Αραβική γλώσσα
Η αραβική γλώσσα (اللغة العربية al-luġatu l-‘arabiyyah ή απλώς عربي ‘arabī) είναι το μεγαλύτερο μέλος του σημιτικού κλάδου της αφροασιατικής γλωσσικής οικογένειας (ταξινόμηση: νότια κεντρική σημιτική) και είναι στενά συγγενής με την εβραϊκή γλώσσα και την αραμαϊκή γλώσσα. Ομιλείται σ' ολόκληρο τον αραβικό κόσμο και είναι ευρέως γνωστή και αντικείμενο σπουδής στον ισλαμικό κόσμο. Τα αραβικά είναι λογοτεχνική γλώσσα τουλάχιστον από τον 16ο αιώνα και είναι επίσης η λειτουργική γλώσσα του Ισλάμ.
Ο όρος αραβικά μπορεί να αναφέρεται είτε στα λογοτεχνικά/λόγια αραβικά, που δεν μιλά κανένας Άραβας ως μητρική γλώσσα, είτε στα Σύγχρονα Πρότυπα Αραβικά ή ακόμη στις πολλές ομιλούμενες παραλλαγές των αραβικών κοινά γνωστές ως «καθομιλούμενα αραβικά». Οι Άραβες θεωρούν τα λόγια αραβικά ως την πρότυπη γλώσσα και τείνουν να βλέπουν όλα τα άλλα μόνο σαν διαλέκτους. Τα λόγια αραβικά, al-luġatu-l-ʿarabīyatu-l-fuṣḥā (στην κυριολεξία: η πιο εύγλωττη αραβική γλώσσα—اللغة العربية الفصحى) αναφέρονται και στη γλώσσα των σύγχρονων μέσων στη Βόρεια Αφρική και τη Μέση Ανατολή και στην πιο αρχαϊκή γλώσσα του Κορανίου (o όρος συμπεριλαμβάνει τους περισσότερους τηλεοπτικούς και ραδιοφωνικούς σταθμούς, και όλα τα γραπτά, συμπεριλαμβανομένων όλων των βιβλίων, εφημερίδων, περιοδικών, εγγράφων κάθε είδους, και αναγνωστικών αλφαβηταριών για μικρά παιδιά). Τα καθομιλούμενα ή «διαλεκτικά» Αραβικά αναφέρονται στις πολλές εθνικές ή τοπικές διαλέκτους/γλώσσες που προέρχονται από τα κλασικά αραβικά, που ομιλούνται καθημερινά στη Βόρεια Αφρική και στη Μέση Ανατολή, και αποτελούν την καθημερινή ομιλουμένη γλώσσα. Αυτά διαφέρουν μερικές φορές τόσο που δεν είναι αμοιβαία κατανοητά. Αυτές οι διάλεκτοι τυπικά δεν γράφονται, αν και υπάρχει ένας συγκεκριμένος όγκος λογοτεχνίας (ιδιαίτερα θεατρικών έργων και ποίησης) σε πολλές απ' αυτές. Επίσης χρησιμοποιούνται σε διάφορους βαθμούς στην ανεπίσημη γλώσσα των μέσων, όπως στις σαπουνόπερες και τις εκπομπές κουβέντας.
Το αραβικό αλφάβητο προέρχεται από την αραμαϊκή γραφή, στην οποία φέρει μια αόριστη ομοιότητα όπως το κοπτικό και το κυριλλικό αλφάβητο με το ελληνικό αλφάβητο. Παραδοσιακά, υπήρχαν διαφορές ανάμεσα στη δυτική (μαγκρέμπι) και ανατολική εκδοχή του αλφαβήτου. Ωστόσο, η παλαιά μαγκρέμπι εκδοχή έχει εγκαταλειφθεί εκτός από καλλιγραφικούς σκοπούς στο ίδιο το Μαγκρέμπ, και παραμένει σε χρήση βασικά στα κορανικά σχολεία της δυτικής Αφρικής. Τα αραβικά, όπως και οι άλλες σημιτικές γλώσσες, γράφονται από δεξιά προς τα αριστερά.
