Σημαία του Νεπάλ

Η εθνική σημαία του Νεπάλ καθιερώθηκε στις 16 Δεκεμβρίου 1962 και είναι η μόνη μη ορθογώνια κρατική σημαία στον κόσμο.

Αποτελεί έναν συνδυασμό δύο πολμικών επισειόντων μετά συμβόλων της παλαιάς δυναστείας των Ράνα (Rana).

Οι μπλε άκρες υποδηλώνουν την ειρήνη και την αρμονία, οι οποίες αφθονούν στη χώρα από την εποχή του Βούδα, του οποίου γενέτειρα είναι το Νεπάλ.

Το κόκκινο χρώμα αποτελεί ενιαίο σύμβολο του γενναίου πνεύματος του λαού της χώρας, ενώ τα καθ΄ ύψους ενωμένα τρίγωνα, πολεμικοί επισείοντες, υποδηλώνουν αμφότεροι δια των συμβόλων τους την επικρατούσα και σήμερα κύρια θρησκεία της χώρας, που είναι ο Ινδουισμός.

Η απεικόνιση των ουράνιων σωμάτων δείχνει τη σταθερότητα, την ελπίδα ότι το Νεπάλ θα συνεχίσει να υπάρχει αέναα όσο ο ήλιος και η σελήνη.

Warning: getimagesize(/Image/Map/MP1282988.gif): failed to open stream: No such file or directory in /home/mapnlee7/public_html/MAPNALL/article.php on line 532
Το Νεπάλ (नेपाल), επίσημα η Ομοσπονδιακή Λαϊκή Δημοκρατία του Νεπάλ είναι μια μεσόγεια ασιατική χώρα, με έκταση 147.181 τ.χλμ. και πληθυσμό 30.378.055 κατοίκους, σύμφωνα με επίσημη εκτίμηση για το 2021. Πρωτεύουσά του είναι η Κατμαντού. Πρόεδρος του κράτους εξελέγη το 2008 ο Ραμ Μπαράν Γιαντάβ. Βρίσκεται κυρίως στα Ιμαλάια, αλλά περιλαμβάνει επίσης τμήματα της Ινδογαγγητικής Πεδιάδας, συνορεύει με το Θιβέτ της Κίνας στα βόρεια και με την Ινδία στα νότια, ανατολικά και δυτικά, ενώ χωρίζεται στενά από το Μπαγκλαντές με τον διάδρομο του Σιλιγκούρι και από το Μπουτάν από το ινδικό κρατίδιο Σικίμ. Το Νεπάλ έχει ποικίλη γεωγραφία, συμπεριλαμβανομένων εύφορων πεδιάδων, υποαλπικών δασικών λόφων και οκτώ από τα δέκα ψηλότερα βουνά του κόσμου, συμπεριλαμβανομένου του Έβερεστ, του υψηλότερου σημείου στη Γη. Το Νεπάλ είναι ένα πολυεθνικό, πολύγλωσσο, πολυθρησκευτικό και πολυπολιτισμικό κράτος, με επίσημη γλώσσα τα νεπαλικά. Το Κατμαντού είναι η πρωτεύουσα του έθνους και η μεγαλύτερη πόλη του.

Το όνομα «Νεπάλ» καταγράφεται για πρώτη φορά σε κείμενα από τη βεδική περίοδο της ινδικής υποηπείρου, την εποχή όπου εξαπλώθηκε στο αρχαίο Νεπάλ όταν ιδρύθηκε ο Ινδουισμός, η κυρίαρχη θρησκεία της χώρας. Στα μέσα της πρώτης χιλιετίας π.Χ., ο Σιντάρτα Γκαουτάμα Βούδας, ο ιδρυτής του Βουδισμού, γεννήθηκε στο Λουμπίνι στο νότιο Νεπάλ. Τμήματα του βόρειου Νεπάλ ήταν συνυφασμένα με τον πολιτισμό του Θιβέτ στο βορρά. Η κεντρική κοιλάδα του Κατμαντού είναι συνυφασμένη με τον πολιτισμό των ινδοαρίων λαών και ήταν η έδρα της ευημερούσας συνομοσπονδίας του Νεβάρ, γνωστής ως Νεπάλ Μάνταλα. Στον κλάδο των Ιμαλαΐων του αρχαίου Δρόμου του Μεταξιού κυριαρχούσαν οι έμποροι της κοιλάδας Νεβάρ. Η κοσμοπολίτικη περιοχή ανέπτυξε ξεχωριστή παραδοσιακή τέχνη και αρχιτεκτονική. Μέχρι τον 18ο αιώνα, το βασίλειο Γκόρχα πέτυχε την ενοποίηση του Νεπάλ το 1768. Η δυναστεία των Σαχ ίδρυσε το Βασίλειο του Νεπάλ και αργότερα σχημάτισε συμμαχία με τη Βρετανική Αυτοκρατορία, υπό τη δυναστεία των πρωθυπουργών Ράνα. Η χώρα δεν έγινε ποτέ αποικία, αλλά χρησίμευσε ως ουδέτερο κράτος μεταξύ της Αυτοκρατορικής Κίνας και της Βρετανικής Ινδίας. Η κοινοβουλευτική δημοκρατία εισήχθη το 1951, αλλά ανεστάλη δύο φορές από τους μονάρχες του Νεπάλ, το 1960 και το 2005. Ο εμφύλιος πόλεμος του Νεπάλ στη δεκαετία του 1990 και στις αρχές της δεκαετίας του 2000 είχε ως αποτέλεσμα την ίδρυση μιας κοσμικής δημοκρατίας το 2008, δίνοντας τέλος στην τελευταία ινδουιστική μοναρχία στον κόσμο.