Bonaire (czyt. Bone:r) – należąca do Holandii wyspa na Morzu Karaibskim u wybrzeży Wenezueli, wchodząca w skład Wysp Zawietrznych w archipelagu Małych Antyli. Razem z wyspami Arubą i Curaçao tworzą grupę wysp ABC.
Na podstawie reformy konstytucyjnej Królestwa Niderlandów, 10 października 2010 Antyle Holenderskie przestały istnieć, a Bonaire stało się holenderską „gminą zamorską”, która będzie mogła zostać włączona, jeśli sobie tego zażyczy, do Unii Europejskiej jako jej region peryferyjny. Obecnie razem z Sabą i Sint Eustatius tworzy tzw. Caribisch Nederland, potocznie zwane też wyspami BES.
Powierzchnia Bonaire wynosi 288 km². W 2001 roku wyspę zamieszkiwało 10 791 osób, a gęstość zaludnienia wyniosła 37 os./km². Po spisie ludności w 2004 roku, ludność zmalała do 10 185 osób, a gęstość zaludnienia wyniosła 35,3 os./km².