Ο όρος αραβικά μπορεί να αναφέρεται είτε στα λογοτεχνικά/λόγια αραβικά, που δεν μιλά κανένας Άραβας ως μητρική γλώσσα, είτε στα Σύγχρονα Πρότυπα Αραβικά ή ακόμη στις πολλές ομιλούμενες παραλλαγές των αραβικών κοινά γνωστές ως «καθομιλούμενα αραβικά». Οι Άραβες θεωρούν τα λόγια αραβικά ως την πρότυπη γλώσσα και τείνουν να βλέπουν όλα τα άλλα μόνο σαν διαλέκτους. Τα λόγια αραβικά, al-luġatu-l-ʿarabīyatu-l-fuṣḥā (στην κυριολεξία: η πιο εύγλωττη αραβική γλώσσα—اللغة العربية الفصحى) αναφέρονται και στη γλώσσα των σύγχρονων μέσων στη Βόρεια Αφρική και τη Μέση Ανατολή και στην πιο αρχαϊκή γλώσσα του Κορανίου (o όρος συμπεριλαμβάνει τους περισσότερους τηλεοπτικούς και ραδιοφωνικούς σταθμούς, και όλα τα γραπτά, συμπεριλαμβανομένων όλων των βιβλίων, εφημερίδων, περιοδικών, εγγράφων κάθε είδους, και αναγνωστικών αλφαβηταριών για μικρά παιδιά). Τα καθομιλούμενα ή «διαλεκτικά» Αραβικά αναφέρονται στις πολλές εθνικές ή τοπικές διαλέκτους/γλώσσες που προέρχονται από τα κλασικά αραβικά, που ομιλούνται καθημερινά στη Βόρεια Αφρική και στη Μέση Ανατολή, και αποτελούν την καθημερινή ομιλουμένη γλώσσα. Αυτά διαφέρουν μερικές φορές τόσο που δεν είναι αμοιβαία κατανοητά. Αυτές οι διάλεκτοι τυπικά δεν γράφονται, αν και υπάρχει ένας συγκεκριμένος όγκος λογοτεχνίας (ιδιαίτερα θεατρικών έργων και ποίησης) σε πολλές απ' αυτές. Επίσης χρησιμοποιούνται σε διάφορους βαθμούς στην ανεπίσημη γλώσσα των μέσων, όπως στις σαπουνόπερες και τις εκπομπές κουβέντας.
Το αραβικό αλφάβητο προέρχεται από την αραμαϊκή γραφή, στην οποία φέρει μια αόριστη ομοιότητα όπως το κοπτικό και το κυριλλικό αλφάβητο με το ελληνικό αλφάβητο. Παραδοσιακά, υπήρχαν διαφορές ανάμεσα στη δυτική (μαγκρέμπι) και ανατολική εκδοχή του αλφαβήτου. Ωστόσο, η παλαιά μαγκρέμπι εκδοχή έχει εγκαταλειφθεί εκτός από καλλιγραφικούς σκοπούς στο ίδιο το Μαγκρέμπ, και παραμένει σε χρήση βασικά στα κορανικά σχολεία της δυτικής Αφρικής. Τα αραβικά, όπως και οι άλλες σημιτικές γλώσσες, γράφονται από δεξιά προς τα αριστερά.
