กรณาฏกะ (ಕರ್ನಾಟಕ) เป็นรัฐหนึ่งในภูมิภาคตะวันตกเฉียงใต้ของประเทศอินเดีย รัฐกรณาฏกะก่อตั้งขึ้นเมื่อ 1 พฤศจิกายน 1956 ตามการประกาศใช้ States Reorganisation Act ชื่อเดิมของรัฐขณะจัดตั้งคือรัฐไมซอร์ และต่อมาจึงเปลี่ยนชื่อเป็นรัฐกรณาฏกะในปี 1973 รัฐกรณาฏกะตั้งอยู่ในภูมิภาคกรณาฏ (Carnatic region) เมืองหลวงและเมืองใหญ่สุดในรัฐคือเบงคลูรู
อาณาเขตของรัฐติดกับทะเลอาหรับทางตะวันตก, รัฐกัวทางตะตกเฉียงเหนือ, รัฐมหาราษฏระทางเหนือ, รัฐเตลังคานาทางตะวันออกเฉียงเหนือ, รัฐอานธรประเทศทางตะวันออก, รัฐทมิฬนาฑูทางตะวันออกเฉียงใต้ และรัฐเกรละทางใต้ รัฐกรณาฏกะจึงถือเป็นรัฐเดียวในอินเดียใต้ที่มีอาณาเขตติดต่อกับรัฐทางใจ้อื่น ๆ ทั้งสี่รัฐ รัฐกรณาฏกะกินพื้นที่ราว 191976 km2 หรือคิดเป็น 5.83% ของพื้นที่ทั้งประเทศ มีพื้นที่ใหญ่เป็นลำดับที่หกของอินเดีย ด้วยประชากร 61,130,704 คน (2011) ซึ่งมากเป็นอันดับที่ 8 ของประเทศ และประกอบด้วย 30 เขต ภาษากันนาดา ซึ่งเป็นหนึ่งในภาษาคลาสสิกของประเทศอินเดีย (classical language) เป็นภาษาที่ใช้อย่างแพร่หลายในรัฐและเป็นภาษาราชการประจำรัฐ ภาษาส่วนน้อยอื่น ๆ เช่นภาษาอูรดู, ภาษากงกณี, ภาษามราฐา, ภาษาตูลู, ภาษาทมิฬ, ภาษาเตลูกู, ภาษามลยาฬัม, ภาษาโกทวะ และภาษาบยารี (Beary) นอกจากนี้รัฐกรณาฏกะยังมีหมู่บ้านที่สื่อสารด้วยภาษาสันสกฤตอยู่เป็นหลัก
