι το 60-70% του πληθυσμού θα μολυνθεί πριν επιτευχθεί ανοσία της αγέλης.
Ο ιός μεταδίδεται μεταξύ των ανθρώπων μέσω των σταγονιδίων που παράγονται όταν οι άνθρωποι φτερνίζονται ή βήχουν. Ο χρόνος μεταξύ της έκθεσης και της εμφάνισης συμπτωμάτων είναι συνήθως από 2 έως 14 ημέρες Τα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν πυρετό, βήχα και δυσκολίες στην αναπνοή, αλλά μπορεί να είναι μεταδοτική κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου και μετά την αποκατάσταση. ενώ επιστημονικές έρευνες υποστηρίζουν ότι πιθανή απώλεια γεύσης και όσφρησης αποτελούν συμπληρωματικές ενδείξεις μόλυνσης από τον ιό. Οι επιπλοκές μπορούν να περιλαμβάνουν πνευμονία και σύνδρομο οξείας αναπνευστικής δυσχέρειας. Άλλες επιπλοκές περιλαμβάνουν θρομβοεμβολικά επεισόδια και το σύνδρομο μακρού COVID. Έχουν εμφανιστεί διάφορες παραλλαγές του ιού με διαφορές στη νοσογόνο δύναμη και τη μεταδοτικότητα.
Κατά τη διάρκεια της πανδημίας αναπτύχθηκαν αποτελεσματικά και ασφαλή εμβόλια, εγκεκριμένα από επίσημες ρυθμιστικές αρχές. Στις 2 Δεκεμβρίου 2020, η αρμόδια επιτροπή MHRA στο Ηνωμένο Βασίλειο χορήγησε την πρώτη άδεια εμβολίου έναντι του COVID-19, εγκρίνοντας τη σχετική αίτηση των εταιρειών Pfizer & BioNTech, αρχίζοντας τους εμβολιασμούς την Τρίτη 8-12-2020. Άλλα μέτρα πρόληψης περιλαμβάνουν το πλύσιμο των χεριών, η διατήρηση της απόστασης άνω των 2 μέτρων από ανθρώπους που βήχουν, τη χρήση προστατευτικής μάσκας, τη βελτίωση του αερισμού των χώρων και την καραντίνα όσων ήρθαν σε επαφή με επιβεβαιωμένο κρούσμα. Οι κυβερνήσεις πολλών χωρών έλαβαν επιπλέον μέτρα, όπως περιορισμός μετακινήσεων και δραστηριοτήτων και έλεγχο των πολιτών για COVID-19. Διαθέσιμες θεραπείας περιλαμβάνουν τα μονοκλωνικά αντισώματα, νέους αντιιικούς παράγοντες και συμπτωματική αντιμετώπιση.
Η πανδημία προκάλεσε εκτεταμένη αναστάτωση στην οικονομία και στις κοινωνικές δραστηριότητες, με αποτέλεσμα τη μεγαλύτερη ύφεση μετά το 2008 και ελλείψεις στις εφοδιαστικές αλυσίδες. Πολλά πανεπιστήμια και σχολεία έμειναν κλειστά, ενώ εκδηλώσεις ακυρώθηκαν. Υπήρξε εκτεταμένη παραπληροφόρηση από κοινωνικά δίκτυα και πολιτική ένταση. Η πανδημία επίσης ανέδειξε προβλήματα ρατσισμού και άνισης πρόσβασης σε υγιειονομικές υπηρεσίες και συζήτηση για την προστασία της δημόσιας υγείας έναντι των ατομικών ελευθεριών.
Ως την 22 Ιουλίου 2022, περισσότερα από 567.000.000 κρούσματα έχουν επιβεβαιωθεί σε όλο τον κόσμο. Θεωρείται ότι υπάρχει μια ελλιπής αναφορά των κρουσμάτων, ιδιαίτερα σε περιπτώσεις με ηπιότερα συμπτώματα.
Κρούσματα στην Κίνα. Η επιδημιολογική ανάλυση της εκδήλωσης έδειξε ένα πιθανό μοτίβο μιας «μικτής εστίας» - πιθανότατα υπήρχε μια συνεχής κοινή εστία στην Αγορά Θαλασσινών Χουανάν το Δεκέμβριο του 2019, ενδεχομένως από διάφορα ζωονοσογόνα γεγονότα. Μετά από αυτό, οι επιδημιολόγοι διαπίστωσαν ότι το ξέσπασμα πιθανότατα μετατράπηκε σε πηγή (που μεταδίδεται από άτομο σε άτομο), πιθανώς λόγω της ικανότητας μετάλλαξης του ιού. Ως εκ τούτου, καθώς ο αριθμός των υποθέσεων έχει αυξηθεί, η σημασία της αγοράς έχει μειωθεί.
Κατά τα πρώτα στάδια, ο αριθμός των περιστατικών διπλασιαζόταν συνήθως κάθε 7,5 ημέρες. Στις αρχές και στα μέσα Ιανουαρίου του 2020, ο ιός εξαπλώθηκε σε άλλες κινεζικές επαρχίες, με τη βοήθεια των μετακινήσεων της Κινεζικής Πρωτοχρονιάς. Στις 20 Ιανουαρίου, η Κίνα ανέφερε σχεδόν 140 νέους ασθενείς την ημέρα, συμπεριλαμβανομένων δύο ατόμων στο Πεκίνο και ενός στη Σενζέν. Μεταγενέστερα επίσημα στοιχεία δείχνουν ότι 6.174 ασθενείς που έχουν μολυνθεί από SARS-CoV-2 είχαν ήδη αναπτύξει συμπτώματα έως τις 20 Ιανουαρίου 2020.
Ο ιός εξαπλώθηκε σε άλλες χώρες και περιοχές. Στη χρονολογική σειρά ακολουθούμενη από αλφαβητική, αυτές ήταν η Ταϊλάνδη. Ιαπωνία, Μακάο. Νότια Κορέα. Ταϊβάν. Ηνωμένες Πολιτείες, Χονγκ Κονγκ, Σιγκαπούρη. Γαλλία, Νεπάλ, Βιετνάμ. Αυστραλία, Μαλαισία, Καναδάς, Καμπότζη, Γερμανία, Φινλανδία, Σρι Λάνκα. Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Ινδία, Ιταλία, οι Φιλιππίνες, το Ηνωμένο Βασίλειο, Ρωσία, Σουηδία, Ισπανία, Βέλγιο, Αίγυπτος, Ιράν, Ισραήλ, Λίβανος, Αφγανιστάν, Μπαχρέιν. Κουβέιτ, Ιράκ, Ομάν, Αλγερία, Αυστρία, Βραζιλία, Κροατία. Ελβετία, Ελλάδα, Πακιστάν, Βόρεια Μακεδονία. Γεωργία, Νορβηγία, Ρουμανία, Δανία, Εσθονία, Βόρεια Ιρλανδία, Άγιος Μαρίνος, Κάτω Χώρες, Νιγηρία, Λευκορωσία, Λιθουανία, Νέα Ζηλανδία, Μεξικό, Ισλανδία, Μονακό και Κατάρ.
Στις 26 Φεβρουαρίου 2020, ο ΠΟΥ ανέφερε ότι, καθώς οι νέες περιπτώσεις που αναφέρθηκαν μειώθηκαν στην Κίνα, αλλά ξαφνικά αυξήθηκαν στην Ιταλία, το Ιράν και τη Νότια Κορέα, ο αριθμός νέων περιπτώσεων εκτός Κίνας ξεπέρασε τον αριθμό νέων περιπτώσεων στην Κίνα για πρώτη φορά στις 25 Φεβρουαρίου 2020.
Επίσημες πηγές στην Γερμανία και το Ηνωμένο Βασίλειο εκτιμούν ότι το 60-70% του πληθυσμού θα μολυνθεί πριν επιτευχθεί ανοσία της αγέλης.
Χώρα
-
Αιθιοπία
Η Αιθιοπία είναι η παλαιότερη ανεξάρτητη χώρα στην Αφρική κι έχει μια από τις εκτενέστερες ιστορίες ως ανεξάρτητο κράτος. Δεν αποτέλεσε ποτέ αποικία κανενός κράτους, εκτός από την πενταετία 1936-1941, οπότε και ήταν υπό ιταλική κατοχή ορισμένες μεγάλες πόλεις και οδικές αρτηρίες. Είναι η χώρα απ' όπου προέρχεται ο καφές. Η Αιθιοπία φιλοξενεί εννέα μνημεία παγκόσμιας κληρονομιάς, οκτώ πολιτιστικά και ένα φυσιολατρικό, τα περισσότερα από οποιαδήποτε χώρα της Αφρικής. Στο παρελθόν ονομαζόταν Αβησσυνία, ενώ η τωρινή ονομασία της προέρχεται από τους αρχαίους Έλληνες που την ονόμαζαν έτσι, με ρίζες (αιθ-) και (ὄψ) ("καμένη όψη"). -
Ακτή Ελεφαντοστού
Συνορεύει στα ανατολικά με την Γκάνα, στα βόρεια με την Μπουρκίνα Φάσο και το Μάλι, στα δυτικά με τη Γουινέα και τη Λιβερία και βρέχεται στα νότια από τον κόλπο της Γουινέας. -
Αλγερία
Το όνομα Αλγερία προέρχεται από το όνομα της πόλης Αλγέρι, που με τη σειρά του προέρχεται από τη αραβική λέξη al-jazā’ir, που σημαίνει νησιά, και που αναφέρεται στα τέσσερα νησιά τα οποία βρίσκονταν στις ακτές της πόλης, μέχρι που ενσωματώθηκαν στη στεριά το 1525. -
Γκάνα
Το όνομα της χώρας πρέπει να προέρχεται από την Αυτοκρατορία της Γκάνας, την πρώτη μεγάλη αυτοκρατορία της δυτικής Αφρικής. Για μεγάλο διάστημα του 19ου και 20ου αιώνα η Γκάνα υπήρξε βρετανική αποικία, ενώ ήταν η πρώτη χώρα της Αφρικής που κέρδισε την ανεξαρτησία της από την αποικιοκρατία, το 1957. Ακολούθησε μια ταραχώδης περίοδος στρατιωτικών πραξικοπημάτων και δικτατοριών, που όμως έληξε το 1992, με την οριστική αποκατάσταση της δημοκρατίας. Σήμερα είναι ανάμεσα στις πιο δημοκρατικές χώρες της Αφρικής. -
Γκαμπόν
Το προσδόκιμο ζωής στο σύνολο του πληθυσμού, σύμφωνα με εκτιμήσεις του 2019 του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας ήταν 66,5 χρόνια (63,6 χρόνια οι άνδρες και 69,7 οι γυναίκες). -
Ηνωμένη Αραβική Δημοκρατία
Τα μέλη της συριακής πολιτικής ηγεσίας θεωρούσαν την ένωση με την Αίγυπτο ως το μικρότερο των δύο κακών. Θεωρούσαν, ακόμη, ότι οι όροι του Νασέρ δεν ήταν δίκαιοι, αλλά δεδομένης της έντονης πίεσης που δεχόταν η κυβέρνησή τους, αντελήφθησαν ότι δεν είχαν άλλη επιλογή. -
Κένυα
Εθνοφυλετικά το 67% των κατοίκων είναι Μπαντού με κυριότερη φυλή την Κικουγιού (το 23% του πληθυσμού της χώρας). Άλλες φυλές Μπαντού είναι οι Κάμπα ή Άκαμπα 11%, Λούγια 14%, Ντιίγκο, Γκιριάμα, κ.α. Επίσης σημαντική γλωσσο-φυλετική ομάδα Μπαντού είναι οι Σουαχίλι που κατοικούν στην παράλια περιοχή του Ινδικού ωκεανού. Το υπόλοιπο 33% που είναι μεν η μειονότητα σε σχέση με τους Μπαντού, αλλά καταλαμβάνει τη μεγαλύτερη έκταση της χώρας, αποτελείται κυρίως από Σομαλούς στα βορειοανατολικά, Νειλοτικές φυλές του Σουδάν (Λούο 13%, Καλέντζιν 11%, Λρύχνα) στα δυτικά, Νειλοχαμητικές φυλές του Σουδάν (Μασσάι στα νότια, Σαμπούρου, Τουρκάνα, Μπόραν κ.α στα βόρεια, Ντορόμπο κ.ά.) και τέλος Άραβες στα παράλια και λίγοι Ευρωπαίοι. -
Καμερούν
Το όνομά του προέρχεται από την ονομασία Rio dos Camarões (Ποταμός των γαρίδων) που έδωσαν στην περιοχή Πορτογάλοι εξερευνητές τον 15ο αιώνα. Τον 19ο αιώνα η ισλαμική εθνοτική ομάδα των Φούλα ίδρυσε το Εμιράτο Ανταμάουα στα βόρεια της χώρας ενώ άλλες ομάδες ίδρυσαν τα δικά τους βασίλεια στα δυτικά και τα βορειοδυτικά. Το 1884 το Καμερούν έγινε γερμανική αποικία. Μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο η περιοχή μοιράστηκε μεταξύ Γαλλίας και Μεγάλης Βρετανίας στα πλαίσια της Εντολής της Κοινωνίας των Εθνών. Το κόμμα Union des Populations du Cameroun (Ένωση των λαών του Καμερούν) επεδίωξε ανεξαρτησία αλλά τέθηκε εκτός νόμου τη δεκαετία του 1950. Το 1960 το Γαλλικό Καμερούν έγινε ανεξάρτητο ως Δημοκρατία του Καμερούν με πρόεδρο τον Αχμαντού Αχιτζό. Το νότιο τμήμα του Βρετανικού Καμερούν ενώθηκε μαζί του το 1961 σχηματίζοντας την Ομοσπονδιακή Δημοκρατία του Καμερούν. Η χώρα έγινε ενιαία δημοκρατία το 1972 και το 1984 μετονομάστηκε σε Δημοκρατία του Καμερούν. -