Χώρα
-
Αλγερία
Το όνομα Αλγερία προέρχεται από το όνομα της πόλης Αλγέρι, που με τη σειρά του προέρχεται από τη αραβική λέξη al-jazā’ir, που σημαίνει νησιά, και που αναφέρεται στα τέσσερα νησιά τα οποία βρίσκονταν στις ακτές της πόλης, μέχρι που ενσωματώθηκαν στη στεριά το 1525. -
Δυτική Σαχάρα
Είναι μια περιοχή της βορειοδυτικής Αφρικής που συνορεύει με το Μαρόκο βόρεια, την Αλγερία βορειοανατολικά, τη Μαυριτανία ανατολικά και νότια και τον Ατλαντικό ωκεανό δυτικά. -
Ερυθραία
Η Ερυθραία έχει de jure μεταβατική κυβέρνηση ενώ στην πράξη διοικείται από τον καιρό της ανεξαρτησίας από ένα κόμμα. Στην Ερυθραία δεν έχουν διεξαχθεί έως τώρα βουλευτικές ή προεδρικές εκλογές. Έπειτα από τη διεξαγωγή ενός δημοψηφίσματος για ανεξαρτησία της Αυτόνομης Περιοχής της Ερυθραίας, στις 23-25 Απριλίου του 1993, συστάθηκε μια εθνοσυνέλευση, η οποία αποτελούταν αποκλειστικά από μέλη του Λαϊκού Μετώπου για τη Δημοκρατία και για τη Δικαιοσύνη (PFDJ). Καταρτίστηκε επίσης συνταγματική επιτροπή, με σκοπό την κατάρτιση Συντάγματος. Η προσωρινή βουλή εξέλεξε πρόεδρο τον Ισάιας Αφεγουέρκι. Το Σύνταγμα του 1997 δεν τέθηκε ποτέ σε εφαρμογή, παρότι επικυρώθηκε, και οι εκλογές που είχαν προγραμματιστεί για το 2001, αναβλήθηκαν επ' αόριστον. Σήμερα το μοναδικό νόμιμο κόμμα είναι το PFDJ. Στην ουσία η Ερυθραία είναι ένα μονοκομματικό κράτος ενώ οι μόνες εκλογές που πραγματοποιούνται είναι για την εκλογή τοπικών δημοτικών συμβουλίων. Δικαίωμα ψήφου στις εκλογές έχουν όσες και όσοι είναι ηλικίας 18 ετών και άνω. -
Ηνωμένη Αραβική Δημοκρατία
Τα μέλη της συριακής πολιτικής ηγεσίας θεωρούσαν την ένωση με την Αίγυπτο ως το μικρότερο των δύο κακών. Θεωρούσαν, ακόμη, ότι οι όροι του Νασέρ δεν ήταν δίκαιοι, αλλά δεδομένης της έντονης πίεσης που δεχόταν η κυβέρνησή τους, αντελήφθησαν ότι δεν είχαν άλλη επιλογή. -
Κομόρες
Η έκτασή τους (1.862 τ.χλμ.) τις καθιστά την τρίτη μικρότερη σε έκταση χώρα στην Αφρική, ενώ ο πληθυσμός της, που είναι γύρω στους 850.688 κατοίκους την καθιστά το έκτο μικρότερο αφρικανικό κράτος σε πληθυσμό, παρότι έχει τη μεγαλύτερη πληθυσμιακή πυκνότητα στην ήπειρο. Αποτελούν επίσης το νοτιότερο κράτος- μέλος του Αραβικού Συνδέσμου. Το όνομά τους προέρχεται από το αραβικό qamar, που σημαίνει "σελήνη". -
Λιβύη
Ανατολικά της βρίσκεται η Αίγυπτος, νοτιοανατολικά της το Σουδάν, ενώ νότια συνορεύει με το Τσαντ και το Νίγηρα και δυτικά με την Αλγερία και την Τυνησία. -
