CFP-frank

CFP-frank
â‚£
De frank is de munteenheid van de Franse overzeese gebiedsdelen Frans-Polynesië, Nieuw-Caledonië en Wallis en Futuna. De frank wordt niet onderverdeeld; de 1-frank munt is de kleinste eenheid.

Zoals vastgelegd in het decreet van 26 december 1945 stond CFP voor franc des colonies françaises du Pacifique. Later evolueerde de betekenis naar Communauté financière du Pacifique en daarna Change Franc Pacifique, hoewel de wettekst van 1945 nooit aangepast werd.

De volgende munten worden gebruikt: 1, 2, 5, 10, 20, 50 en 100 frank. Het papiergeld is beschikbaar in 500, 1.000, 5.000 en 10.000 frank. Er werd vroeger ook een munt van 50 centimes geslagen, maar deze wordt vanwege de inflatie zelden gebruikt. In Nieuw-Caledonië wordt ook met de CFP Frank betaald, maar van Nieuw-Caledonië worden munten geslagen met een eigen ontwerp. De waarde van een Polynesische frank staat echter wel gelijk aan die van een Caledonische frank. Van Wallis en Fortuna worden geen eigen munten geslagen, daar zijn de munten uit Frans-Polynesië en Nieuw-Caledonië gewoon in omloop.

De frank is gekoppeld aan de euro met een verhouding 1.000 XPF = 8,38 EUR. Er worden discussies gehouden op alle drie eilandgroepen over het invoeren van de euro.

Een verordening van 15 september 2021, die op 26 februari 2022 in werking is getreden, definieert de naam CFP-frank als de "frank van de Franse gemeenschappen in de Stille Oceaan".

Land (geografie)
  • Frans-Polynesië
    Frans-Polynesië (Tahitiaans: Porinetia Farani, Frans: Polynésie française) is een Franse overzeese gemeenschap in de zuidelijke Grote Oceaan. Geografisch en cultureel maakt het deel uit van Polynesië en bestaat uit 118 eilanden waarvan 67 bewoond. De eilanden hebben een totale landoppervlakte van 4.167 km², verspreid over 2.500.000 km² oceaan. Het bevolkingsaantal bedraagt. De hoofdstad is Papeete, gelegen op Tahiti.

    Van 1946 tot 2003 was Frans-Polynesië een overzees territorium (territoire d'outre-mer, TOM). In 2003 en 2004 was het korte tijd een overzees collectief. Sinds 2004 is het een overzees "land", wat het een relatief grote zeggenschap geeft. Wel staan het leger, de politie en het hoger onderwijs onder controle van de regering in Parijs.
  • Nieuw-Caledonië
    Nieuw-Caledonië (Frans: Nouvelle-Calédonie) is een Frans overzees gebiedsdeel met een bijzondere status met een oppervlakte van. Het bestaat uit het hoofdeiland Grande Terre (dat evenwel ook Nieuw-Caledonië wordt genoemd), de Loyaliteitseilanden, waarvan Maré, Lifou en Ouvéa de belangrijkste zijn, en een aantal kleinere eilanden. De archipel ligt in de Stille Oceaan: ten oosten van Australië, ten zuiden van Vanuatu, ten westen van Fiji en ten noorden van Nieuw-Zeeland.

    Het aantal inwoners bedraagt. De munteenheid is de CFP-frank. De bevolking bestaat voornamelijk uit Melanesiërs en Europeanen. Er zijn 25 vliegvelden in het gebied. Aircalin en Air Calédonie zijn de twee luchtvaartmaatschappijen.
  • Wallis en Futuna
    Wallis en Futuna (Frans: Collectivité de Wallis-et-Futuna, Wallisiaans en Futunaans: Uvea mo Futuna), sinds 1888 een Frans protectoraat, in 1961 na een referendum als Frans overzees gebiedsdeel, is sinds 2003 een Frans overzees gebied in de Grote Oceaan, ten noordoosten van Fiji en ten westen van Samoa.

    Het betreffende gebied bestaat uit twee eilandengroepen: de Walliseilanden met het circa 100 km² grote Wallis (of 'Uvea in de plaatselijke taal) met een twintigtal eilandjes eromheen, vernoemd naar de Britse ontdekkingsreiziger Samuel Wallis, en de 230 km meer naar het zuidwesten gelegen zustereilanden Futuna en Alofi, ook wel de Hoornse Eilanden genoemd. Wallis en Futuna bevindt zich nabij de datumgrens tussen Nieuw-Caledonië en Tahiti, op 18.000 km van Parijs.