Μαρόκο
Αν και η περιοχή κατοικείται από την Παλαιολιθική Εποχή, το πρώτο μαροκινό κράτος ιδρύθηκε από τον Ιδρίς Α΄ το 788. Στη συνέχεια διοικήθηκε από μια σειρά ανεξάρτητων δυναστειών, φτάνοντας στο ζενίθ της ως περιφερειακή δύναμη τον 11ο και 12ο αιώνα, υπό τις δυναστείες των Αλμοραβιδών και των Αλμοαδών, όταν έλεγχε το μεγαλύτερο μέρος της Ιβηρικής Χερσονήσου και του Μαγκρέμπ. Τον 15ο και τον 16ο αιώνα, το Μαρόκο αντιμετώπισε εξωτερικές απειλές για την κυριαρχία του, με την Πορτογαλία να καταλαμβάνει κάποια εδάφη και την Οθωμανική Αυτοκρατορία να καταπατά εδάφη του στα ανατολικά. Οι δυναστείες των Μαρινιδών και των Σααντί κατά τα άλλα αντιστάθηκαν στην ξένη κυριαρχία και το Μαρόκο ήταν το μόνο βορειοαφρικανικό έθνος που γλίτωσε από την οθωμανική κυριαρχία. Η δυναστεία των Αλαουϊτών, που κυβερνά τη χώρα μέχρι σήμερα, κατέλαβε την εξουσία το 1631 και κατά τους επόμενους δύο αιώνες επέκτεινε τις διπλωματικές και εμπορικές σχέσεις με τον δυτικό κόσμο. Η στρατηγική θέση του Μαρόκου κοντά στην είσοδο της Μεσογείου προσέλκυσε ανανεωμένα το ευρωπαϊκό ενδιαφέρον. Το 1912, η Γαλλία και η Ισπανία χώρισαν τη χώρα σε αντίστοιχα προτεκτοράτα, διατηρώντας μια διεθνή ζώνη στην Ταγγέρη. Μετά από ταραχές και εξεγέρσεις κατά της αποικιοκρατίας, το 1956 το Μαρόκο ανέκτησε την ανεξαρτησία του και επανενώθηκε. -
Μπουρκίνα Φάσο
Η χώρα ήταν γνωστή ως Άνω Βόλτα. Στις 4 Αυγούστου 1984 ο πρόεδρος Τομά Σανκαρά άλλαξε το όνομα έτσι ώστε να σημαίνει «χώρα των έντιμων ανθρώπων» στις δύο μεγαλύτερες ιθαγενείς γλώσσες την Μοσσί (Mossi) και την Ντιούλα (Dioula). Ανεξαρτητοποιήθηκε από τη Γαλλία το 1960. Η κυβερνητική αστάθεια τις δεκαετίες 1970 και 1980 ακολουθήθηκε από πολυκομματικές εκλογές στις αρχές της δεκαετίας του 1990. Χιλιάδες αγρότες της χώρας μεταναστεύουν κάθε χρόνο προς τα νότια στην Ακτή Ελεφαντοστού και την Γκάνα. Η πρωτεύουσα Ουαγκαντουγκού είναι γνωστή από τους ντόπιους και ως «Ουάγκα» (Ouaga). -
Νιγηρία
Η Νιγηρία βρίσκεται στη δυτική Αφρική, στον κόλπο της Γουινέας και έχει συνολική έκταση 923.768 χλμ², καθιστώντας τη 32η μεγαλύτερη χώρα (μετά την Τανζανία). Έχει συγκρίσιμο μέγεθος με τη Βενεζουέλα και είναι δύο φορές μεγαλύτερη από την Καλιφόρνια. Τα σύνορά της έχουν συνολικό μήκος 4.047 χιλιόμετρα, 773 χλμ με το Μπενίν, 1.497 χλμ με τον Νίγηρα, 87 χλμ με το Τσαντ και 1.690 χλμ με το Καμερούν, ενώ η ακτογραμμή της έχει μήκος τουλάχιστον 853 χιλιόμετρα. -
Νότια Αφρική
Οι φυλετικές διαμάχες της λευκής μειονότητας με τη μαύρη πλειοψηφία έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην ιστορία και την πολιτική της Νότιας Αφρικής, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά στο απαρτχάιντ, που θεσμοθετήθηκε το 1948 από το Νοτιοαφρικανικό Εθνικό Κόμμα, αν και οι φυλετικές διακρίσεις προϋπήρχαν. Οι νόμοι που καθόρισαν το απαρτχάιντ ως εσωτερική πολιτική του κράτους άρχισαν να φθίνουν το 1990, μετά από μακρό και βίαιο αγώνα της μαύρης πλειοψηφίας και ορισμένων, λευκών (π.χ. Αντρέ Μπρινκ και Λευκή Ξερή Εποχή) έγχρωμων και Ινδών Νοτιοαφρικανών. -
Σενεγάλη
Είναι μια ενιαία προεδρική δημοκρατία και είναι η δυτικότερη ηπειρωτική χώρα του Παλαιού Κόσμου, ή Αφρο-Ευρασία. Οφείλει το όνομά του στον ποταμό Σενεγάλη, που σχηματίζει τα συνόρά της ανατολικά και βόρεια. Το κράτος δημιουργήθηκε ως μέρος της ανεξαρτησίας της Γαλλικής Δυτικής Αφρικής από τη γαλλική αποικιακή κυριαρχία. Επίσημη γλώσσα είναι τα γαλλικά. Όπως και άλλα μετα-αποικιακά αφρικανικά κράτη, η χώρα περιλαμβάνει ευρύ μείγμα εθνοτικών και γλωσσικών κοινοτήτων, με τις μεγαλύτερες να είναι οι Γουλόφ, Φουλά και Σενέρ, με τα Γουλόφ και τα γαλλικά να λειτουργούν ως lingua franca. Η Σενεγάλη έχει ταξινομηθεί ως μια υπερχρεωμένη φτωχή χώρα, με σχετικά χαμηλό Δείκτη Ανθρώπινης Ανάπτυξης. Το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού είναι στην ακτή και εργάζεται στη γεωργία ή σε άλλες βιομηχανίες τροφίμων. Άλλες μεγάλες βιομηχανίες περιλαμβάνουν την εξόρυξη, τον τουρισμό και τις υπηρεσίες. -
Τυνησία
Η Τυνησία καταλαμβάνει το ανατολικό άκρο των βουνών του Άτλαντα και το βόρειο τμήμα της ερήμου Σαχάρα, με μεγάλο μέρος της εναπομείνασας καλλιεργήσιμης γης. Καταλαμβάνει μια ακτογραμμή 1.300 χιλιομέτρων που περιλαμβάνει μέρος του αφρικανικού κομματιού του δυτικού και ανατολικού τμήματος της λεκάνης της Μεσογείου. Στην Τυνησία βρίσκεται το βορειότερο σημείο της Αφρικής, το ακρωτήριο Άντζελα. Η πρωτεύουσά της και η μεγαλύτερη πόλη είναι η Τύνιδα, που βρίσκεται στη βορειοανατολική ακτή της, γεγονός που δίνει στη χώρα το όνομά της. -
Τόγκο
Νόμισμα του Τόγκο είναι το Φράγκο CFA Δυτικής Αφρικής ενώ στο παρελθόν χρησιμοποιήθηκε ως νόμισμα το γαλλικό φράγκο αλλά και το φράγκο του Τόγκο. Γλώσσα του Τόγκο είναι τα Γαλλικά. -
Αζερμπαϊτζάν
Η Λαϊκή Δημοκρατία του Αζερμπαϊτζάν ανακήρυξε την ανεξαρτησία της το 1918 και έγινε ένα από τα πρώτα δημοκρατικά κράτη στον Μουσουλμανικό κόσμο. Η χώρα ενσωματώθηκε στη Σοβιετική Ένωση ως Σοβιετική Σοσιαλιστική Δημοκρατία του Αζερμπαϊτζάν. Η σύγχρονη δημοκρατία του Αζερμπαϊτζάν ανακήρυξε την ανεξαρτησία της στις 30 Αυγούστου 1991, πριν την επίσημη διάλυση της ΕΣΣΔ τον Δεκέμβριο του 1991. Το Σεπτέμβριο του 1991, η Αρμενική πλειοψηφία του αμφισβητούμενου Ναγκόρνο-Καραμπάχ αποσχίστηκε για να σχηματίσει τη Δημοκρατία του Ναγκόρνο-Καραμπάχ. Η περιοχή και επτά επαρχίες εντός της επικράτειας του Ναγκόρνο-Καραμπάχ έγιναν ντε φάκτο ανεξάρτητες με τον Πόλεμο του Ναγκόρνο-Καραμπάχ το 1994. Αυτές οι περιοχές αναγνωρίζονται διεθνώς ως μέρος του Αζερμπαϊτζάν, ενώ εκκρεμεί μια λύση για το καθεστώς της περιοχής, η οποία θα βρεθεί μέσω διαπραγματεύσεων που διεξάγονται από τον ΟΑΣΕ. -
Αρμενία
Πρώην Σοβιετική Σοσιαλιστική Δημοκρατία και τμήμα της άλλοτε Σοβιετικής Ένωσης, η Αρμενία είναι σήμερα μια πολυκομματική δημοκρατία, με αρχαία και ιστορική πολιτιστική κληρονομιά. Το Βασίλειο της Αρμενίας ήταν το πρώτο κράτος που υιοθέτησε το Χριστιανισμό ως επίσημη θρησκεία στις αρχές του 4ου αιώνα (η παράδοση αναφέρει ως ημερομηνία το έτος 301). Η σύγχρονη Δημοκρατία της Αρμενίας είναι κατά το σύνταγμα Προεδρευόμενη κοινοβουλευτική Δημοκρατία και η χριστιανική ορθόδοξη πίστη παίζει σημαντικό ρόλο στην ιστορία και τη συνείδηση του αρμένικου λαού. -
Αφγανιστάν
Δείγματα ανθρώπινης παρουσίας στο Αφγανιστάν, ανιχνεύονται ήδη κατά τη Μέση Παλαιολιθική εποχή, ενώ η θέση της χώρας, ανάμεσα Άπω Ανατολή και Ασία υπήρξε πάντα στρατηγικής σημασίας, καθώς μπορούσε να ελέγχει τους διεθνείς δρόμους μεταφοράς εμπορευμάτων. Υπήρξε αντικείμενο κατακτήσεων τόσο από τον Μέγα Αλέξανδρο, την Αυτοκρατορία των Μαουρύα, τους Μουσουλμάνους Άραβες και τους Μογγόλους όσο και από τους Βρετανούς, Σοβιετικούς και Αμερικανούς. -
Βιετνάμ
Η ονομασία Βιετνάμ (Βιετναμική προφορά: [viə̀t naːm]) είναι παραλλαγή του "Ναμ Βιέτ" (Κινέζικα: 南越· πινγίν: Nányuè· κυριολεκτικά "Νότιοι Βιέτ"), μία ονομασία που μπορεί να αναχθούν στην δυναστεία Τριέου του 2ου π.Χ. αιώνα. -
Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα
* Άμπου Ντάμπι -
Ιαπωνία
Η Ιαπωνία, εκτείνεται σε μεγάλο μέρος του Ιαπωνικού Αρχιπελάγους, στον βορειοδυτικό Ειρηνικό ωκεανό και κατά μήκος των ακτών της Ρωσίας και της Κορέας, από τις οποίες χωρίζεται από τη Θάλασσα της Ιαπωνίας. Αποτελείται από τέσσερα μεγάλα νησιά, Χοκκάιντο, Σικόκου, Κιούσου και Χονσού, τα οποία συνοδεύονται επίσης από χιλιάδες μικρότερα (για την ακρίβεια το αρχιπέλαγος της Ιαπωνίας αποτελείται από 6.852 νησιά). Τα περισσότερα από αυτά είναι ορεινά και ηφαιστειακά· για παράδειγμα η ψηλότερη κορυφή της Ιαπωνίας το όρος Φούτζι, είναι ηφαίστειο. -
Ινδία
Η Ινδία, κατά τη διάρκεια της ιστορίας υπήρξε κοιτίδα και σταυροδρόμι πολλών σημαντικών πολιτισμών και θρησκειών. Κατά τη διάρκεια του 18ου αιώνα σταδιακά υποτάχθηκε στο Ηνωμένο Βασίλειο, ενώ το 1947 απέκτησε την ανεξαρτησία της μετά από γενικευμένο αγώνα αυτοδιάθεσης που χαρακτηρίστηκε από μη βίαιες αντιδράσεις. Σήμερα η Ινδία είναι από τις πιο γοργά αναπτυσσόμενες οικονομίες, παρόλο που η φτώχεια παραμένει έντονο κοινωνικό φαινόμενο. -
Ινδονησία
Το ινδονησιακό αρχιπέλαγος ήταν μια εμπορική σημαντική περιοχή τουλάχιστον από τον 7ο αιώνα, όταν oι Σριβιτζάγια και αργότερα oι Ματζαπαχίτ έκαναν εμπόριο με την Κίνα και την Ινδία. Οι τοπικοί άρχοντες απορρόφησαν σταδιακά τα ξένα πολιτιστικά, θρησκευτικά και πολιτικά πρότυπα από τους πρώτους αιώνες μ.Χ., και ινδουιστικά και βουδιστικά βασίλεια άκμασαν. Η ιστορία της Ινδονησίας έχει επηρεαστεί από τις ξένες δυνάμεις που τις προσέλκυσαν οι φυσικοί πόροι της. Οι μουσουλμάνοι έμποροι έφεραν το Ισλάμ και οι ευρωπαϊκές δυνάμεις πολέμησαν η μία την άλλη για το μονοπώλιο του εμπορίου των μπαχαρικών στα νησιά Μολούκες κατά τη διάρκεια της Εποχής των Ανακαλύψεων. Μετά από τρεις και μισούς αιώνες ολλανδικής αποικιοκρατίας, η Ινδονησία εξασφάλισε την ανεξαρτησία της μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, το 1949. Η ιστορία της Ινδονησίας έκτοτε είναι ταραγμένη, με προκλήσεις που δημιουργήθηκαν από τις φυσικές καταστροφές, τη διαφθορά, τις αποσχιστικές τάσεις, τη διαδικασία εκδημοκρατισμού και περιόδους ταχείας οικονομικής αλλαγής. Το σημερινό κράτος της Ινδονησίας είναι ενιαίο με προεδρική δημοκρατία που αποτελείται από τριάντα τέσσερις επαρχίες. -