Μαρόκο
Αν και η περιοχή κατοικείται από την Παλαιολιθική Εποχή, το πρώτο μαροκινό κράτος ιδρύθηκε από τον Ιδρίς Α΄ το 788. Στη συνέχεια διοικήθηκε από μια σειρά ανεξάρτητων δυναστειών, φτάνοντας στο ζενίθ της ως περιφερειακή δύναμη τον 11ο και 12ο αιώνα, υπό τις δυναστείες των Αλμοραβιδών και των Αλμοαδών, όταν έλεγχε το μεγαλύτερο μέρος της Ιβηρικής Χερσονήσου και του Μαγκρέμπ. Τον 15ο και τον 16ο αιώνα, το Μαρόκο αντιμετώπισε εξωτερικές απειλές για την κυριαρχία του, με την Πορτογαλία να καταλαμβάνει κάποια εδάφη και την Οθωμανική Αυτοκρατορία να καταπατά εδάφη του στα ανατολικά. Οι δυναστείες των Μαρινιδών και των Σααντί κατά τα άλλα αντιστάθηκαν στην ξένη κυριαρχία και το Μαρόκο ήταν το μόνο βορειοαφρικανικό έθνος που γλίτωσε από την οθωμανική κυριαρχία. Η δυναστεία των Αλαουϊτών, που κυβερνά τη χώρα μέχρι σήμερα, κατέλαβε την εξουσία το 1631 και κατά τους επόμενους δύο αιώνες επέκτεινε τις διπλωματικές και εμπορικές σχέσεις με τον δυτικό κόσμο. Η στρατηγική θέση του Μαρόκου κοντά στην είσοδο της Μεσογείου προσέλκυσε ανανεωμένα το ευρωπαϊκό ενδιαφέρον. Το 1912, η Γαλλία και η Ισπανία χώρισαν τη χώρα σε αντίστοιχα προτεκτοράτα, διατηρώντας μια διεθνή ζώνη στην Ταγγέρη. Μετά από ταραχές και εξεγέρσεις κατά της αποικιοκρατίας, το 1956 το Μαρόκο ανέκτησε την ανεξαρτησία του και επανενώθηκε. -
Μαυριτανία
Ελάχιστα είναι τα υπάρχοντα στοιχεία αναφορικά με την προέλευση του πληθυσμού της χώρας. Είναι δύσκολο να συνδεθεί η ονομασία της χώρας με συγκεκριμένη προέλευση, καθώς από την Κλασική Εποχή με το όνομα Μαυριτανοί καλούνταν όλοι οι λαοί της βορειοανατολικής Αφρικής και της Σαχάρας. Στην παράλια περιοχή και στη σεμάμα κατοικούσαν μαύροι πληθυσμοί ήδη από το 10ο αιώνα μ.Χ. -
Ουγκάντα
Παλιότερα υπήρξε αποικία των Άγγλων αλλά στις 9 Οκτωβρίου 1962 απέκτησε την ανεξαρτησία της. -
Σομαλία
Η χώρα έχει έκταση 637.657 τ.χλμ. και πληθυσμό 17.598.000 κατοίκους, σύμφωνα με τη μέση εκτίμηση των Ηνωμένων Εθνών για το 2022. Πρωτεύουσα και μεγαλύτερη σε πληθυσμό πόλη είναι το Μογκαντίσου. -
Σουδάν
Αποτελεί την τρίτη μεγαλύτερη σε έκταση χώρα της αφρικανικής ηπείρου, τη δεύτερη μεγαλύτερη αραβική και η δέκατη έκτη μεγαλύτερη χώρα παγκοσμίως. Συνορεύει με την Αίγυπτο (Βόρεια), την Ερυθραία και την Αιθιοπία (Ανατολικά), το Νότιο Σουδάν (Νότια) και την Κεντροαφρικανική Δημοκρατία (Νοτιοδυτικά), το Τσαντ (Δυτικά) και τη Λιβύη (Βορειοδυτικά) ενώ βρέχεται