ภาษาเช็ก
ภาษาเช็ก (Czech; čeština, ) ซึ่งในอดีตยังมีชื่อเรียกว่า ภาษาโบฮีเมีย (Bohemian, ; lingua Bohemica) เป็นภาษาสลาฟตะวันตกภาษาหนึ่งในกลุ่มภาษาเช็ก–สโลวัก ที่มีผู้พูดมากกว่า 13 ล้านคน ถือเป็นภาษาทางการในประเทศเช็กเกีย ภาษาเช็กมีความใกล้ชิดกับภาษาสโลวักมากจนสามารถเข้าใจซึ่งกันและกันได้ (เช่นเดียวกันกับภาษาโปแลนด์ในระดับที่น้อยกว่า) ภาษาเช็กเป็นภาษาหลอมรวมหน่วยคำ (fusional language) ซึ่งเต็มไปด้วยระบบหน่วยคำที่รุ่มรวยและการเรียงลำดับคำที่ค่อนข้างยืดหยุ่น วงศัพท์ในภาษานี้ได้รับอิทธิพลอย่างกว้างขวางจากภาษาละติน และภาษาเยอรมัน
ภาษาเช็กมีระบบสัทวิทยาขนาดกลาง โดยแบ่งออกเป็นหน่วยเสียงสระเดี่ยว 10 หน่วยเสียง, หน่วยเสียงสระประสมสองเสียง 3 หน่วยเสียง และหน่วยเสียงพยัญชนะ 25 หน่วยเสียง (แบ่งออกเป็น "แข็ง", "กลาง" และ "อ่อน") คำต่าง ๆ อาจมีพยัญชนะควบกล้ำซับซ้อนหรือไม่มีสระเลย ภาษาเช็กยังมีเสียงรัว ปุ่มเหงือก ลิ้นยก ซึ่งเป็นหน่วยเสียงที่พบในไม่กี่ภาษา และแสดงด้วยหน่วยอักขระ ř
ภาษาเช็กเป็นสมาชิกหนึ่งในสาขาย่อยสลาฟตะวันตกของสาขาสลาฟจากตระกูลภาษาอินโด-ยูโรเปียน ภาษาที่อยู่ในสาขานี้ ได้แก่ ภาษาโปแลนด์, ภาษาคาชูเบีย, ภาษาซอร์เบียตอนบนและตอนล่าง และภาษาสโลวัก ภาษาที่มีความใกล้ชิดกับภาษาเช็กมากที่สุดคือภาษาสโลวัก รองลงมาคือภาษาโปแลนด์และภาษาไซลีเซีย
ภาษาเช็กมีระบบสัทวิทยาขนาดกลาง โดยแบ่งออกเป็นหน่วยเสียงสระเดี่ยว 10 หน่วยเสียง, หน่วยเสียงสระประสมสองเสียง 3 หน่วยเสียง และหน่วยเสียงพยัญชนะ 25 หน่วยเสียง (แบ่งออกเป็น "แข็ง", "กลาง" และ "อ่อน") คำต่าง ๆ อาจมีพยัญชนะควบกล้ำซับซ้อนหรือไม่มีสระเลย ภาษาเช็กยังมีเสียงรัว ปุ่มเหงือก ลิ้นยก ซึ่งเป็นหน่วยเสียงที่พบในไม่กี่ภาษา และแสดงด้วยหน่วยอักขระ ř
ภาษาเช็กเป็นสมาชิกหนึ่งในสาขาย่อยสลาฟตะวันตกของสาขาสลาฟจากตระกูลภาษาอินโด-ยูโรเปียน ภาษาที่อยู่ในสาขานี้ ได้แก่ ภาษาโปแลนด์, ภาษาคาชูเบีย, ภาษาซอร์เบียตอนบนและตอนล่าง และภาษาสโลวัก ภาษาที่มีความใกล้ชิดกับภาษาเช็กมากที่สุดคือภาษาสโลวัก รองลงมาคือภาษาโปแลนด์และภาษาไซลีเซีย
