Kaart (cartografie) - Ethiopië (Federal Democratic Republic of Ethiopia)

Vlag van Ethiopië

Ethiopië, formeel de Federale Democratische Republiek Ethiopië (Amhaars: የኢትዮጵያ ፌዴራላዊ ዲሞክራሲያዊ ሪፐብሊክ, ye-Ītyōṗṗyā Fēdēralāwī Dīmōkrāsīyāwī Rīpeblīk), is een land in Oost-Afrika. Het grenst aan Eritrea, Djibouti, Somalië, Kenia, Zuid-Soedan en Soedan. Het land heeft inwoners en de hoofdstad is het centraal gelegen Addis Abeba.

Samen met Eritrea en het zuidoostelijke deel van de Rode Zeekust van Soedan wordt Ethiopië beschouwd als de meest waarschijnlijke locatie van het land Poent, dat vernoemd werd in de Egyptische cultuur en voor het eerst vermeld werd in de 25e eeuw v.Chr.. Het begin van een staat in dit gebied kwam er in 980 v.Chr., wat ook gebruikt wordt als de legendarische stichtingsdatum van het land.

Na de dood van de laatste koning van Aksum, rond 1137, werd door Mara Takla Haymanot de Zagwe-dynastie gesticht. Dit was een dynastie wier macht nooit verder reikte dan de eigen etnische kern. Ze namen wel het christendom van Aksum over en bouwden verschillende kerken zoals die in Lalibela. De Zagwe-dynastie bestond tot 1270, toen ze omver geworpen werd door een nieuwe koning die beweerde af te stammen van de koningen van Aksum. Deze Salomonsdynastie regeerde tot in de late twintigste eeuw en het is onder deze dynastie dat de meeste moderne geschiedenis van Ethiopië gevormd werd. Tijdens deze periode veroverde het rijk zo goed als alle gebieden van het moderne Ethiopië en Eritrea. Ze versloegen met succes de Arabische en Turkse legers die hen aanvielen en hadden goede relaties met sommige Europese grootmachten.

Het keizerrijk Ethiopië stond tot aan de Tweede Wereldoorlog ook bekend als "Abessinië", hoewel Ethiopië reeds voor die tijd de officiële naam van het land was. Het was een van de oudste zelfstandige landen van Afrika, hoewel rond de middeleeuwen wel een Portugese invloed bestond door de handelsreizen van de Portugezen.

In 1895, tijdens de Wedloop om Afrika, sloot keizer Menelik II een tweetalig verdrag met Italië betreffende territoriale controle. Een Amhaars werkwoord werd echter niet goed vertaald en gaf het verdrag een totaal andere betekenis: in de Amhaarse versie kreeg Menelik aanzienlijke zelfbeschikking, terwijl Ethiopië in de Italiaanse versie een protectoraat van Italië werd. Omdat beide landen zich aan hun eigen versie van een verdrag hielden, werd een conflict uiteindelijk onvermijdelijk. De Eerste Italiaans-Ethiopische Oorlog duurde tot 1896. Na de beslissende Slag bij Adwa werden de Italianen overweldigend verslagen en behield Ethiopië zijn onafhankelijkheid. Dit was een uitzonderlijke situatie in Afrika: op de Derwisjstaat en Liberia na waren alle andere gebieden op het continent aan het einde van de negentiende eeuw gekoloniseerd.

Veertig jaar later, in 1935, werd Ethiopië of Abessinië weer aangevallen door Benito Mussolini van Italië tijdens de Tweede Italiaans-Ethiopische Oorlog. De oorlog duurde zeven maanden en leidde tot de Italiaanse bezetting van Ethiopische steden. Het kwam echter nooit tot een echte kolonisatie. Vanaf maart 1941 werden Ethiopië en de rest van Italiaans Oost-Afrika door de Britten vanuit Soedan en Kenia veroverd.

De laatste keizer van Ethiopië was (de facto) Haile Selassie, die voor de Italiaanse bezetting en daarna tot 1974 aan de macht was. Hij werd afgezet door een staatsgreep van de Derg, waarna het land vanaf 1977 jarenlang geleid werd door de marxistische dictator Mengistu Haile Mariam.

Van 1961 tot 1991 speelde zich de Eritrese Onafhankelijkheidsoorlog af, die gezien kan worden als onderdeel van de Ethiopische Burgeroorlog waarin diverse bewegingen vochten tegen de Ethiopische regering. Tussen 1977 en 1978 was Ethiopië bovendien verwikkeld in een oorlog met Somalië, omwille van het Ogaden-grensgebied. Het Ethiopische regime werd op grote schaal gesteund door de Sovjet-Unie, en haar satellieten Cuba en Oost-Europese landen. In de oorlogen vielen naar schatting minstens 1,4 miljoen doden. Na de burgeroorlog, in 1991, nam de Tigrische Meles Zenawi de macht over. Onder de regeringen Zenawi heeft Ethiopië onafhankelijkheid verleend aan het voorheen bezette en eenzijdig geannexeerde Eritrea, en is Ethiopië omgevormd tot een federatie.

In mei 1998 begon een grensoorlog met Eritrea na de invoering van een eigen munt in dat land. Vooral bij de grensplaats Badme laaide het conflict hoog op. De strijd was kort maar hevig en rond 100.000 soldaten werden gedood. Veel burgers in de grensstreek raakten ontheemd. In mei 2000 kreeg het Ethiopische leger de overhand en op 12 december 2000 staakten de landen de strijd. Er kwam een VN vredesmacht en de twee landen stemden in met een onafhankelijke internationale grenscommissie die de loop van de grens zou vastleggen. Het Permanent Hof van Arbitrage kwam in 2007 met een uitspraak. De regering legde zich aanvankelijk neer bij de uitspraak, maar door de toewijzing van Badme aan Eritrea sloeg de publieke stemming om en werd een definitief akkoord nooit bereikt.