και από την Ερυθρά θάλασσα. Το Σουδάν διαπλέει ο ποταμός Νείλος. Πρωτεύουσά του είναι η πόλη Χαρτούμ. Το Σουδάν έχει υποστεί δύο εμφυλίους πολέμους το 1955 έως το 1972 ο πρώτος και το 1983 έως το 2005 ο δεύτερος, μεταξύ βορρά και νότου, που οδήγησε τελικά στην ανεξαρτητοποίηση του νότιου μέρους της χώρας το 2011. Επίσης, τόσο στα ανατολικά του όσο και στα δυτικά του έχει ανοιχτά μέτωπα. Συγκεκριμένα, πολύ γνωστό λόγω της τραγικής κατάστασης που επικρατεί είναι το Νταρφούρ. -
Τανζανία
Η ονομασία επινοήθηκε από το Ταν(γκανίκα) + Ζαν(ζιβάρη) + -ία (η κατάληξη για τη χώρα), από τα δύο κράτη που ενώθηκαν για το σχηματισμό της χώρας. -
Τζιμπουτί
Συνορεύει με την Αιθιοπία και την Ερυθραία προς βορρά και με τη Σομαλία νοτιοανατολικά. Το υπόλοιπο της χώρας βρέχεται από την Ερυθρά θάλασσα παρά τον κόλπο του Άντεν. Στην απέναντι πλευρά της θάλασσας, και σε απόσταση 20 χιλιομέτρων από την ακτή του Τζιμπουτί, βρίσκεται η Υεμένη, στην Αραβική Χερσόνησο. Το όνομα της πρωτεύουσας είναι Τζιμπουτί. Πρόεδρος της χώρας είναι ο Ισμαήλ Ομάρ Γκουέλεχ. -
Τσαντ
Το Τσαντ χωρίζεται σε τρεις κύριες κλιματικές ζώνες: τη ζώνη ερήμου στα βόρεια, τη ξηρή σαχελιανή ζώνη στο κέντρο και την πιο εύφορη σουδανική ζώνη στα νότια. Η λίμνη Τσαντ από την οποία πήρε το όνομά της η χώρα, είναι ο μεγαλύτερος υγρότοπος στο Τσαντ, και ο δεύτερος μεγαλύτερος στην Αφρική. Το υψηλότερο σημείο στη χώρα είναι το Έμι Κούσι στη Σαχάρα, ενώ πρωτεύουσα και μεγαλύτερη πόλη είναι η Ντζαμένα. Στο Τσαντ ζουν πάνω από 200 διαφορετικές εθνοτικές και γλωσσικές ομάδες. Επίσημες γλώσσες είναι τα αραβικά και τα γαλλικά. Οι πιο διαδεδομένες θρησκείες είναι το ισλάμ και ο χριστιανισμός. -
Τυνησία
Η Τυνησία καταλαμβάνει το ανατολικό άκρο των βουνών του Άτλαντα και το βόρειο τμήμα της ερήμου Σαχάρα, με μεγάλο μέρος της εναπομείνασας καλλιεργήσιμης γης. Καταλαμβάνει μια ακτογραμμή 1.300 χιλιομέτρων που περιλαμβάνει μέρος του αφρικανικού κομματιού του δυτικού και ανατολικού τμήματος της λεκάνης της Μεσογείου. Στην Τυνησία βρίσκεται το βορειότερο σημείο της Αφρικής, το ακρωτήριο Άντζελα. Η πρωτεύουσά της και η μεγαλύτερη πόλη είναι η Τύνιδα, που βρίσκεται στη βορειοανατολική ακτή της, γεγονός που δίνει στη χώρα το όνομά της. -
Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα
* Άμπου Ντάμπι -
Ιορδανία
Η έκταση της χώρας σήμερα είναι 89.342 τετραγωνικά χιλιόμετρα. -
Ισραήλ
-
Κατάρ