Ιορδανία
Η έκταση της χώρας σήμερα είναι 89.342 τετραγωνικά χιλιόμετρα. -
Ιράν
Έχει έκταση 1.648.195 τ.χλμ. και πληθυσμό 88.551.000 σύμφωνα με τη μέση εκτίμηση των Ηνωμένων Εθνών για το 2022. Το Ιράν συνορεύει στα βόρεια με Αζερμπαϊτζάν, Αρμενία και Τουρκμενιστάν, ανατολικά με Πακιστάν και Αφγανιστάν και δυτικά με Τουρκία και Ιράκ (Κουρδιστάν). Πρωτεύουσα είναι η Τεχεράνη, που αποτελεί το πολιτικό, πολιτιστικό, εμπορικό και βιομηχανικό κέντρο της χώρας. Το Ιράν θεωρείται σημαντική περιφερειακή δύναμη και καταλαμβάνει εξέχουσα θέση σε θέματα παγκόσμιας ενεργειακής πολιτικής και οικονομίας, ως αποτέλεσμα κυρίως των μεγάλων αποθεμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου που διαθέτει. Η χώρα είναι επίσης μέλος του ΟΠΕΚ και του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών. -
Ισραήλ
-
Καζακστάν
Επίσημα, το Καζακστάν είναι μία δημοκρατική, κοσμική, ενωτική, συνταγματική δημοκρατία με μια ποίκιλη πολιτιστική κληρονομιά. Το Καζακστάν συνορεύει με τη Ρωσία (περιφέρεια Αστραχάν, περιφέρεια Βόλγκογκραντ, περιφέρεια Σαράτοφ, περιφέρεια Ορενμπούργκ, περιφέρεια Τσελιάμπινσκ, περιφέρεια Κουργκάν, περιφέρεια Τιουμέν, περιφέρεια Όμσκ, περιφέρεια Νοβοσιμπίρσκ, κράι Αλτάι και τη δημοκρατία Αλτάι), την Κίνα (αυτόνομη περιοχή Σιντζιάνγκ), την Κιργιζία, το Ουζμπεκιστάν και το Τουρκμενιστάν. Επίσης, γειτονεύει με ένα μεγάλο τμήμα της Κασπίας Θάλασσας. Το ανάγλυφο του Καζακστάν περιλαμβάνει επίπεδες περιοχές, στέπες, τάιγκα, βραχώδη φαράγγια, λόφους, δέλτα, χιονισμένα βουνά και ερήμους. Σύμφωνα με εκτίμηση του 2014, το Καζακστάν είχε πληθυσμό 18 εκατομμυρίων κατοίκων. -
Κατάρ
Μετά την Οθωμανική κυριαρχία, το Κατάρ έγινε Βρετανικό προτεκτοράτο στις αρχές του 20ού αιώνα, μέχρις ότου απέκτησε ανεξαρτησία το 1971. Από τις αρχές του 19ου αιώνα, το Κατάρ κυβερνιέται από τον Οίκο των Αλ Θανί. Ο Σεΐχης Τζασίμ μπιν Μοχαμέντ αλ Θανί ήταν ο ιδρυτής του Κράτους του Κατάρ. Το Κατάρ είναι κληρονομική μοναρχία και ο ηγέτης είναι ο Εμίρης Ταμίμ μπιν Χαμάντ. Σχετικά με το πολίτευμα, το εάν η χώρα είναι συνταγματική ή απόλυτη μοναρχία είναι θέμα γνώμης. Το 2003, το σύνταγμα εγκρίθηκε με συντριπτική πλειοψηφία, καθώς περίπου το 98% των ψηφοφόρων ψήφισαν υπέρ. -
Κουβέιτ
Το εμιράτο του Κουβέιτ βρισκόταν υπό βρετανική κηδεμονία ως το 1961. Στις 19 Ιουνίου του 1961 η Μεγάλη Βρετανία και το Κουβέιτ υπέγραψαν σύμφωνο «φιλίας και στενής συνεργασίας» με το οποίο τέθηκε τέρμα στο καθεστώς της βρετανικής κυριαρχίας που ίσχυε βάσει της συμφωνίας του 1899, διασφαλίστηκαν, όμως, τα βρετανικά συμφέροντα στην πλούσια, σε πετρέλαιο, μοναρχία του Κόλπου. Έξι ημέρες αργότερα ο πρωθυπουργός και ισχυρός άνδρας του Ιράκ, στρατηγός Κασέμ, σε επίσημη ανακοίνωσή του περιέγραψε το Κουβέιτ ως «αναπόσπαστο τμήμα του Ιράκ» με το επιχείρημα ότι επί Οθωμανικής αυτοκρατορίας το κρατίδιο ανήκε διοικητικά στην επαρχία της Βασόρας και ότι με την ιδιότητα αυτή το είχε αναγνωρίσει και η Μεγάλη Βρετανία το 1899. Την επομένη, μνημόνιο στο οποίο υπογραμμιζόταν ότι «η διεκδίκηση του Κουβέιτ από το Ιράκ τεκμηριώνεται από την Ιστορία», διανεμήθηκε σε όλες τις διπλωματικές αντιπροσωπείες στη Βαγδάτη και στις 30 Ιουνίου του 1961 ο εμίρης του Κουβέιτ Αμπντουλάχ αλ Σαλέμ αλ Σαμπάχ, επικαλούμενος κινήσεις ιρακινών στρατευμάτων στην περιοχή της Βασόρας, ζήτησε τη βοήθεια της Μεγάλης Βρετανίας. Την 1η Ιουλίου έφτασαν στο Κουβέιτ 600 πεζοναύτες του αεροπλανοφόρου Bulwark και αερομεταφερόμενες δυνάμεις. -
Λίβανος
Το όνομα της χώρας προήλθε από το όρος Λίβανος, το οποίο με την σειρά του προήλθε από τη φοινικική ρίζα lbn (???) που σημαίνει "λευκό", προφανώς από τις χιονισμένες κορυφές του. -
Μακάου
Επίσημη γλώσσα του Μακάο είναι τόσο η μανδαρινική κινεζική όσο και η πορτογαλική. Επίσης χρησιμοποιείται επίσημα η καντονεζική διάλεκτος της κινεζικής. -
Μαλαισία
Η Μαλαισία έχει τις ρίζες της στα Μαλαϊκά βασίλεια. Τον 18ο αιώνα, τα εν λόγω βασίλεια προσαρτήθηκαν στη Βρετανική Αυτοκρατορία όταν οι Οικισμοί των Στενών έγιναν βρετανικά προτεκτοράτα. Η ηπειρωτική Μαλαισία έγινε η Μαλαϊκή Ένωση το 1946. Η Μαλάγια αναδιαρθρώθηκε ως Ομοσπονδία της Μαλάγιας το 1948 και έγινε ανεξάρτητη στις 31 Αυγούστου 1957. Η Μαλάγια ενώθηκε με το Βόρειο Βόρνεο, το Σαράουακ και τη Σιγκαπούρη στις 16 Σεπτεμβρίου 1963 για να γίνει Μαλαισία. Το 1965, η Σιγκαπούρη αποβλήθηκε από την ομοσπονδία. Η χώρα είναι πολυεθνική και πολυπολιτισμική, τα οποία διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην πολιτική ζωή της χώρας. Περίπου το ήμισυ του πληθυσμού είναι εθνοτικοί Μαλαισιανοί, με μεγάλες μειονότητες Μαλαισιανών Κινέζων (η δεύτερη μεγαλύτερη κοινότητα υπερπόντιων Κινέζων στον κόσμο), Μαλαισιανών Ινδών και αυτοχθόνων λαών. Το σύνταγμα παρέχει θρησκευτική ελευθερία, αλλά αναγνωρίζει το Ισλάμ ως την καθιερωμένη θρησκεία του κράτους. Το κυβερνητικό σύστημα βασίζεται στενά στο κοινοβουλευτικό σύστημα Ουεστμίνστερ και το νομικό σύστημα βασίζεται στο κοινό δίκαιο. Ο αρχηγός του κράτους είναι ο βασιλιάς, γνωστός ως Γιάνγκ ντι-Περτουάν Αγκόνγκ. Είναι εκλεγμένος μονάρχης που επιλέγεται από τους κληρονομικούς κυβερνήτες των εννέα Μαλαϊκών πολιτειών ανά πενταετία. Ο επικεφαλής της κυβέρνησης είναι ο πρωθυπουργός. Η επίσημη γλώσσα της χώρας είναι η Μπαχάσα Μελάγιου, κοινώς γνωστή ως Μαλαϊκή γλώσσα. Τα αγγλικά παραμένουν ενεργή δεύτερη γλώσσα. Το 2017 η επάρκεια στα αγγλικά στη Μαλαισία ήταν η 2η καλύτερη στην Ασία (μετά τη Σιγκαπούρη) και η 13η καλύτερη στον κόσμο. -
Μαλδίβες
Το όνομα Μαλδίβες πιθανότατα προέρχεται από το Μάλε Ντιβέχι Ράτζε (Το Νησιωτικό Βασίλειο (υπό την εξουσία) του Μαλέ), που αποτελεί τοπική ονομασία των Μαλδιβών. Το νησιωτικό κράτος ήταν συνώνυμο με την πρωτεύουσά του, που ονομαζόταν Μαλεντίμπ και οι κάτοικοι ονομάζονταν Ντιβέ. Η λέξη «Ντιμπ» (στην αρχαία Ντιβέχι) σημαίνει νησιωτικό κράτος και η λέξη Ντιβές (Ντιβεχίν) σημαίνει νησιώτες (Μαλδιβιανοί). Οι Ολλανδοί, στη διάρκεια της αποικιοκρατικής περιόδου, αναφέρονταν στη χώρα με το όνομα Maldivische Eilanden. Η ασφαλέστερη εκδοχή είναι ότι η Νήσος Μαλδίβες (Maldive island) είναι η αγγλική απόδοση του τοπικού ονόματος, που ήταν σε χρήση την περίοδο της Βρετανικής Αυτοκρατορίας. Αυτό μεταγράφηκε αργότερα σε Μαλδίβες. -
Μεσοποταμία
Με το όνομα αυτό οριοθετείται μια μεγάλη περιοχή, που περιλαμβάνει τις κοιλάδες των δυο ποταμών και των παραποτάμων τους. -
Μογγολία
-
Μπανγκλαντές
Το Μπανγκλαντές αποτελεί το μεγαλύτερο και το ανατολικό μέρος της Βεγγάλης. Στους Μπανγκλαντεσιανούς περιλαμβάνονται άνθρωποι διαφορετικών εθνικών ομάδων και θρησκειών. Οι Μπενγκάλι, που ομιλούν την Βεγγαλική γλώσσα, αποτελούν το 98% του πληθυσμού. Οι πολιτικά κυρίαρχοι Μουσουλμάνοι Μπενγκάλι κάνουν το έθνος ως την τρίτη μεγαλύτερη χώρα με Μουσουλμανική πλειοψηφία παγκοσμίως. Το μεγαλύτερο μέρος της χώρας καλύπτεται από το Δέλτα της Βεγγάλης, το οποίο είναι το μεγαλύτερο δέλτα της Γης. Η χώρα έχει 700 ποταμούς και 8.046 χιλιόμετρα πλωτών οδών στην ξηρά. Οι περιοχές με υψηλό υψόμετρο έχουν αειθαλή δάση, τα οποία βρίσκονται στις βορειοανατολικές και νοτιοανατολικές περιοχές της χώρας. Το Μπανγκλαντές έχει πολλά νησιά και έναν κοραλλιογενή ύφαλο. Η μεγαλύτερη άθραυστη παραλία, η Παραλία του Κοξ Μπαζάρ βρίσκεται στην χώρα. Επίσης, στην χώρα βρίσκεται το Σουνταρμπάνς, το μεγαλύτερο μακρόβιο δάσος στον κόσμο. Η βιοποικιλότητα της χώρας περιλαμβάνει μια μεγάλη συστοιχία φυτών και άγριας ζωής, όπως την κρίσιμα απειλούμενη Βεγγαλική τίγρη, που είναι το εθνικό ζώο. -
Μπαχρέιν
Το Μπαχρέιν είναι ο χώρος του αρχαίου πολιτισμού Ντιλμούν. Η περιοχή έχει γίνει γνωστή από την αρχαιότητα για την αλιεία μαργαριταριών, τα οποία κατά τον 19ο αιώνα χαρακτηρίζονταν ως τα καλύτερα του κόσμου. Το Μπαχρέιν ήταν μία από τις πρώτες περιοχές που προσηλυτίστηκαν στο Ισλάμ το 628 μ.Χ. Το 1521 καταλήφθηκε από Πορτογάλους και το 1602 από Πέρσες, από τον Σάχη Αμπάς Α΄ της δυναστείας των Σαφαβιδών. Το 1783, ο κλάδος Μπάνι Ουτμπάχ κατέλαβε το Μπαχρέιν από το Νασρ Αλ-Μαντχούρ και από τότε κυβερνιέται από τη βασιλική οικογένεια Αλ Χαλίφα. Ο πρώτος χακίμ του Μπαχρέιν ήταν ο Αχμέντ αλ Φατέχ. Στα τέλη της δεκαετίας του 1800, μετά από την υπογραφή συμφωνιών με τους Βρετανούς, το Μπαχρέιν έγινε βρετανικό προτεκτοράτο. Στις 15 Αυγούστου του 1971, το Μπαχρέιν ανακήρυξε την ανεξαρτησία του. Το 2002, το Μπαχρέιν μετετράπη από εμιράτο σε βασίλειο. Το 2011, έγιναν διαδηλώσεις, λόγω της Αραβικής Άνοιξης. -
