Το Ντρέντε (Ολλανδικά: ) είναι επαρχία της Ολλανδίας στα βορειοανατολικά της χώρας. Η πρωτεύουσά της είναι το Άσσεν και συνορεύει με το Οφεράισσελ (νότια), το Φρίσλαντ (δυτικά), το Χρόνινγκεν (βόρεια) και τη Γερμανία (ανατολικά).
Σε αντίθεση με άλλες περιοχές των Κάτω Χωρών, το Ντρέντε είναι αραιά κατοικημένο από τα χρόνια του μεσαίωνα. Αν εξαιρέσει κανείς τις βιομηχανικές πόλεις του Άσσεν και του Έμμεν, η υπόλοιπη έκταση χρησιμοποιείται για αγροτική εκμετάλλευση. Η περιοχή κατοικείται από τα προϊστορικά χρόνια. Έχουν βρεθεί αντικείμενα που χρονολογούνται στα 150.000 π.Χ. και είναι τα αρχαιότερα της Ολλανδίας. Το Ντρέντε φαίνεται πως ήταν μια από τις πιο πυκνοκατοικημένες περιοχές της χώρας ως την Εποχή του Χαλκού. Τα πιο γνωστά ευρήματα είναι τύμβοι που κατασκευάστηκαν εκεί γύρω στα 3.500 π.Χ. Το όνομα Ντρέντε πρωτοεμφανίζεται σε έγγραφο του 820, ενώ στα αρχεία των ετών 1024-1025 αναφέρεται η φράση «κομητεία Ντρέντε». Η κομητεία αυτή παραδόθηκε από τον αυτοκράτορα Ερρίκο Β΄ στον Αρχιεπίσκοπο Ουτρέχτης Άνταλμποντ Β΄. Μετά από τη μακρά υπαγωγή της στην Ουτρέχτη, η επαρχία περιήλθε στα χέρια των Αψβούργων του Καρόλου Κουίντου το 1528. Όταν δημιουργήθηκε η Δημοκρατία των Επτά Ενωμένων Επαρχιών των Κάτω Χωρών το 1581, το Ντρέντε συμπεριελήφθη σε αυτή αν και χωρίς επίσημο καθεστώς επαρχίας – λόγω της φτώχειας που επικρατούσε – ως τον Ιανουάριο του 1796. Λίγο πριν από την έναρξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, η Ολλανδική κυβέρνηση έχτισε στο Χόοχαλεν στρατόπεδο υποδοχής Γερμανών Εβραίων που εγκατέλειπαν το Ναζιστικό καθεστώς. Κατά τραγική ειρωνεία, οι Γερμανοί χρησιμοποίησαν αργότερα τις εγκαταστάσεις αυτές ως στρατόπεδο συγκέντρωσης και μεταφοράς κρατουμένων. Ολλανδοί, Εβραίοι, Ρομά, αντάρτες και πολιτικοί αντιρρησίες μεταφέρθηκαν από το Χόοχαλεν σε άλλες γερμανικές και πολωνικές περιοχές προς εξόντωση.