Μετά την Οθωμανική κυριαρχία, το Κατάρ έγινε Βρετανικό προτεκτοράτο στις αρχές του 20ού αιώνα, μέχρις ότου απέκτησε ανεξαρτησία το 1971. Από τις αρχές του 19ου αιώνα, το Κατάρ κυβερνιέται από τον Οίκο των Αλ Θανί. Ο Σεΐχης Τζασίμ μπιν Μοχαμέντ αλ Θανί ήταν ο ιδρυτής του Κράτους του Κατάρ. Το Κατάρ είναι κληρονομική μοναρχία και ο ηγέτης είναι ο Εμίρης Ταμίμ μπιν Χαμάντ. Σχετικά με το πολίτευμα, το εάν η χώρα είναι συνταγματική ή απόλυτη μοναρχία είναι θέμα γνώμης. Το 2003, το σύνταγμα εγκρίθηκε με συντριπτική πλειοψηφία, καθώς περίπου το 98% των ψηφοφόρων ψήφισαν υπέρ. -
Κουβέιτ
Το εμιράτο του Κουβέιτ βρισκόταν υπό βρετανική κηδεμονία ως το 1961. Στις 19 Ιουνίου του 1961 η Μεγάλη Βρετανία και το Κουβέιτ υπέγραψαν σύμφωνο «φιλίας και στενής συνεργασίας» με το οποίο τέθηκε τέρμα στο καθεστώς της βρετανικής κυριαρχίας που ίσχυε βάσει της συμφωνίας του 1899, διασφαλίστηκαν, όμως, τα βρετανικά συμφέροντα στην πλούσια, σε πετρέλαιο, μοναρχία του Κόλπου. Έξι ημέρες αργότερα ο πρωθυπουργός και ισχυρός άνδρας του Ιράκ, στρατηγός Κασέμ, σε επίσημη ανακοίνωσή του περιέγραψε το Κουβέιτ ως «αναπόσπαστο τμήμα του Ιράκ» με το επιχείρημα ότι επί Οθωμανικής αυτοκρατορίας το κρατίδιο ανήκε διοικητικά στην επαρχία της Βασόρας και ότι με την ιδιότητα αυτή το είχε αναγνωρίσει και η Μεγάλη Βρετανία το 1899. Την επομένη, μνημόνιο στο οποίο υπογραμμιζόταν ότι «η διεκδίκηση του Κουβέιτ από το Ιράκ τεκμηριώνεται από την Ιστορία», διανεμήθηκε σε όλες τις διπλωματικές αντιπροσωπείες στη Βαγδάτη και στις 30 Ιουνίου του 1961 ο εμίρης του Κουβέιτ Αμπντουλάχ αλ Σαλέμ αλ Σαμπάχ, επικαλούμενος κινήσεις ιρακινών στρατευμάτων στην περιοχή της Βασόρας, ζήτησε τη βοήθεια της Μεγάλης Βρετανίας. Την 1η Ιουλίου έφτασαν στο Κουβέιτ 600 πεζοναύτες του αεροπλανοφόρου Bulwark και αερομεταφερόμενες δυνάμεις. -
Λίβανος
Το όνομα της χώρας προήλθε από το όρος Λίβανος, το οποίο με την σειρά του προήλθε από τη φοινικική ρίζα lbn (???) που σημαίνει "λευκό", προφανώς από τις χιονισμένες κορυφές του. -
Μεσοποταμία
Με το όνομα αυτό οριοθετείται μια μεγάλη περιοχή, που περιλαμβάνει τις κοιλάδες των δυο ποταμών και των παραποτάμων τους. -
Μπαχρέιν