Μπουτάν
Η ανεξαρτησία του Μπουτάν έχει αντέξει για αιώνες, ενώ η χώρα δεν έχει αποικιστεί ποτέ στην ιστορία της. Καθώς βρίσκεται στον αρχαίο Δρόμο του Μεταξιού ανάμεσα στο Θιβέτ, την ινδική υποήπειρο και τη Νοτιοανατολική Ασία, το μπουτανικό κράτος έχει αναπτύξει μια διαφορετική εθνική ταυτότητα βασισμένη στον Βουδισμό. Με ηγέτη έναν πνευματικό αρχηγό, γνωστό ως Ζαμπντρούνγκ Ρινπότσε, η περιοχή αποτελείτο από πολλά φέουδα και διοικείτο από μία βουδιστική θεοκρατία. Μετά από έναν εμφύλιο πόλεμο τον 19ο αιώνα, ο Οίκος των Βανγκτσούκ επανένωσε τη χώρα και εγκαθίδρυσε σχέσεις με τη Βρετανική Αυτοκρατορία. Το Μπουτάν ανέπτυξε στρατηγική συνεργασία με την Ινδία κατά τη διάρκεια της ανόδου του κινέζικου κομμουνισμού, και έχει ένα αμφισβητούμενο σύνορο με τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας. Το 2008, πραγματοποιήθηκε η μετάβαση από την απόλυτη μοναρχία στη συνταγματική μοναρχία. Το Μπουτάν είναι δικομματικό κράτος, ενώ το σύστημα αυτό είναι γνωστό ως Μπουτανική Δημοκρατία. -
Μπρουνέι
Το πολίτευμα είναι Συνταγματικό Σουλτανάτο. Αρχηγός Κράτους είναι ο Σουλτάνος Χασανάλ Μπολκιάχ. Η εθνική εορτή είναι στις 23 Φεβρουαρίου (του 1984). Η 1η Ιανουαρίου του 1984 ήταν η ημέρα της ανεξαρτησίας από το Ηνωμένο Βασίλειο, ενώ η 23η Φεβρουαρίου εορτάζεται ως ημέρα ανεξαρτησίας από την βρετανική κηδεμονία. -
Νεπάλ
Το όνομα «Νεπάλ» καταγράφεται για πρώτη φορά σε κείμενα από τη βεδική περίοδο της ινδικής υποηπείρου, την εποχή όπου εξαπλώθηκε στο αρχαίο Νεπάλ όταν ιδρύθηκε ο Ινδουισμός, η κυρίαρχη θρησκεία της χώρας. Στα μέσα της πρώτης χιλιετίας π.Χ., ο Σιντάρτα Γκαουτάμα Βούδας, ο ιδρυτής του Βουδισμού, γεννήθηκε στο Λουμπίνι στο νότιο Νεπάλ. Τμήματα του βόρειου Νεπάλ ήταν συνυφασμένα με τον πολιτισμό του Θιβέτ στο βορρά. Η κεντρική κοιλάδα του Κατμαντού είναι συνυφασμένη με τον πολιτισμό των ινδοαρίων λαών και ήταν η έδρα της ευημερούσας συνομοσπονδίας του Νεβάρ, γνωστής ως Νεπάλ Μάνταλα. Στον κλάδο των Ιμαλαΐων του αρχαίου Δρόμου του Μεταξιού κυριαρχούσαν οι έμποροι της κοιλάδας Νεβάρ. Η κοσμοπολίτικη περιοχή ανέπτυξε ξεχωριστή παραδοσιακή τέχνη και αρχιτεκτονική. Μέχρι τον 18ο αιώνα, το βασίλειο Γκόρχα πέτυχε την ενοποίηση του Νεπάλ το 1768. Η δυναστεία των Σαχ ίδρυσε το Βασίλειο του Νεπάλ και αργότερα σχημάτισε συμμαχία με τη Βρετανική Αυτοκρατορία, υπό τη δυναστεία των πρωθυπουργών Ράνα. Η χώρα δεν έγινε ποτέ αποικία, αλλά χρησίμευσε ως ουδέτερο κράτος μεταξύ της Αυτοκρατορικής Κίνας και της Βρετανικής Ινδίας. Η κοινοβουλευτική δημοκρατία εισήχθη το 1951, αλλά ανεστάλη δύο φορές από τους μονάρχες του Νεπάλ, το 1960 και το 2005. Ο εμφύλιος πόλεμος του Νεπάλ στη δεκαετία του 1990 και στις αρχές της δεκαετίας του 2000 είχε ως αποτέλεσμα την ίδρυση μιας κοσμικής δημοκρατίας το 2008, δίνοντας τέλος στην τελευταία ινδουιστική μοναρχία στον κόσμο. -
Νότια Κορέα
Η Νότια Κορέα έχει συνολική έκταση 100.284 τ.χλμ. και κατατάσσεται στην 109η παγκόσμια θέση. Η έκτασή της είναι περίπου ίση με αυτήν της Λιβερίας, διπλάσια από αυτήν της Σλοβακίας και αντίστοιχη με το 75% της έκτασης της Ελλάδας. Ορίζεται από τις γεωγραφικές συντεταγμένες 38° 32΄ έως 33° 07΄ βόρειο πλάτος και 124° 40΄ έως 129° 30΄ ανατολικό μήκος. -
Ομάν
-
Πακιστάν
Το Πακιστάν είναι μία κατεξοχήν μουσουλμανική χώρα με έναν από τους μεγαλύτερους μουσουλμανικούς πληθυσμούς παγκοσμίως. Έχει πανάρχαια ιστορία αποίκισης και πολιτισμού, που περιλαμβάνει τον Πολιτισμό της κοιλάδας του Ινδού. Στην περιοχή έχουν εισβάλει κατά καιρούς Έλληνες, Πέρσες, Άραβες, Αφγανοί, Τούρκοι και Μογγόλοι. Έγινε τμήμα των Βρετανικών Ινδιών κατά το 19ο αιώνα και κήρυξε την ανεξαρτησία του το 1947. Από τότε, η χώρα χαρακτηρίζεται από περιόδους οικονομικής και στρατιωτικής ανάπτυξης, ενώ διακρίνεται για την πολιτική της αστάθεια. Είναι επίσης ιστορικά παραδοσιακός εχθρός με την Ινδία. -
Σαουδική Αραβία
Η σημερινή Σαουδική Αραβία, στο σύνολό της, συμπίπτει με τα εδάφη που διαδοχικά κατακτήθηκαν και υποτάχτηκαν από τους Σαουδάραβες Βαχαβίτες, το βασίλειο των οποίων, περιορισμένο αρχικά στις οάσεις του Nέγκεντ (όπου ήταν και η πρωτεύουσα, το Ριάντ), απέκτησε αρχικά διέξοδο στον Περσικό Kόλπο με την κατάληψη της χώρας που ονομαζόταν Αλ-Xάσα (1913) και συνέχισε να επεκτείνεται με την προσάρτηση της Χετζάζης και των ισλαμικών Αγίων Τόπων, Μέκκας και Μεδίνας (1924). Εξάλλου, μαζί με το Ιράκ, η Σαουδική Αραβία διοικεί σήμερα από κοινού την ουδέτερη εδαφική ζώνη, η οποία χωρίζει τις δύο αυτές χώρες. -
Σιγκαπούρη
Η Σιγκαπούρη ήταν μέχρι το 1965 βρετανική αποικία και έκτοτε είναι μέλος της Κοινοπολιτείας των Εθνών. Ο πληθυσμός της έχει πολυεθνική σύνθεση, καθώς περιλαμβάνει Κινέζους, Μαλαισιανούς, Ταμίλ και Ευρωπαίους. Έχει ισχυρή οικονομία και οι κάτοικοί της απολαμβάνουν υψηλό κατά κεφαλήν εισόδημα και βιοτικό επίπεδο. Το Σύνταγμα της χώρας ορίζει το πολίτευμα ως κοινοβουλευτική δημοκρατία, στην πράξη όμως ένα και μόνο κόμμα, το Λαϊκό Κόμμα Δράσης, μονοπωλεί την εξουσία από τότε που η χώρα κέρδισε την ανεξαρτησία της. Ο πληθυσμός της, σύμφωνα με επίσημη εκτίμηση για το 2022, είναι 5.637.000 κάτοικοι. -
Σρι Λάνκα
Διοικητική πρωτεύουσα είναι τo Κότε (Σρι Τζαγιαγουαρντενεπούρα Κότε), όμως μεγαλύτερη πόλη και οικονομική πρωτεύουσα είναι το Κολόμπο. Η επίσημη γλώσσα είναι η σιναλεζική ενώ ομιλούνται επίσης η ταμίλ και η αγγλική. -
Ταϊβάν
Καταλαμβάνει έκταση 36.197 τ.χλμ. και ο πληθυσμός της είναι 23.375.314 κάτοικοι, σύμφωνα με επίσημη εκτίμηση για το 2022. -
Ταϊλάνδη
Η χώρα αποκαλούνταν πάντα Μουεάνγκ Τάι από τους πολίτες της. Σύμφωνα με τον γλωσσολόγο Ζωρζ Σεντέ, η λέξη τάι (ไทย) σήμαινε «ελεύθερος άνθρωπος» στα ταϊλανδέζικα. Για τους ξένους πριν το 1949, η χώρα ήταν γνωστή κυρίως με το εξωνύμιο Σιάμ (สยาม). -
Τουρκία
Η περιοχή που σήμερα ονομάζεται Τουρκία έχει κατοικηθεί από την Παλαιολιθική περίοδο, μεταξύ άλλων από διάφορους Αρχαιομικρασιατικούς πολιτισμούς και Θρακικούς λαούς καθώς και από Ίωνες, που ίδρυσαν εκεί δώδεκα μεγάλες πόλεις (Ιωνική δωδεκάπολις). Μετά την κατάκτηση από τον Αλέξανδρο τον Μέγα, η περιοχή εξελληνίστηκε, διαδικασία που συνεχίστηκε με τη Ρωμαϊκή κυριαρχία και τη μετάβαση στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία. Τον 11ο αιώνα άρχισαν να μεταναστεύουν στην περιοχή οι Σελτζούκοι Τούρκοι, αρχίζοντας τη διαδικασία του εκτουρκισμού και του εξισλαμισμού της περιοχής, που επιταχύνθηκε από τη νίκη των Σελτζούκων επί των Βυζαντινών στη Μάχη του Μαντζικέρτ το 1071. Το Σελτζουκικό Σουλτανάτο του Ρουμ κυβέρνησε τη Μικρά Ασία μέχρι τη Μογγολική εισβολή το 1243, οπότε διασπάστηκε σε αρκετά μικρά τουρκικά μπειλίκια. Ξεκινώντας από τα τέλη του 13ου αιώνα το οθωμανικό μπειλίκι συνένωσε τη Μικρά Ασία και δημιούργησε μια αυτοκρατορία που περιελάμβανε το μεγαλύτερο μέρος της Νοτιοανατολικής Ευρώπης, της Δυτικής Ασίας και της Βόρειας Αφρικής. Μετά την κατάρρευση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, που ακολούθησε την ήττα της κατά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, τμήματά της καταλήφθηκαν από τους νικητές Συμμάχους. Ο Τουρκικός Πόλεμος για την Ανεξαρτησία, που ξεκίνησε από το Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ και τους συνεργάτες του, είχε ως αποτέλεσμα την ίδρυση της σύγχρονης Δημοκρατίας της Τουρκίας το 1923, με τον Ατατούρκ ως πρώτο πρόεδρό της. -
Φιλιππίνες
Το αρχιπέλαγος των Φιλιππίνων κατοικήθηκε από πολύ παλιά, αρχικά από τους Νεγρίτος (αγγλικά: Negritos), ενώ στη συνέχεια από διαδοχικά μεταναστευτικά κύματα Αυστρονησιακών λαών. Οι Αυστρονησιακοί λαοί αποτελούν και σήμερα τη συντριπτική πλειοψηφία των εθνοτικών ομάδων των Φιλιππίνων. Κατά τη διάρκεια των αιώνων, η υιοθέτηση του Ανιμισμού, του Ινδουισμού και του Ισλάμ δημιούργησε πολλά νησιωτικά βασίλεια. Η άφιξη του Φερδινάνδου Μαγγελάνου, ενός Πορτογάλου εξερευνητή που υπηρετούσε το Ισπανικό Στέμμα, σηματοδότησε την αρχή της Ισπανικής αποικιοκρατίας. Το 1543, ο Ισπανός εξερευνητής Ρουί Λόπεθ ντε Βιλαλόμπος ονόμασε το αρχιπέλαγος «Las Islas Filipinas» προς τιμήν του Φιλίππου Β' της Ισπανίας. Ισπανοί έποικοι ξεκίνησαν να μεταναστεύουν στις Φιλιππίνες μέσω του Μεξικού το 1565, με αποτέλεσμα οι Φιλιππίνες να γίνουν μέρος της Ισπανικής Αυτοκρατορίας για περισσότερα από 300 χρόνια. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, διαδόθηκε ευρύτατα ο καθολικισμός ενώ η Μανίλα έγινε ένα σημαντικότατο λιμάνι για το εμπόριο στον Ειρηνικό Ωκεανό. Το 1896, ξεκίνησε η Φιλιππινέζικη Επανάσταση, η οποία στη συνέχεια περιπλέχτηκε με τον Ισπανοαμερικανικό Πόλεμο του 1898. Με το τέλος αυτού του πολέμου, η Ισπανία παραχώρησε την επικράτεια των Φιλιππίνων στις Ηνωμένες Πολιτείες έναντι 20.000.000 $, παρόλο που οι Φιλιππινέζοι επαναστάτες είχαν μόλις ανακηρύξει την ανεξαρτησία τους. Ο Φιλιππινοαμερικανικός Πόλεμος, που ακολούθησε, έληξε με τη νίκη των ΗΠΑ. Οι Αμερικανοί διατήρησαν τον έλεγχο των Φιλιππίνων μέχρι την εισβολή των Ιαπώνων τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, που οδήγησε στην Ιαπωνική Κατοχή. Μετά την απελευθέρωση, οι Φιλιππίνες έγιναν ανεξάρτητες το 1946 ως ενιαίο και κυρίαρχο κράτος. Μετά την ανεξαρτησία ακολούθησε μία τεταμένη πολιτική περίοδος με αποκορύφωμα την επιβολή μίας δικτατορίας υπό τον Φερδινάντο Μάρκος το 1972. Τελικά, μία επανάσταση το 1986 αποκατέστησε τη δημοκρατία, η οποία διατηρείται έως και σήμερα. -
