Port lotniczy Melbourne (Melbourne International Airport)
Port lotniczy Melbourne (ang. Melbourne Airport, lokalnie: Tullamarine Airport od pobliskiego przedmieścia, kod IATA: MEL kod ICAO: YMML) – międzynarodowy port lotniczy położony 22 km na północny zachód od Melbourne. Jest drugim co do wielkości portem lotniczym Australii. W 2006 obsłużył 21,9 mln pasażerów.
Połączenie lotnicze Melbourne-Sydney jest czwartą najbardziej uczęszczaną trasą lotniczą na świecie i najbardziej ruchliwą w regionie Azji i Pacyfiku. Lotnisko oferuje bezpośrednie loty do 33 miejsc we wszystkich stanach i terytoriach Australii, a także w Oceanii, Azji, Afryce, Europie i Ameryce Północnej. Melbourne jest głównym celem podróży ze stolic australijskich stanów. Jest węzłem dla Qantas i Virgin Blue, a Jetstar Airways i Tiger Airways Australia wykorzystuje lotnisko jako swoją bazę. Port lotniczy Melbourne jest siedzibą Australian air Express i Toll Priority. Obsługuje najwięcej krajowych przewozów towarowych spośród wszystkich lotnisk w Australii.
W 2003 r. lotnisko w Melbourne otrzymało nagrodę od IATA za obsługę i dwie Nagrody Narodowej Turystyki za usługi turystyczne. Skytrax klasyfikuje Melbourne jako pięciogwiazdkowe lotnisko. Port lotniczy składa się z czterech terminali: jednego międzynarodowego, dwóch krajowych i jednego krajowego budżetowego.
Przed otwarciem portu lotniczego Melbourne, głównym lotniskiem w mieście był oficjalnie Port lotniczy Essendon. W połowie lat 50. XX wieku, kiedy ruch na lotnisku w Essendon osiągnął ponad 10 000 obsłużonych pasażerów rocznie, okazało się, że jest ono niewystarczające dla zaspokojenia rosnącego popytu na podróże lotnicze. Pasy startowe były zbyt krótkie aby obsłużyć zyskujące na popularności samoloty odrzutowe, a terminale nie były w stanie pomieścić pasażerów. Ze względu na inwestycje budowlane na obrzeżach miasta, port lotniczy znalazł się w otoczeniu budynków mieszkalnych. Rozbudowa lotniska Essendon nie była więc już możliwa. W październiku 1964 roku Ansett Australia rozpoczęła eksploatację samolotów Boeing 727, pierwszych samolotów odrzutowych, używanych w krajowych podróżach lotniczych w Australii, co spowodowało dalsze obciążenie Essendon i zwiększyło zapotrzebowanie na nowe lotnisko.
27 listopada 1962 r. premier Robert Menzies ogłosił pięcioletni plan zapewnienia dla Melbourne lotniska w wysokości 45 mln dolarów do 1967 roku. Jako miejsce zostało wybrane Tullamarine niedaleko Essendon.
Zgodnie z planem pięcioletnim, pasy startowe do obsługi większych samolotów, które Essendon nie było w stanie obsłużyć miały być gotowe do 1967, ale loty pasażerskie pozostały w Essendon. 22 grudnia 1967 na lotnisku wylądował Air Force One z prezydentem USA Lyndonem B. Johnsonem Na pokładzie. 1 lipca 1970 r. premier John Gorton otworzył lotnisko dla ruchu międzynarodowego, kończąc tym samym pracę lotniska Essendon, które było jeszcze używane do lotów krajowych przez okres jednego roku, aż 26 czerwca 1971 roku przeniesiono je do portu lotniczego Melbourne. Rok później na lotnisku wylądowały pierwsze Boeingi 747. W pierwszym roku działalności lotnisko obsługiwało sześć międzynarodowych linii lotniczych i 155 275 pasażerów w ruchu międzynarodowym. W 1988 roku rząd australijski utworzył Federal Airports Corporation (FAC) i w ramach kontroli operacyjnej FAC zakwalifikował port lotniczy Melbourne wraz z 21 innymi portami lotniczymi całego kraju. Krajowe terminale zostały rozbudowane w 1990 r., a modernizację międzynarodowych terminali rozpoczęto w 1991 roku. W kwietniu 1994 r. rząd Australii ogłosił, że wszystkie lotniska obsługiwane przez Federal Airports Corporation będą sprywatyzowane w kilku etapach. Parkingi zostały zmodernizowane pomiędzy 1995 a sierpniem 1997 roku.
Melbourne Airport został sprywatyzowany 2 lipca 1997 r., kiedy powstała Australia Pacific Airports Corporation Limited. W lipcu 1997 r. uruchomiono stronę internetową lotniska, udzielającą informacji przez internet. Należała ona do pierwszych tego typu w Australii. Od czasu prywatyzacji rozpoczęła się dalsza poprawa infrastruktury na lotniska, w tym rozbudowa dróg startowych, parkingów i terminali.
Port lotniczy Melbourne był początkowo nazywany Tullamarine Airport, od sąsiedniej dzielnicy o tej samej nazwie. Tullamarine wywodzi się od słowa Tullamareena. Przydomek International był sporadycznie używany w nazwie lotniska. Po prywatyzacji, idąc za przykładem większości innych dużych lotnisk australijskich zmieniono nazwę na Melbourne Airport. Wśród lokalnej społeczności lotnisko jest powszechnie określane jako Tullamarine lub po prostu jako Tulla, dla odróżnienia od innych lotnisk Melbourne: Avalon, Essendon i Moorabbin.