Το Μπαχρέιν είναι ο χώρος του αρχαίου πολιτισμού Ντιλμούν. Η περιοχή έχει γίνει γνωστή από την αρχαιότητα για την αλιεία μαργαριταριών, τα οποία κατά τον 19ο αιώνα χαρακτηρίζονταν ως τα καλύτερα του κόσμου. Το Μπαχρέιν ήταν μία από τις πρώτες περιοχές που προσηλυτίστηκαν στο Ισλάμ το 628 μ.Χ. Το 1521 καταλήφθηκε από Πορτογάλους και το 1602 από Πέρσες, από τον Σάχη Αμπάς Α΄ της δυναστείας των Σαφαβιδών. Το 1783, ο κλάδος Μπάνι Ουτμπάχ κατέλαβε το Μπαχρέιν από το Νασρ Αλ-Μαντχούρ και από τότε κυβερνιέται από τη βασιλική οικογένεια Αλ Χαλίφα. Ο πρώτος χακίμ του Μπαχρέιν ήταν ο Αχμέντ αλ Φατέχ. Στα τέλη της δεκαετίας του 1800, μετά από την υπογραφή συμφωνιών με τους Βρετανούς, το Μπαχρέιν έγινε βρετανικό προτεκτοράτο. Στις 15 Αυγούστου του 1971, το Μπαχρέιν ανακήρυξε την ανεξαρτησία του. Το 2002, το Μπαχρέιν μετετράπη από εμιράτο σε βασίλειο. Το 2011, έγιναν διαδηλώσεις, λόγω της Αραβικής Άνοιξης. -
Ομάν
-
Παλαιστίνη
* Στην ιστορική περιοχή της Παλαιστίνης -
Σαουδική Αραβία
Η σημερινή Σαουδική Αραβία, στο σύνολό της, συμπίπτει με τα εδάφη που διαδοχικά κατακτήθηκαν και υποτάχτηκαν από τους Σαουδάραβες Βαχαβίτες, το βασίλειο των οποίων, περιορισμένο αρχικά στις οάσεις του Nέγκεντ (όπου ήταν και η πρωτεύουσα, το Ριάντ), απέκτησε αρχικά διέξοδο στον Περσικό Kόλπο με την κατάληψη της χώρας που ονομαζόταν Αλ-Xάσα (1913) και συνέχισε να επεκτείνεται με την προσάρτηση της Χετζάζης και των ισλαμικών Αγίων Τόπων, Μέκκας και Μεδίνας (1924). Εξάλλου, μαζί με το Ιράκ, η Σαουδική Αραβία διοικεί σήμερα από κοινού την ουδέτερη εδαφική ζώνη, η οποία χωρίζει τις δύο αυτές χώρες. -
Συρία
Κατά τη Ρωμαϊκή περίοδο, αρχής γενομένης μετά την άλωση της Ιερουσαλήμ το έτος 70, ολόκληρη η περιοχή (Ιουδαία, Σαμάρεια και Γαλιλαία) μετονομάστηκε σε Συρο-Παλαιστίνη, υποδιαιρεμένη σε Επισκοπή I και II. Οι Ρωμαίοι μετονόμασαν επίσης μία περιοχή γης, που περιλαμβάνει το Νεγκέβ, το Σινά και τη δυτική ακτή της Αραβικής Χερσονήσου σε Palaestina Salutaris (Ευδαίμων Παλαιστίνη), που μερικές φορές ονομάζεται Palaestina III ή Palaestina Tertia. Τμήμα της περιοχής κυβερνιόταν από τους συμμάχους Γασσανίδες, υποτελείς στο αραβικό κράτος. Κατά τη διάρκεια του τελευταίου Ρωμαιο-Περσικού Πολέμου, ξεκινώντας το 603, οι Πέρσες υπό τον Kοσράου/Χοσρόη Β΄ είχαν καταφέρει να καταλάβουν τη Συρία, την Παλαιστίνη και την Αίγυπτο για περισσότερο από μία δεκαετία, προτού αναγκαστούν από τις νίκες του Ηράκλειου να συνάψουν την ειρήνη του 628. -
Υεμένη
Πρωτεύουσα (de jure) είναι η Σαναά (1.976.081 κάτοικοι, εκτίμηση 2009) ενώ άλλες μεγάλες πόλεις είναι η ντε φάκτο πρωτεύουσα από το 2015 Άντεν (671.162 κάτ.), η Ταΐζ (539.454 κάτ.) και η Αλ Χοντέιντα (459.567 κάτ.).