Χονγκ Κονγκ
Βρίσκεται στο νοτιοανατολικό τμήμα της Κίνας, η ομώνυμη πόλη μαζί με το Καουλούν και συνδέονται με υποθαλάσσια διπλής κατεύθυνσης σήραγγα. -
Άγιος Μαρίνος
Ο Άγιος Μαρίνος συχνά αναφέρεται ως το παλαιότερο δημοκρατικό κράτος στον κόσμο. Σύμφωνα με την παράδοση, ιδρύθηκε από τον Μαρίνο της Ραμπ, έναν χριστιανό λιθοξόο στις 3 Σεπτεμβρίου του έτους 301, όταν, προσπαθώντας να ξεφύγει από τον διωγμό του Διοκλητιανού, κατέφυγε στον τόπο που βρίσκεται σήμερα το κρατίδιο και έχτισε μια εκκλησία. Πολιούχος αγία της χώρας είναι η Αγία Αγάθη. -
Αλβανία
Η Αλβανία είναι μέλος του ΟΗΕ, του ΝΑΤΟ, του Οργανισμού για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη, του Συμβουλίου της Ευρώπης, του Παγκοσμίου Οργανισμού Εμπορίου, του Οργανισμού Ισλαμικής Διάσκεψης και είναι ένα από τα ιδρυτικά μέλη της Ένωσης για τη Μεσόγειο. Η Αλβανία είναι υποψήφια προς ένταξη χώρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η χώρα έκανε επίσημη αίτηση για ένταξη στην ΕΕ στις 28 Απριλίου 2009 και έλαβε καθεστώς επίσημης υποψήφιας στις 24 Ιουνίου 2014. -
Ανδόρρα
Ο πληθυσμός της χώρας είναι 79.535 κάτοικοι το 2021 (206η στον κόσμο). Στο κρατίδιο ζουν Ισπανοί, Γάλλοι, Πορτογάλοι, Βρετανοί και Ιταλοί, σε ποσοστό 67,7%. Οι Ανδορρανοί αποτελούν μειονότητα στην ίδια τους τη χώρα, με 33% του συνολικού πληθυσμού. Ο ρυθμός αύξησης του πληθυσμού είναι -0,1% (εκτίμηση 2021) με τον ρυθμό γεννήσεων να είναι 6,91 γεννήσεις/1000 κατοίκους και θανάτων 7,86 θάνατοι/1000 κατοίκους πληθυσμού (εκτίμηση 2021). -
Αυστρία
Η Αυστρία αναδύθηκε από τα απομεινάρια της Ανατολικής και της Ουγγρικής Μαρκίας στο τέλος της πρώτης χιλιετίας. Αρχικά μαργραβάτο της Βαυαρίας, αργότερα εξελίχθηκε σε δουκάτο της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας το 1156 και στη συνέχεια σε αρχιδουκάτο το 1453. Από το 16ο αιώνα η Βιέννη άρχισε να λειτουργεί ως διοικητική αυτοκρατορική πρωτεύουσα και η Αυστρία έγινε έτσι η καρδιά του Οίκου των Αψβούργων. Μετά τη διάλυση της Αυτοκρατορίας το 1806 η Αυστρία ίδρυσε τη δική της αυτοκρατορία, που έγινε μεγάλη δύναμη και το κυρίαρχο μέλος της Γερμανικής Συνομοσπονδίας. Η ήττα της Αυστριακής Αυτοκρατορίας στον Αυστροπρωσικό Πόλεμο του 1866 οδήγησε στο τέλος της Συνομοσπονδίας και άνοιξε το δρόμο για την ίδρυση της Αυστροουγγαρίας ένα χρόνο αργότερα. -
Βέλγιο
Έχει πληθυσμό 11.690.309 κατοίκους, σύμφωνα με επίσημη εκτίμηση για το 2022, και έκταση 30.528 τετραγωνικών χιλιομέτρων. Βρίσκεται στα πολιτιστικά σύνορα μεταξύ της γερμανικής και της ρωμανικής Ευρώπης και είναι γλωσσικά και πολιτιστικά διαιρεμένο. Δύο είναι οι βασικές γλώσσες που ομιλούνται στο Βέλγιο: η Ολλανδική - που αποκαλείται μερικές φορές ανεπισήμως Φλαμανδική και ομιλείται στη Φλάνδρα στα βόρεια, και η Γαλλική που ομιλείται στη Βαλλωνική Περιοχή στα νότια. -
Βατικανό
Εθνική εορτή είναι η 13η Μαρτίου, ημερομηνία εκλογής (2013) του νέου Ποντίφικα. Το Βατικανό είναι η μοναδική χώρα στον δυτικό κόσμο (μαζί με τις Φιλιππίνες παγκοσμίως) όπου απαγορεύεται το διαζύγιο. -
Βαϊλάτο του Τζέρσεϊ
Το Βαϊλάτο του Τζέρσεϊ (αγγλικά: Bailiwick of Jersey, γαλλικά: Bailliage de Jersey, νορμανδικά: Bailliage dé Jèrri) περιλαμβάνει το νησί Τζέρσεϊ και άλλα δύο συμπλέγματα ακατοίκητων νησιών, το Μινκιέρ και το Εκρέχους, και είναι ό,τι έχει απομείνει (μαζί με το Βαϊλάτο του Γκέρνσεϊ, που περιλαμβάνει τα υπόλοιπα Αγγλονορμανδικά νησιά) από το Δουκάτο της Νορμανδίας. Δούκας της Νορμανδίας είναι ο εκάστοτε Βρετανός μονάρχης, ο οποίος εκπροσωπείται από έναν Αντικυβερνήτη. Ο Βάιλος του Δούκα στο νησί είναι επικεφαλής της δικαστικής και πολιτειακής ηγεσίας, πρόεδρος του Ανωτάτου Δικαστηρίου και του Κοινοβουλίου, αναπληρωτής Αντικυβερνήτης και «εγγυητής του (άγραφου) συντάγματος». -
Βοσνία και Ερζεγοβίνη
Είναι μια χώρα στο σταυροδρόμι της νότιας και νοτιοανατολικής Ευρώπης, στα Βαλκάνια. Πρωτεύουσα και μεγαλύτερη πόλη είναι το Σαράγεβο. Η Βοσνία-Ερζεγοβίνη συνορεύει με τη Σερβία στα ανατολικά, το Μαυροβούνιο στα νοτιοανατολικά και την Κροατία στα βόρεια και νοτιοδυτικά. Δεν είναι εντελώς μεσόγεια χώρα γιατί στα νότια έχει μια στενή ακτογραμμή στην Αδριατική Θάλασσα εντός της Μεσογείου, η οποία έχει μήκος περίπου 20 χιλιομέτρων και περιβάλλει την πόλη Νέουμ. Η Βοσνία, η οποία είναι η ενδοχώρα αυτού του κράτους, έχει μέτριο ηπειρωτικό κλίμα με ζεστά καλοκαίρια και κρύους, χιονισμένους χειμώνες. Στις κεντρικές και ανατολικές περιοχές της χώρας, η γεωγραφία είναι ορεινή, στα βορειοδυτικά είναι μέτρια λοφώδης και στα βορειοανατολικά είναι κυρίως επίπεδη. Η Ερζεγοβίνη, η οποία είναι η μικρότερη, νότια περιοχή της χώρας, έχει μεσογειακό κλίμα και είναι κυρίως ορεινό. -
Βουλγαρία
Προϊστορικοί πολιτισμοί άρχισαν να αναπτύσσονται στα Βουλγαρικά εδάφη κατά τη Νεολιθική περίοδο. Η αρχαία ιστορία της γνώρισε την παρουσία των Θρακών και αργότερα των Ελλήνων και των Ρωμαίων. Η εμφάνιση ενός ενιαίου Βουλγαρικού κράτους ανάγεται στην ίδρυση της Πρώτης Βουλγαρικής Αυτοκρατορίας το 681 μ.Χ., που κυριάρχησε στο μεγαλύτερο μέρος των Βαλκανίων και λειτούργησε ως πολιτιστικός πυρήνας για τους Σλαβικούς λαούς κατά το Μεσαίωνα. Με την κατάρρευση της Δεύτερης Βουλγαρικής Αυτοκρατορίας το 1396, τα εδάφη της περιήλθαν στην Οθωμανική Αυτοκρατορία για πέντε σχεδόν αιώνες. Ο Ρωσοτουρκικός πόλεμος (1877-1878) δημιούργησε το Τρίτο Βουλγαρικό Κράτος. Τα επόμενα χρόνια έζησε πολλές συγκρούσεις με τους γείτονές του, γεγονός που ώθησε τη Βουλγαρία να συμμαχήσει με τη Γερμανία και στους δύο Παγκόσμιους Πολέμους. Το 1946 έγινε Σοσιαλιστικό κράτος με μονοκομματικό σύστημα. Το 1989 το Κομμουνιστικό Κόμμα επέτρεψε πολυκομματικές εκλογές, μετά τις οποίες η Βουλγαρία στράφηκε στη δημοκρατία και στην οικονομία της αγοράς. Ο πληθυσμός των 7 εκατομμυρίων κατοίκων είναι κατά κύριο λόγο αστικός και συγκεντρωμένος κυρίως στα διοικητικά κέντρα των 28 επαρχιών της. Οι περισσότερες εμπορικές και πολιτιστικές δραστηριότητες συγκεντρώνονται στην πρωτεύουσα Σόφια. Οι ισχυρότεροι τομείς της οικονομίας είναι η βαριά βιομηχανία, η παραγωγή ενέργειας και η γεωργία, που στηρίζονται όλοι σε τοπικούς φυσικούς πόρους. -
Γαλλία
Επίσημη γλώσσα της Γαλλίας, είναι η γαλλική και νόμισμά της είναι το ευρώ. Το σύνθημά της είναι «Ελευθερία, Ισότητα, Αδερφοσύνη», και η σημαία της αποτελείται από τρεις κάθετες λωρίδες χρώματος μπλε, άσπρου και κόκκινου. Ο ύμνος της είναι Η Μασσαλιώτιδα. Η συνταγματική αρχή της είναι «κυβέρνηση του λαού, από τον λαό και υπέρ του λαού». -
Γερμανία
Συνορεύει προς τα βόρεια με τη Δανία, στα ανατολικά με την Πολωνία και την Τσεχία, στα νότια με την Αυστρία και την Ελβετία και στα δυτικά με τη Γαλλία, το Λουξεμβούργο, το Βέλγιο και την Ολλανδία. Στα βόρεια βρέχεται από τη Βόρεια Θάλασσα και τη Βαλτική. Η Γερμανία (η τότε Δυτική Γερμανία) είναι ένα από τα ιδρυτικά μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Επίσης, η Γερμανία είναι ο δεύτερος πιο δημοφιλής προορισμός μετανάστευσης μετά από τις Ηνωμένες Πολιτείες. -
Γκέρνζι
Η πολιτική δικαιοδοσία επί του νησιού δεν αποτελεί αρμοδιότητα του Ηνωμένου Βασιλείου, αν και η βρετανική κυβέρνηση μεριμνά για τα θέματα άμυνας και τις εξωτερικές του σχέσεις. -
Δανία
Συνορεύει από ξηράς μόνο με τη Γερμανία, ενώ από θαλάσσης γειτνιάζει με τη Σουηδία, τη Νορβηγία, τη Βόρεια Θάλασσα και τη Βαλτική. Απλώνεται πάνω στη χερσόνησο της Γιουτλάνδης και πάνω σε εκατοντάδες νησιά, άλλα μεγάλα όπως το Σγιέλαν (7.031 τ.χλμ.) και άλλα μικρά και ακατοίκητα. Η συνολική ακτογραμμή είναι αρκετά μεγάλη και φτάνει τα 7.314 χλμ.. Η Δανία είναι μία τελείως επίπεδη χώρα, καθώς το υψηλότερο σημείο της μόλις που ξεπερνάει τα 150 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. -
Ελβετία
Αποτελείται από 26 καντόνια και ημικαντόνια. Πρωτεύουσα της είναι η Βέρνη (134.794 κάτοικοι το 2020) ενώ η μεγαλύτερη πόλη η Ζυρίχη (421.878 κάτοικοι το 2020). Άλλα σημαντικά αστικά κέντρα είναι η Βασιλεία (173.863 κάτοικοι το 2020), η Γενεύη (203.856 κάτοικοι το 2020) , η Λωζάνη (140.202 κάτοικοι το 2020) και το Βίντερτουρ (114.220 κάτοικοι το 2020). Νόμισμα της χώρας είναι το ελβετικό Φράγκο. Έχει υψηλό βιοτικό επίπεδο και ανεπτυγμένο εμπόριο, βιομηχανία και τουρισμό. -
