Τα Σέτλαντ (αγγλικά: Shetland IPA, είναι αρχιπέλαγος το οποίο βρίσκεται έξω από τις βορειοανατολικές ακτές της Σκωτίας. Τα νησιά βρίσκονται βορειοανατολικά από τις Ορκάδες και νοτιοανατολικά από τις Φερόες. Το αρχιπέλαγος αποτελείται από περίπου 100 νησιά, από τα οποία κατοικούνται τα 16. Η συνολική έκταση των νησιών είναι περίπου 1.468 τ.χλμ. και ο πληθυσμός τους ανέρχεται στους 23.167 κατοίκους. Το μεγαλύτερο νησί είναι το Μέινλαντ, το οποίο βρίσκεται στον νότο του συμπλέγματος και αποτελεί τα δύο τρίτα της συνολικής του έκτασης. Άλλα μεγάλα νησιά του συμπλέγματος είναι το Γελλ, το Ουνστ και το Φέτλαρ τα οποία βρίσκονται βόρεια, το Μπρέσεϊ και το Γουέλσεϊ στα ανατολικά και τα Μακλ Ρόου και Φούλα στα δυτικά. Τα Σέτλαντ ανήκουν πολιτικά στο Ηνωμένο Βασίλειο, ενώ διοικητικά αποτελούν την ομώνυμη περιφέρεια. Το Λέργουικ (6.958 κάτοικοι το 2011), η μοναδική πόλη και διοικητικό κέντρο, βρίσκεται στο νησί Μέινλαντ.
Τα νησιά κατοικούνταν ήδη από τη μεσολιθική περίοδο, ενώ οι πρώτες γραπτές αναφορές σε αυτά χρονολογούνται από τη ρωμαϊκή εποχή. Κατά τον πρώιμο Μεσαίωνα, στα νησιά επικρατούσαν σκανδιναβικές και ιδίως νορβηγικές επιρροές. Αποτελούν τμήμα της Σκωτίας από το 15ο αιώνα. Όταν τα Σέτλαντ έγιναν τμήμα του Βασιλείου της Μεγάλης Βρετανίας το 1707 το εμπόριο με τη βόρεια Ευρώπη μειώθηκε, αλλά η αλιεία συνέχισε να αποτελεί σημαντικό τμήμα της οικονομίας τους έως και σήμερα. Η ανακάλυψη πετρελαίου στη Βόρεια θάλασσα κατά τη δεκαετία του 1970 συνετέλεσε στη σημαντική αύξηση των εισοδημάτων, της απασχόλησης και των δημοσίων εσόδων στα Σέτλαντ.
Ο τρόπος ζωής των κατοίκων των νησιών αντανακλά την κοινή νορβηγική και σκωτική κληρονομιά. Περιλαμβάνει μία ιδιαίτερη μουσική παράδοση, βασιζόμενη στο παραδοσιακό βιολί, καθώς και το φεστιβάλ Up Helly Aa. Τα νησιά έχουν αναδείξει αρκετούς ποιητές και πεζογράφους, πολλοί από τους οποίους χρησιμοποιούν την τοπική διάλεκτο.
