Oekraïne (Oekraïens: Україна) is een land in Oost-Europa dat in het noordoosten en oosten aan Rusland, in het noordwesten aan Wit-Rusland, in het westen aan Polen, Slowakije en Hongarije en in het zuidwesten aan Roemenië en Moldavië grenst. Verder grenst het in het zuiden aan de Zwarte Zee en in het zuidoosten aan de Zee van Azov. Het land telt zo'n 44,3 miljoen inwoners.
Oekraïne is qua landoppervlakte na Rusland het grootste land van Europa. Het is het grootste land dat in zijn geheel in Europa ligt. Het is een post-Sovjetstaat. De hoofdstad is Kiev (Kyjiv).
In de 9e tot de 13e eeuw was in gedeelten van het huidige Oekraïne, Wit-Rusland en Rusland het Kievse Rijk gevestigd, opgericht door de Varjagen uit Scandinavië, die onder andere handel dreven op Constantinopel. In 988 werd het Byzantijnse christendom geïntroduceerd bij de bekering van Vladimir de Heilige, de toenmalige vorst van het Kievse Rijk. Het Rijk van Kiev (ook vaak Roes genoemd) raakte langzamerhand versnipperd over verschillende vorstendommen en het Oekraïense grondgebied viel in 1240 ten prooi aan invallen van Mongolen. In de 13e en 14e eeuw wist Litouwen steeds meer voormalige Russische vorstendommen ten westen van de Dnjepr onder zijn gezag te verenigen. In 1362 werd ook Kiev ingenomen. Litouwen fuseerde in 1569 met Polen. De gebieden ten oosten van de Dnjepr werden in 1686 onderdeel van Rusland en werden geleidelijk gerussificeerd. Die ten westen van de Dnjepr bleven Pools, kwamen in 1795 onder Habsburg en ondergingen een westerse invloed. In deze periode werden de grondslagen gelegd voor de nu nog bestaande verschillen tussen het westen en het oosten.
Na de Oktoberrevolutie op 25 oktober 1917 volgden tijdens de Russische Burgeroorlog verschillende regeringen elkaar in korte tijd op in Oekraïne die tot dan tot het Russische rijk behoorden: In 1922 werd de Oekraïense SSR onderdeel van de Sovjet-Unie. Tijdens het bewind van Stalin onderging het oostelijke deel van Oekraïne een krachtige industriële ontwikkeling. De gedwongen collectivisering van landbouwbedrijven leidde evenwel tot de holodomor-hongersnood van 1932-33, waardoor een vijfde deel van de boerenbevolking (5 tot 10 miljoen mensen) het leven liet.
* Tsentralna Rada van de Oekraïense Volksrepubliek (17 maart 1917 – 19 april 1918)
* Eerste Oekraïense Sovjetregering (25 december 1917 – maart 1918)
* Hetmanaat van de Oekraïense staat (19 april 1918 – 14 december 1918)
* Oekraïens Nationaal Congres van de West-Oekraïense Volksrepubliek (18 oktober 1918 – 22 januari 1919)
* Tweede Oekraïense Sovjetregering (20 november 1918 – augustus 1919)
* Directoraat van de Oekraïense Volksrepubliek (14 november 1918 – 1920)
.jpg)
.jpg)