Ελλάδα
Έχει ακτές στην Ανατολική Μεσόγειο και βρέχεται ανατολικά από το Αιγαίο, δυτικά από το Ιόνιο και νότια από το Λιβυκό Πέλαγος. Η Ελλάδα έχει πλήθος νησιών που ανέρχονται σε 2.500, ανάλογα με τα κριτήρια υπολογισμού, με τα 165 έως 227 εξ αυτών να είναι κατοικήσιμα. Ως εκ τούτου, βρίσκεται στην 11η θέση της κατάταξης των χωρών με τη μεγαλύτερη ακτογραμμή, στα 13.676 χιλιόμετρα. Κατέχει την 97η θέση στην κατάταξη των χωρών του κόσμου ανάλογα με την έκτασή τους. -
Εσθονία
Πρωτεύουσα της Εσθονίας είναι το Τάλιν (437.619 κατ. το 2020). Η Εσθονία διαθέτει περισσότερες από 1400 λίμνες (οι περισσότερες πολύ μικρές). Περίπου το 70% του πληθυσμού είναι Εσθονοί, ενώ υπάρχει σημαντική ρωσική μειονότητα. Επίσημη γλώσσα είναι η εσθονική, η οποία είναι συγγενής με τη φινλανδική και την ουγγρική. Επίσημο νόμισμα είναι από την 1η Ιανουαρίου 2011 το ευρώ, το οποίο αντικατέστησε την εσθονική κορώνα. -
Ηνωμένο Βασίλειο
Στα δυτικά συνορεύει με την Ιρλανδία και βρέχεται περιμετρικά από τη Βόρεια Θάλασσα. Πρόκειται για νησιωτική χώρα, με μοναδικά χερσαία σύνορα 360 χλμ. περίπου με τη Δημοκρατία της Ιρλανδίας στη νήσο Ιρλανδία. Το συνολικό έδαφος της χώρας διαμοιράζεται ανάμεσα στις Βρετανικές Νήσους -τα δύο μεγάλα νησιά του Βρετανικού Αρχιπελάγους- και τα πολυάριθμα μικρά νησιά που βρίσκονται κοντά στις βρετανικές ακτές, όπως οι Ορκάδες, οι νήσοι Σέτλαντ και οι Εβρίδες, το Άνγκλεσι και η νήσος Γουάιτ. Η Νήσος του Μαν και τα Νησιά της Μάγχης είναι αυτοδιοικούμενα εδάφη που ονομάζονται Εξαρτήσεις του Στέμματος και έχουν μια ιδιαίτερη συνταγματική σχέση με το Ηνωμένο Βασίλειο καθώς ανήκουν στο Βρετανικό Στέμμα αλλά όχι στο Βρετανικό Κράτος. -
Ισλανδία
Η Ισλανδία διαθέτει οικονομία αγοράς με σχετικά χαμηλή φορολογία, σε σύγκριση με άλλες χώρες του ΟΟΣΑ. Διατηρεί ένα σκανδιναβικό σύστημα κοινωνικής πρόνοιας που παρέχει καθολική υγειονομική περίθαλψη και τριτοβάθμια εκπαίδευση στους πολίτες του. Η Ισλανδία κατέχει υψηλή οικονομική, πολιτική και κοινωνική σταθερότητα και ισότητα. Το 2016, κατατάχθηκε ως η 9η πιο ανεπτυγμένη χώρα στον κόσμο από τον Δείκτη Ανθρώπινης Ανάπτυξης των Ηνωμένων Εθνών και κατατάσσεται στην πρώτη θέση στον Παγκόσμιο Δείκτη Ειρήνης. Η Ισλανδία βασίζεται σχεδόν πλήρως στην ανανεώσιμη ενέργεια. Επηρεασμένη από τη συνεχιζόμενη παγκόσμια οικονομική κρίση, ολόκληρο το τραπεζικό σύστημα του έθνους απέτυχε συστηματικά τον Οκτώβριο του 2008, οδηγώντας σε σοβαρή ύφεση, ουσιαστική πολιτική αναταραχή, τη διαμάχη Icesave και τη θεσμοθέτηση ελέγχων κεφαλαίου. Κάποιοι τραπεζίτες φυλακίστηκαν. Από τότε, η οικονομία έχει ανακάμψει σημαντικά, σε μεγάλο βαθμό χάρη στον τουρισμό. -
Ισπανία
Έχει έκταση 504.645 τ.χλμ. και συνολικό πληθυσμό 47.450.795 κατοίκους (σύμφωνα με την απογραφή του 2020). Πρωτεύουσα και μεγαλύτερη πόλη της Ισπανίας, είναι η Μαδρίτη. -
Ιταλία
Βόρεια συνορεύει με την Ελβετία και την Αυστρία, δυτικά με τη Γαλλία και ανατολικά με τη Σλοβενία, ενώ εξκλάβιο της Ιταλίας αποτελεί και η πόλη Καμπιόνε ντ' Ιτάλια, που βρίσκεται στο έδαφος της Ελβετίας. Οι ανεξάρτητες χώρες του Αγίου Μαρίνου και του Βατικανού βρίσκονται εξ ολοκλήρου μέσα σε ιταλικό έδαφος. -
Κύπρος
Η Κυπριακή Δημοκρατία ιδρύθηκε στις 16 Αυγούστου 1960 και έχει de jure κυριαρχία σε ολόκληρο το νησί, σύμφωνα με τον ΟΗΕ, συμπεριλαμβανομένης της Αποκλειστικής Οικονομικής της Ζώνης (ΑΟΖ). Ωστόσο, το νησί de facto διοικείται από δύο κύρια μέρη· την Κυπριακή Δημοκρατία, η οποία ελέγχει περίπου το 58% της έκτασης του νησιού, και την ούτω καλούμενη «Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου» (37% του νησιού), η οποία προέκυψε ύστερα από την Τουρκική εισβολή στην Κύπρο το 1974 και αποτελεί υποτελή κατοχική διοίκηση του Τουρκικού κράτους. Περίπου το 5% του νησιού καταλαμβάνεται από τον ΟΗΕ (Πράσινη Γραμμή) και από το Ηνωμένο Βασίλειο, το οποίο διατηρεί τις περιοχές κυρίαρχων βάσεων Ακρωτηρίου και Δεκέλειας. Το διεθνές δίκαιο και ο OHΕ θεωρούν το βόρειο τμήμα του νησιού υπό κατοχή των τουρκικών στρατευμάτων και η ανακήρυξη ανεξαρτησίας της θεωρείται παράβαση του Καταστατικού Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών. -
Λίχτενσταϊν
Το Λίχτενσταϊν είναι μια από τις μικρότερες χώρες της Ευρωπαϊκής ηπείρου και η μικρότερη χώρα με γερμανόφωνο πληθυσμό στον κόσμο, ενώ αποτελεί και την μόνη γερμανόφωνη χώρα που δεν συνορεύει με τη Γερμανία. Επίσης είναι το μόνο κράτος που εκτείνεται αποκλειστικά μέσα στην έκταση των Άλπεων. Το Λίχτενσταϊν είναι μεσόγειο κράτος αφού δεν διαθέτει κάποια διέξοδο σε θάλασσα, ενώ αποτελεί το ένα από τα δύο «διπλά μεσόγεια» κράτη στον κόσμο, μαζί με το Ουζμπεκιστάν, αφού συνορεύει μόνο με μεσόγεια κράτη. Το μεγαλύτερο μέρος της έκτασής του είναι ορεινό, ενώ αρκετές καλλιεργήσιμες εκτάσεις εκτείνονται παράλληλα με τα δυτικά σύνορά του, παραπλεύρως του Ρήνου ποταμού. Το πριγκιπάτο είναι συνταγματική μοναρχία και διαιρείται διοικητικά σε 11 δήμους. Το Λίχτενσταϊν είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ζώνης Ελευθέρων Συναλλαγών (EFTA), αλλά όχι της Ευρωπαϊκής Ένωσης. -
Λετονία
Πρωτεύουσα της Λετονίας είναι η Ρίγα (826.500 κάτοικοι). Το 60% του πληθυσμού είναι Λετονοί, ενώ σχεδόν το 30% είναι Ρώσοι. Επίσημη γλώσσα είναι η λετονική, η οποία ανήκει στην ομάδα των βαλτικών γλωσσών. Επίσημο νόμισμα είναι το Ευρώ από την 1η Ιανουαρίου 2014. -
Λευκορωσία
Το όνομα της Λευκορωσίας είναι στενά συνδεδεμένο με τον όρο Μπελάγια Ρως, που σημαίνει Λευκοί Ρως. Μια εθνο-θρησκευτική θεωρία προτείνει ότι το όνομα που χρησιμοποιείται για να περιγράψει τα παλιά εδάφη της Ρουθηνίας στο μεγάλο Δουκάτο της Λιθουανίας, η οποία κατοικούνταν κυρίως από πρώιμους εκχριστιανισμένους Σλάβους, σε αντίθεση με την Μαύρη Ρουθηνία, που κατοικούνταν κυρίως από ειδωλολάτρες από τις Βαλτικές χώρες. -
Λουξεμβούργο
Το Λουξεμβούργο, έχει έκταση 2.586 τετραγωνικά χιλιόμετρα, και συνολικό πληθυσμό (σύμφωνα με την απογραφή του 2022) 645.397 κατοίκους. -
Μάλτα
Το τοπικό κλίμα είναι μεσογειακό εύκρατο κλίμα, με ήπιους, βροχερούς χειμώνες και ξηρά καλοκαίρια. Δεν υπάρχει πραγματική περίοδος νάρκης για τα φυτά, παρόλο που η ανάπτυξή τους μπορεί να διακοπεί για λίγο από απότομο κρύο (κομμάτια πάγου στο έδαφος παρατηρούνται καμιά φορά στην ενδοχώρα), και η καλοκαιρινή ζέστη και ξηρασία μπορεί να προξενήσει μαρασμό στη βλάστηση. Ουσιαστικά υπάρχουν μόνο δύο εποχές, κάτι που καθιστά το νησί ελκυστικό σε τουρίστες, ιδίως κατά τους ξηρούς μήνες. Η προμήθεια νερού είναι πρόβλημα για τη Μάλτα, καθώς το καλοκαίρι είναι χωρίς βροχή και με ψηλή χρήση νερού, ενώ τον χειμώνα πέφτει έντονη βροχή, το μεγαλύτερο μέρος της οποίας καταλήγει στη θάλασσα και δεν απορροφάται από το έδαφος. -
Μολδαβία
Το μεγαλύτερο μέρος της Μολδαβικής επικράτειας ήταν μέρος της Ηγεμονίας της Μολδαβίας από τον 14ο αιώνα μέχρι το 1812, όταν παραχωρήθηκε στη Ρωσική Αυτοκρατορία από την Οθωμανική Αυτοκρατορία (στην οποία η Μολδαβία ήταν υποτελές κράτος) και έγινε γνωστή ως Βεσσαραβία. Το 1856, η νότια Βεσσαραβία επιστράφηκε στη Μολδαβία, η οποία τρία χρόνια αργότερα ενώθηκε με τη Βλαχία για να σχηματίσει τη Ρουμανία, αλλά η Ρωσική κυριαρχία αποκαταστάθηκε σε ολόκληρη την περιοχή το 1878. Κατά τη διάρκεια της Ρωσικής Επανάστασης του 1917, η Βεσσαραβία έγινε για λίγο αυτόνομη και στη συνέχεια εξελίχθηκε στη Λαϊκή Δημοκρατία της Μολδαβίας μέχρι την ενσωμάτωση στη Ρουμανία το 1918 μετά από ψηφοφορία της Συνέλευσης. Η απόφαση αμφισβητήθηκε από τη Σοβιετική Ένωση η οποία το 1924 επέτρεψε την εγκαθίδρυση της Μολδαβικής Αυτόνομης Δημοκρατίας εντός της Ουκρανικής σε μερικά εν μέρει κατοικημένα εδάφη από τους Μολδαβούς ανατολικά της Δνείστερου. Το 1940, ως αποτέλεσμα του Συμφώνου Μολότοφ-Ρίμπεντροπ μεταξύ της Σοβιετικής Ένωσης και της Ναζιστικής Γερμανίας, η Ρουμανία αναγκάστηκε να παραχωρήσει τη Βεσσαραβία στη Σοβιετική Ένωση, οδηγώντας στη δημιουργία της Μολδαβικής Σοβιετικής Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας, η οποία περιλάμβανε το μεγαλύτερο μέρος της Βεσσαραβίας και των δυτικότερων περιοχών της πρώην Μολδαβικής Αυτόνομης Δημοκρατίας. -
Μονακό
Το πριγκιπάτο τέθηκε από το 1297 υπό την προστασία της γενουατικής οικογένειας των Γκριμάλντι. Το 16ο αιώνα αναγκάστηκε να δεχτεί την προστασία της Ισπανίας και από το 1641 τέθηκε υπό γαλλική προστασία. Το 1793 προσαρτήθηκε στη Γαλλία. Το 1814, με τη Συνθήκη του Παρισιού, ο Οίκος των Γκριμάλντι επανήλθε στην εξουσία. -
Νορβηγία