Połączenie lotnicze Melbourne-Sydney jest czwartą najbardziej uczęszczaną trasą lotniczą na świecie i najbardziej ruchliwą w regionie Azji i Pacyfiku. Lotnisko oferuje bezpośrednie loty do 33 miejsc we wszystkich stanach i terytoriach Australii, a także w Oceanii, Azji, Afryce, Europie i Ameryce Północnej. Melbourne jest głównym celem podróży ze stolic australijskich stanów. Jest węzłem dla Qantas i Virgin Blue, a Jetstar Airways i Tiger Airways Australia wykorzystuje lotnisko jako swoją bazę. Port lotniczy Melbourne jest siedzibą Australian air Express i Toll Priority. Obsługuje najwięcej krajowych przewozów towarowych spośród wszystkich lotnisk w Australii.
W 2003 r. lotnisko w Melbourne otrzymało nagrodę od IATA za obsługę i dwie Nagrody Narodowej Turystyki za usługi turystyczne. Skytrax klasyfikuje Melbourne jako pięciogwiazdkowe lotnisko. Port lotniczy składa się z czterech terminali: jednego międzynarodowego, dwóch krajowych i jednego krajowego budżetowego.
Przed otwarciem portu lotniczego Melbourne, głównym lotniskiem w mieście był oficjalnie Port lotniczy Essendon. W połowie lat 50. XX wieku, kiedy ruch na lotnisku w Essendon osiągnął ponad 10 000 obsłużonych pasażerów rocznie, okazało się, że jest ono niewystarczające dla zaspokojenia rosnącego popytu na podróże lotnicze. Pasy startowe były zbyt krótkie aby obsłużyć zyskujące na popularności samoloty odrzutowe, a terminale nie były w stanie pomieścić pasażerów. Ze względu na inwestycje budowlane na obrzeżach miasta, port lotniczy znalazł się w otoczeniu budynków mieszkalnych. Rozbudowa lotniska Essendon nie była więc już możliwa. W październiku 1964 roku Ansett Australia rozpoczęła eksploatację samolotów Boeing 727, pierwszych samolotów odrzutowych, używanych w krajowych podróżach lotniczych w Australii, co spowodowało dalsze obciążenie Essendon i zwiększyło zapotrzebowanie na nowe lotnisko.
27 listopada 1962 r. premier Robert Menzies ogłosił pięcioletni plan zapewnienia dla Melbourne lotniska w wysokości 45 mln dolarów do 1967 roku. Jako miejsce zostało wybrane Tullamarine niedaleko Essendon.
Zgodnie z planem pięcioletnim, pasy startowe do obsługi większych samolotów, które Essendon nie było w stanie obsłużyć miały być gotowe do 1967, ale loty pasażerskie pozostały w Essendon. 22 grudnia 1967 na lotnisku wylądował Air Force One z prezydentem USA Lyndonem B. Johnsonem Na pokładzie. 1 lipca 1970 r. premier John Gorton otworzył lotnisko dla ruchu międzynarodowego, kończąc tym samym pracę lotniska Essendon, które było jeszcze używane do lotów krajowych przez okres jednego roku, aż 26 czerwca 1971 roku przeniesiono je do portu lotniczego Melbourne. Rok później na lotnisku wylądowały pierwsze Boeingi 747. W pierwszym roku działalności lotnisko obsługiwało sześć międzynarodowych linii lotniczych i 155 275 pasażerów w ruchu międzynarodowym. W 1988 roku rząd australijski utworzył Federal Airports Corporation (FAC) i w ramach kontroli operacyjnej FAC zakwalifikował port lotniczy Melbourne wraz z 21 innymi portami lotniczymi całego kraju. Krajowe terminale zostały rozbudowane w 1990 r., a modernizację międzynarodowych terminali rozpoczęto w 1991 roku. W kwietniu 1994 r. rząd Australii ogłosił, że wszystkie lotniska obsługiwane przez Federal Airports Corporation będą sprywatyzowane w kilku etapach. Parkingi zostały zmodernizowane pomiędzy 1995 a sierpniem 1997 roku.
Melbourne Airport został sprywatyzowany 2 lipca 1997 r., kiedy powstała Australia Pacific Airports Corporation Limited. W lipcu 1997 r. uruchomiono stronę internetową lotniska, udzielającą informacji przez internet. Należała ona do pierwszych tego typu w Australii. Od czasu prywatyzacji rozpoczęła się dalsza poprawa infrastruktury na lotniska, w tym rozbudowa dróg startowych, parkingów i terminali.
Port lotniczy Melbourne był początkowo nazywany Tullamarine Airport, od sąsiedniej dzielnicy o tej samej nazwie. Tullamarine wywodzi się od słowa Tullamareena. Przydomek International był sporadycznie używany w nazwie lotniska. Po prywatyzacji, idąc za przykładem większości innych dużych lotnisk australijskich zmieniono nazwę na Melbourne Airport. Wśród lokalnej społeczności lotnisko jest powszechnie określane jako Tullamarine lub po prostu jako Tulla, dla odróżnienia od innych lotnisk Melbourne: Avalon, Essendon i Moorabbin.
Mapa - Port lotniczy Melbourne (Melbourne International Airport)
Mapa
Kraj (państwo) - USA
Waluta / Język (mowa)
| ISO | Waluta | Symbol | Cyfry znaczące |
|---|---|---|---|
| USD | Dolar amerykański (United States dollar) | $ | 2 |
| ISO | Język (mowa) |
|---|---|
| FR | Język francuski (French language) |
| ES | Język hiszpański (Spanish language) |