Η Νορβηγία έχει συνολική έκταση 385.207 τετραγωνικών χιλιομέτρων και πληθυσμό 5.455.582 κατοίκων, σύμφωνα με επίσημη εκτίμηση για τον Ιούνιο του 2022. Η χώρα έχει μακρά ανατολικά σύνορα με τη Σουηδία (1.619 χλμ.). Η Νορβηγία συνορεύει επίσης με τη Φινλανδία και τη Ρωσία στα βορειοανατολικά, και το στενό του Σκάγκερακ στα νότια, με τη Δανία από την άλλη πλευρά. Η Νορβηγία διαθέτει εκτεταμένη ακτογραμμή, στο Βόρειο Ατλαντικό ωκεανό και τη Θάλασσα του Μπάρεντς. Η θαλάσσια επιρροή κυριαρχεί επίσης στο κλίμα της Νορβηγίας με ήπιες πεδινές θερμοκρασίες στις θαλάσσιες ακτές, ενώ στην ενδοχώρα, ενώ είναι ψυχρότερο, είναι επίσης πολύ πιο ήπιο από άλλες περιοχές του κόσμου με τέτοιο βόρειο γεωγραφικό πλάτος. Ακόμα και κατά τη διάρκεια της πολικής νύχτας στο βορρά, οι θερμοκρασίες πάνω από το μηδέν είναι συνηθισμένες στην ακτογραμμή. Η θαλάσσια επιρροή προκαλεί υψηλές βροχοπτώσεις και χιονοπτώσεις σε ορισμένες περιοχές της χώρας. -
Ουγγαρία
Η περιοχή της σημερινής Ουγγαρίας κατοικήθηκε για αιώνες διαδοχικά από λαούς, όπως οι Κέλτες, οι Ρωμαίοι, Γερμανικά φύλα, Ούννοι, Δυτικοί Σλάβοι και Άβαροι. Τα θεμέλια του Ουγγρικού κράτους τέθηκαν στα τέλη του ένατου αιώνα μ.Χ. από τον Ούγγρο μεγάλο πρίγκιπα Άρπαντ μετά την κατάκτηση της λεκάνης των Καρπαθίων. Ο δισέγγονός του Στέφανος Α΄ ανέβηκε στο θρόνο το 1000, μετατρέποντας το κράτος του σε Χριστιανικό βασίλειο. Το 12ο αιώνα η Ουγγαρία έγινε περιφερειακή δύναμη, φτάνοντας στο πολιτιστικό και πολιτικό της απόγειο το 15ο αιώνα. Μετά τη Μάχη του Μόχατς το 1526 η Ουγγαρία καταλήφθηκε εν μέρει από την Οθωμανική Αυτοκρατορία (1541–1699). Η χώρα τέθηκε ολόκληρη υπό την κυριαρχία των των Αψβούργων κατά την είσοδο του 18ου αιώνα και αργότερα συνίδρυσε μια Μοναρχία με την Αυστριακή Αυτοκρατορία, σχηματίζοντας την Αυστροουγγαρία, μια μεγάλη ευρωπαϊκή δύναμη. -
Ουκρανία
Τον 9ο αιώνα, στα σημερινά εδάφη της Ουκρανίας, ιδρύθηκε από τους Βαράγγους που έμειναν γνωστοί ως Ρως του Κιέβου το κράτος των Ρως ή Κιεβινή Ρωσία. Έως τα μέσα του 14ου αιώνα τα σημερινά εδάφη της Ουκρανίας βρίσκονταν υπό την κυριαρχία τριών εξωτερικών δυνάμεων: της Χρυσής Ορδής, του Μεγάλου Δουκάτου της Λιθουανίας και του βασιλείου της Πολωνίας. Μετά τον Μεγάλο Βόρειο Πόλεμο (1700-1721) τα εδάφη διαμελίστηκαν μεταξύ των γειτονικών δυνάμεων και, από το 19ο αιώνα και μετά, το μεγαλύτερο μέρος τους ενσωματώθηκε στη Ρωσική Αυτοκρατορία, με το υπόλοιπο να περιέρχεται υπό τον έλεγχο της Αυστροουγγαρίας. Μετά από μια χαοτική περίοδο αδιάκοπου πολέμου και αρκετές προσπάθειες για ανεξαρτησία (1917-1921) μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο και το Ρωσικό Εμφύλιο Πόλεμο, η Ουκρανία προέκυψε στις 30 Δεκεμβρίου 1922 ως μία από τις ιδρυτικές δημοκρατίες της Σοβιετικής Ένωσης. Η επικράτεια της Σοβιετικής Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας της Ουκρανίας διευρύνθηκε προς τα δυτικά λίγο πριν και μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, και νότια το 1954 με τη μεταφορά της Κριμαίας στην επικράτεια της Ουκρανίας. Το 1945 η Σ.Σ. Δημοκρατία της Ουκρανίας έγινε ένα από τα ιδρυτικά μέλη του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών. -
Πολωνία
Η ιστορία της ανθρώπινης δραστηριότητας στο πολωνικό έδαφος ανάγεται πριν χιλιάδες χρόνια. Κατά τη διάρκεια της ύστερης αρχαιότητας, η Πολωνία κατοικήθηκε εκτενώς, με διάφορους πολιτισμούς και φυλές να εγκαθίστανται στην αχανή πεδιάδα της Κεντρικής Ευρώπης. Οι Δυτικοί Πολάνοι κυριάρχησαν στην περιοχή και έδωσαν στην Πολωνία το όνομά της. Η εγκαθίδρυση του πολωνικού κράτους μπορεί να ανιχνευθεί στο 966, όταν ο ειδωλολατρικός ηγεμόνας ενός βασιλείου που συνεκτείνεται με το έδαφος της σημερινής Πολωνίας ασπάστηκε τον Χριστιανισμό και τον Καθολικισμό. Το Βασίλειο της Πολωνίας ιδρύθηκε το 1025 και το 1569 εδραίωσε τη μακροχρόνια πολιτική του σύνδεση με τη Λιθουανία υπογράφοντας την Ένωση του Λούμπλιν. Αυτή η ένωση σχημάτισε την Πολωνο-Λιθουανική Κοινοπολιτεία, ένα από τα μεγαλύτερα και πολυπληθέστερα έθνη της Ευρώπης του 16ου και 17ου αιώνα, με ένα μοναδικά φιλελεύθερο πολιτικό σύστημα που υιοθέτησε το πρώτο σύγχρονο σύνταγμα της Ευρώπης, το Σύνταγμα της 3ης Μαΐου 1791. -
Πορτογαλία
Πήρε αυτή την ονομασία κατά τον 11ο αιώνα μ.Χ. από την παλιότερη ονομασία της πόλης Πόρτο που ήταν Portus Cale ή Portucale ή Portucalia -
Ρουμανία
Ο Ποταμός Δούναβης, που είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος ποταμός της Ευρώπης μετά το Βόλγα, πηγάζει στη Γερμανία και ρέει προς τα νοτιοανατολικά σε μήκος 2.857 χλμ. μέσα από δέκα χώρες, πριν εκβάλει με το Δέλτα της Ρουμανίας και στην Μαύρη Θάλασσα. Μέρος των 1.075 χλμ. του μήκους του, που αποτελεί σύνορο της χώρας, αποχετεύει το σύνολό της. Τα Καρπάθια Όρη, εκτείνονται στη Ρουμανία από βόρεια προς νοτιοδυτικά (υψηλότερη κορυφή Μολντοβεάνου, 2.544 μ.). -
Ρωσία
Η Ρωσική Ομοσπονδία δημιουργήθηκε το 1991 ως επακόλουθο της διάλυσης της Σοβιετικής Ένωσης. Έκτοτε, το πολίτευμά της είναι Ημιπροεδρική δημοκρατία κατά το πρότυπο του δυτικού φιλελεύθερου μοντέλου. -
Σερβία
Μετά τις Σλαβικές μεταναστεύσεις προς τα Βαλκάνια από τον 6ο αιώνα και μετά οι Σέρβοι ίδρυσαν αρκετά κράτη κατά τον πρώιμο Μεσαίωνα. Το Βασίλειο της Σερβίας αναγνωρίστηκε από τη Ρώμη και τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία το 1217. Έφτασε στο αποκορύφωμά του το 1346 ως σχετικά βραχύβια Σερβική Αυτοκρατορία. Στα μέσα του 16ου αιώνα ολόκληρη η σύγχρονη Σερβία είχε προσαρτηθεί από τους Οθωμανούς, που κατά καιρούς διακόπτονταν από την Αυτοκρατορία των Αψβούργων, που άρχισε να επεκτείνεται προς την Κεντρική Σερβία από το τέλος του 17ου αιώνα, διατηρώντας σταθερή βάση στη σημερινή Βοϊβοντίνα. Στις αρχές του 19ου αιώνα η Σερβική Επανάσταση εγκαθίδρυσε το έθνος-κράτος ως την πρώτη συνταγματική μοναρχία της περιοχής, που στη συνέχεια επεξέτεινε το έδαφός του. Μετά τη Σερβική νίκη στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, την εν συνεχεία συνένωση με το Μαυροβούνιο, την απελευθέρωση της Βοσνίας και της Βοϊβοντίνας από τους Αψβούργους με το Βασίλειο της Σερβίας, η χώρα συνίδρυσε το Βασίλειο των Σέρβων, Κροατών και Σλοβένων, αργότερα Βασίλειο της Γιουγκοσλαβίας, με τους Σλοβένους και τους Κροάτες, απελευθερώνοντάς τους από την Αυτοκρατορία των Αψβούργων. Η χώρα βρέθηκε σε διάφορα πολιτικά σχήματα μέχρι τους Γιουγκοσλαβικούς πολέμους της δεκαετίας του 1990. Ετσι η Σερβία σχημάτισε μια ένωση με το Μαυροβούνιο το 1992, που διαλύθηκε το 2006, όταν η Σερβία έγινε και πάλι ανεξάρτητη χώρα. Το 2008, το κοινοβούλιο του Κοσσυφοπεδίου, νότιας επαρχίας της Σερβίας με Αλβανική εθνοτική πλειοψηφία, διακήρυξε την ανεξαρτησία, με ανάμεικτες αντιδράσεις από τη διεθνή κοινότητα. -
Σλοβακία
Η Σλοβακία είναι μέλος της Ομάδα του Βίσεγκραντ, της Ευρωπαϊκής Ένωσης, του ΝΑΤΟ, του Διεθνούς Οργανισμού Εμπορίου και του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών. -
Σουηδία
Η Σουηδία έχει χαμηλή πληθυσμιακή πυκνότητα, εκτός από τις μητροπολιτικές περιοχές της στο νότο, και μεγάλες εκτάσεις στην ενδοχώρα καλύπτονται από δάση κυρίως κωνοφόρων ειδών (βλ. ερυθρελάτη, δασική πεύκη). Η χώρα διαθέτει πλούσιους φυσικούς πόρους σε νερό, ξυλεία και μεταλλεύματα. Οι πολίτες της απολαμβάνουν υψηλό βιοτικό επίπεδο και η χώρα γενικά θεωρείται σύγχρονη, πολιτικά φιλελεύθερη και με ισχυρό κοινωνικό κράτος. Το τελευταίο είναι το κυριότερο χαρακτηριστικό όλων των χωρών της Σκανδιναβίας. -
Τσεχία
Ο πληθυσμός της Τσεχίας είναι 10.702.942 κάτοικοι (2021). Η πλειοψηφία των κατοίκων της Τσεχίας είναι Τσέχοι (95%) και μιλά την τσεχική γλώσσα. Μεταξύ των μειονοτήτων είναι Σλοβάκοι, Ρομά, Πολωνοί και διάφοροι άλλοι μετανάστες από το εξωτερικό. Οι Σλοβάκοι αποτελούν το 2% του πληθυσμού. -
Φινλανδία
Η Φινλανδία έγινε ανεξάρτητη το 1917 μετά τις επαναστάσεις στη Ρωσία. Στη Φινλανδία διεξήχθησαν τέσσερις πόλεμοι μετά την ανεξαρτησία: ο Φινλανδικός Εμφύλιος Πόλεμος (1918), ο Σοβιετοφινλανδικός πόλεμος (1939-1940), ο Πόλεμος Συνέχειας (1941-1944) και ο πόλεμος της Λαπωνίας (1944-1945). Σε κάθε πόλεμο, ο στρατός της Δημοκρατίας της Φινλανδίας καθοδηγούταν από τον στρατηγό Μάνερχαϊμ. Η χώρα είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης από το 1995 και πρόκειται να γίνει και μέλος του ΝΑΤΟ στο μέλλον. Στα φινλανδικά η χώρα ονομάζεται Suomi. Στη Φινλανδία ανήκουν και τα νησιά Ώλαντ (Åland), στη νοτιοδυτική ακτή, τα οποία βρίσκονται υπό καθεστώς διευρυμένης αυτονομίας, καθώς η συντριπτική πλειοψηφία των κατοίκων είναι Σουηδοί. -
Δομινικανή Δημοκρατία
Οι ιθαγενείς Ταΐνοι κατοικούσαν την Ισπανιόλα πριν την άφιξη των Ευρωπαίων και την είχαν χωρίσει σε πέντε βασίλεια. Οι Ταΐνοι είχαν μετακομίσει προς τα βόρεια με τα χρόνια και κατοικούσαν διάφορα νησιά της περιοχής. Οι Ταΐνοι είχαν ιδρύσει έναν ανεπτυγμένο αγροτικό και κυνηγετικό πολιτισμό και ήταν στον δρόμο να γίνουν οργανωμένος πολιτισμός. Ο Χριστόφορος Κολόμβος εξερεύνησε και διεκδίκησε το νησί για την Ισπανία στο πρώτο του ταξίδι στην Αμερική το 1492. Η γενική καπετανία του Σάντο Ντομίνγκο έγινε ο χώρος του πρώτου Ευρωπαϊκού μόνιμου οικισμού στην Αμερική και η πρώτη έδρα της ισπανικής αποικιοκρατίας στον Νέο Κόσμο. Εν τω μεταξύ η Γαλλία κατέλαβε το δυτικό τρίτο της Ισπανιόλας και έδωσαν στην αποικία τους το όνομα Σεν-Ντομένγκ (Άγιος Δομίνικος), η οποία έγινε το ανεξάρτητο κράτος της Αϊτής το 1804 μετά από την Αϊτινή Επανάσταση. Κατά την διάρκεια του δέκατου ένατου αιώνα, οι Δομινικανοί συχνά βρίσκονταν σε πόλεμο, ενάντια στους Γάλλους, τους Αϊτιανούς, τους Ισπανούς ή μεταξύ τους, οδηγώντας στην ανάδυση μιας κοινωνίας ισχυρά επηρεασμένης από στρατηγούς που κυβερνούσαν την χώρα σαν προσωπικό βασίλειο. Μετά από πάνω από 300 χρόνια ισπανικής διακυβέρνησης οι κάτοικοι της χώρας ανακήρυξαν την ανεξαρτησία τους τον Νοέμβριο του 1821. Ο αρχηγός του κινήματος για την ανεξαρτησία, ο Χοσέ Νούνιες δε Κάσερες, σκόπευε να ενώσει την χώρα με την Μεγάλη Κολομβία, αλλά η νεοσύστατη χώρα προσαρτήθηκε από την Αϊτή με την βία τον Φεβρουάριο του 1822. Η χώρα ανεξαρτητοποιήθηκε το 1844, νικώντας στον Δομινικανό Πόλεμο της Ανεξαρτησίας. Τα επόμενα 72 χρόνια, η Δομινικανή Δημοκρατία είχε κυρίως εσωτερικές συγκρούσεις, αρκετές αποτυχημένες εισβολές από την Αϊτή και μια σύντομη επιστροφή στο προηγούμενο καθεστώς ως ισπανική αποικία πριν την μόνιμη εκδίωξη των Ισπανών στον Δομινικανό Πόλεμο της Αποκατάστασης το 1863–1865. Οι Ηνωμένες Πολιτείες κατέλαβαν την χώρα από το 1916 μέχρι το 1924. Έπειτα υπήρξε μια ήρεμη και ευημερής εξαετής περίοδος υπό τον Οράσιο Βάσκες. Έπειτα η δικτατορία του Ραφαέλ Λεόνιντας Τρουχίγιο διήρκεσε από το 1930 μέχρι το 1961. Ο εμφύλιος πόλεμος του 1965, ο τελευταίος στην χώρα, τελείωσε έπειτα από στρατιωτική κατοχή των Ηνωμένων Πολιτειών και ακολουθήθηκε από την απολυταρχική διακυβέρνηση του Χοακίν Μπαλαγκέρ (1966–1978 και 1986–1996). Από το 1978, η Δομινικανή Δημοκρατία έχει κάνει βήματα προς την αντιπροσωπευτική δημοκρατία, ενώ ο Λεονέλ Φερνάντες είναι ηγέτης της χώρας για μεγάλο μέρος της περιόδου από το 1996 και έπειτα. Ο Ντανίλο Μεδίνα διαδέχθηκε τον Φερνάντες το 2012, κερδίζοντας το 51% των ψήφων έναντι του αντιπάλου του, πρώην προέδρου Ιπόλιτο Μεχία. Το 2020 έχασε από τον Λουίς Αμπιναδέρ. -
Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής
Η ομοσπονδιακή πρωτεύουσα των ΗΠΑ, είναι η Ουάσινγκτον Π.Κ., ενώ η μεγαλύτερη πληθυσμιακά πόλη και το σημαντικότερο οικονομικό της κέντρο, είναι η Νέα Υόρκη. Άλλες σημαντικές πόλεις της χώρας, είναι το Λος Άντζελες, το Σικάγο, το Χιούστον, το Ντάλας, η Ατλάντα, το Σαν Φρανσίσκο, η Φιλαδέλφεια, η Βοστώνη, το Μαϊάμι και το Σιάτλ. -
Καναδάς
Βρέχεται ανατολικά από τον Ατλαντικό ωκεανό και δυτικά από τον Ειρηνικό ωκεανό. Νοτίως συνορεύει με τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής. Βορειοδυτικά συνορεύει με την Αλάσκα των Ηνωμένων Πολιτειών και εκτείνεται στον Αρκτικό ωκεανό μέχρι τον Βόρειο Πόλο. -
Κούβα
Η Κούβα είναι η πολυπληθέστερη χώρα στην Καραϊβική. Ο πολιτισμός και τα έθιμά της αντλούνται από διάφορες πηγές, συμπεριλαμβανομένων της περιόδου της ισπανικής αποικιοκρατίας, της μεταφοράς σκλάβων από την Αφρική και, σε μικρότερο βαθμό, της γειτνίασης με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Το νησί έχει τροπικό κλίμα το οποίο μετριάζεται από τη θάλασσα που το περιβάλλει. Τα θερμά ρεύματα της θάλασσας της Καραϊβικής και η θέση της Κούβας ανάμεσα σε μεγάλα θαλάσσια σώματα προκαλούν συχνά καταιγίδες. -
Κόστα Ρίκα
Το κυρίαρχο κράτος της Κόστας Ρίκας είναι μια ενιαία προεδρική συνταγματική δημοκρατία. Είναι γνωστή για τη μακροχρόνια και σταθερή δημοκρατία της και για το υψηλά εκπαιδευμένο εργατικό δυναμικό της. Η χώρα ξοδεύει περίπου το 6.9% του προϋπολογισμού της (2016) για την εκπαίδευση, σε σύγκριση με τον παγκόσμιο μέσο όρο του 4.4%. Η οικονομία της, που κάποτε εξαρτιόταν σε μεγάλο βαθμό από τη γεωργία, έχει διαφοροποιηθεί για να συμπεριλάβει τομείς όπως τα χρηματοοικονομικά, οι εταιρικές υπηρεσίες για ξένες εταιρείες, τα φαρμακευτικά προϊόντα και ο οικοτουρισμός. Πολλές ξένες εταιρείες παραγωγής και παροχής υπηρεσιών δραστηριοποιούνται στις Ζώνες Ελεύθερων Συναλλαγών της Κόστα Ρίκα, όπου επωφελούνται από επενδυτικά και φορολογικά κίνητρα. -
Ονδούρα
Η δεύτερη πόλη της Ονδούρας σε μέγεθος αλλά και σημασία, είναι η Σαν Πέδρο Σούλα (San Pedro Sula), καθώς διατηρεί το μεγάλο πλεονέκτημα της άφιξης των περισσοτέρων τουριστών από τις υπόλοιπες χώρες της Αμερικής αλλά και την Ευρώπη, λόγω του μετρίου επιπέδου σε ποιότητα αεροδρομίου της πρωτεύουσας, Τεγουσιγάλπα (καλούμενης και «Τέγκους» στην τοπική αργκό) Τονκοτίν (Toncotín). Επίσης το αεροδρόμιο της πρωτεύουσας έχει επικίνδυνη θέση, που αυξάνει τις πιθανότητες για ατύχημα, έτσι το αεροδρόμιο Σαν Πέδρο Σούλα, «Ραμόν Βιγιέδα Μοράλες» ("Ramón Villeda Morales") είναι η βασική επιλογή. -
Παναμάς
Υπάρχουν αρκετές θεωρίες σχετικά με την προέλευση της ονομασίας Παναμάς (Παναμά: ισπανικό όνομα). Ορισμένες υποστηρίζουν ότι η χώρα πήρε το όνομά της από ένα γηγενές δέντρο με την ίδια ονομασία, ενώ άλλες θεωρούν ότι οι πρώτοι άποικοι που έφτασαν στην περιοχή χρησιμοποίησαν την έκφραση Παναμά που σημαίνει πληθώρα πεταλούδων σε τοπική διάλεκτο, για να περιγράψουν την παρουσία πεταλούδων στην περιοχή. Η πιο διαδεδομένη άποψη υποστηρίζει ότι ένας οικισμός ψαράδων με το αρχικό όνομα Παναμά (Panamá) ευθύνεται για την ονομασία, με την ερμηνεία της παρουσίας πολλών ψαριών στην τοπική διάλεκτο. Η επίσημη εκδοχή που υποστηρίζεται και από το κράτος του Παναμά αναφέρει ότι η λέξη Παναμά σήμαινε σε τοπικές διαλέκτους την πληθώρα ψαριών, δέντρων και πεταλούδων, κάτι που χαρακτήριζε την περιοχή. -
Τρίνινταντ και Tομπάγκο
Η χώρα αποτελείται από δύο κύρια νησιά, το Τρινιντάντ και το Τομπάγκο, και 21 μικρότερα νησιά με συνολική επιφάνεια 5.128 τ. χλμ. Σύμφωνα με επίσημη εκτίμηση για το 2022 η χώρα έχει πληθυσμό 1.365.805 κατοίκους. -
Αυστραλία
Η έκτασή της είναι 7.688.287 τ.χλμ. και ο πληθυσμός της είναι 25.890.773 κάτοικοι (σύμφωνα με επίσημη εκτίμηση για τον Μάρτιο του 2022 ). Πρωτεύουσα της χώρας, είναι η Καμπέρα, με 467.194 κατοίκους (2022 ), και μεγαλύτερη πόλη της, είναι το Σίδνεϊ, με 5.231.147 κατοίκους (2021 ). Αποτελείται από την αυστραλιανή ήπειρο, την Τασμανία και πολυάριθμα νησιά. -
Νέα Ζηλανδία
Επισήμως, αρχηγός κράτους είναι ο βασιλιάς Κάρολος Γ΄ του Ηνωμένου Βασιλείου και εκπροσωπείται στη χώρα από έναν μη-πολιτικό Γενικό Κυβερνήτη. Ωστόσο, ο βασιλιάς δεν έχει καμία πραγματική πολιτική επιρροή. Η πολιτική εξουσία κατέχεται από τον Πρωθυπουργό που είναι ο αρχηγός της Κυβέρνησης στο δημοκρατικά εκλεγμένο Κοινοβούλιο της Νέας Ζηλανδίας. Το Βασίλειο της Νέας Ζηλανδίας περιλαμβάνει επίσης τις Νήσους Κουκ και το Νιούε, που είναι εξ ολοκλήρου αυτοκυβερνώμενα, το Τοκελάου, που κινείται προς την κατεύθυνση της αυτοκυβέρνησης και τις διεκδικήσεις της Νέας Ζηλανδίας στην Ανταρκτική. -
Αργεντινή
Βρίσκεται μεταξύ των Άνδεων και του νότιου Ατλαντικού Ωκεανού. Είναι η δεύτερη σε έκταση χώρα της Λατινικής Αμερικής μετά τη Βραζιλία. Συνορεύει με τις Ουρουγουάη, Βραζιλία, Παραγουάη, Βολιβία και Χιλή. Πήρε την ονομασία της από το «αργέντουμ» (άργυρος), το πολύτιμο μέταλλο το οποίο προμηθεύονταν οι πρώτες ευρωπαϊκές αποικίες από την περιοχή. Πρωτεύουσα είναι το Μπουένος Άιρες, το οποίο βρίσκεται στο ανατολικό τμήμα της χώρας και είναι ένα από τα μεγαλύτερα λιμάνια του Ατλαντικού Ωκεανού. Άλλες σημαντικές πόλεις είναι οι Σάντα Φε και Ροσάριο στο κεντρικό τμήμα της χώρας, Τουκουμάν στο βόρειο και Ρίο Γκράντε στο νότιο. -
Βολιβία
Πριν από τον Ευρωπαϊκό αποικισμό της, η περιοχή της σημερινής Βολιβίας αποτελούσε τμήμα της αυτοκρατορίας των Ίνκας. Κατακτήθηκε από τους Ισπανούς τον 16ο αιώνα και για το μεγαλύτερο διάστημα της ισπανικής κατάκτησης ονομαζόταν ως Άνω Περού ή Τσάρκας, ενώ διοικητικά υπαγόταν στην Αντιβασιλεία του Περού, κάτω από την κυριαρχία της οποίας βρισκόταν και οι περισσότερες ισπανικές κτήσεις της Νότιας Αμερικής. Μετά τη διακήρυξη της ανεξαρτησίας της το 1809, ακολούθησαν 16 έτη συνεχών πολέμων μέχρι την εγκαθίδρυση της δημοκρατίας από τον Σιμόν Μπολίβαρ, στις 6 Αυγούστου του 1825. -
Γουιάνα
Με 214.970 τ.χλμ., η Γουιάνα είναι το τρίτο μικρότερο κυρίαρχο κράτος ανά περιοχή στην ηπειρωτική Νότια Αμερική μετά την Ουρουγουάη και το Σουρινάμ, και είναι επίσης το δεύτερο λιγότερο σε πληθυσμό κυρίαρχο κράτος στη Νότια Αμερική μετά το Σουρινάμ. Διαθέτει μεγάλη ποικιλία φυσικών οικοτόπων και πολύ υψηλή βιοποικιλότητα. -
Παραγουάη
Το όνομα της χώρας οφείλεται στον ποταμό Παραγουάη, που αποτελεί το σπουδαιότερο γεωγραφικό στοιχείο στη χώρα και ταυτόχρονα διακριτό φυσικό όριο. Υπάρχουν τουλάχιστον 4 τέσσερις ερμηνείες για την προέλευση του ονόματος του ποταμού -
Περού
Οι περουβιανές πόλεις είναι πολυπολιτισμικές, με ιστορία που είναι αποτέλεσμα της σύγκρουσης του πολιτισμού των Άνδεων με αυτόν των Ισπανών αποίκων. Παγκοσμίως η χώρα είναι γνωστή ως το κέντρο του πολιτισμού των Ίνκας.