Νεβσεχίρ (Nevşehir)
Το Νέβσεχιρ (τουρκ. Nevşehir) είναι πόλη και πρωτεύουσα του ομώνυμου νομού της κεντρικής Τουρκίας. Ονομάζονταν και Νεάπολη από τους Έλληνες. Βρίσκεται στην ιστορική περιοχή της Καππαδοκίας, σε απόσταση 290 χιλιομέτρων από την πρωτεύουσα Άγκυρα.
Σύμφωνα με τις πρώτες ιστορικές αναφορές, το σημερινό Νέβσεχιρ ήταν μικρό χωριό, το οποίο χτίστηκε στους πλαγιές του βουνού Καχβετζί (Kahveci), στην κοιλάδα του ποταμού Άλυ (Kızılırmak) από τους Χετταίους. Αργότερα η περιοχή πέρασε στον έλεγχο των Ασσυρίων και, το 546 π.Χ.), του Πέρση βασιλιά Κύρου Β'.
Το 333 π.Χ. ο Μέγας Αλέξανδρος νίκησε τους Πέρσες και κατέλαβε την περιοχή, ενώ μετά την κατάρρευση της δικής του αυτοκρατορίας, δημιουργήθηκε το Βασίλειο της Καππαδοκίας με πρωτεύουσα την Μάζακα (σημερινή Καισαρεία).
Κατά τον 1ο αιώνα μ.Χ. ενσωματώθηκε στην Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία και κατόπιν πέρασε στον έλεγχο των Βυζαντινών. Πολλές μάλιστα κατακόμβες και εκκλησίες της περιοχής, λαξευμένες στους βράχους, χρονολογούνται από τους πρώτους χριστιανικούς αιώνες. Η αρχική χρήση των υπογείων αυτών κατασκευών είχε αποκλειστικά προστατευτικό χαρακτήρα για τους καταδιωκόμενους Χριστιανούς από τους Ρωμαίους διώκτες τους. Ακόμη και έπειτα από την καθιέρωση της χριστιανικής πίστης ως επίσημης θρησκείας της Αυτοκρατορίας από τον Μέγα Κωνσταντίνο, οι χώροι αυτοί εξακολούθησαν να χρησιμεύουν ως καταφύγια από τις επιδρομές των Αράβων και των Περσών Σασσανιδών.
Το 1071 μ.Χ. στη μάχη του Μαντζικέρτ (σημερινή ονομασία Malazgirt), ο Βυζαντινός αυτοκράτορας Ρωμανός Δ' νικήθηκε από τον Σελτζούκο Σουλτάνο Αλπ Αρσλάν και η Καππαδοκία έγινε τμήμα της αυτοκρατορίας των Σελτζούκων. Με την κατάρρευση της Σελτζουκικής αυτοκρατορίας το 1308, η περιοχή περιήλθε προσωρινά στον έλεγχο των Μογγόλων. Όταν ο Οθωμανός Σουλτάνος Σελίμ Α' κατέστρεψε το Πριγκηπάτο των Ντουλκαντίρ (Dulkadirogullari), επανήλθε στον έλεγχο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και μετονομάστηκε σε Μούσκαρα. Ωστόσο παρέμεινε μέχρι τις αρχές του 18ου αιώνα, ένας μικρός και ασήμαντος αγροτικός οικισμός.
Η σημερινή πόλη οφείλει την επανίδρυσή της στο Μεγάλο Βεζύρη (και γαμπρό του Σουλτάνου Αχμέτ του 3ου) Νεβσεχιρλί Νταμάτ Ιμπραήμ Πασά, ο οποίος γεννήθηκε εδώ και επέδειξε μεγάλο ενδιαφέρον για την ανακατασκευή και αναμόρφωση της περιοχής. Έτσι το μικρό χωριό, των μόλις 18 σπιτιών, μεταμορφώθηκε ταχύτατα με την κατασκευή πολυτελών τζαμιών, με γνωστότερο όλων το Κουρσουνλού (Kurṣunlu), συντριβανιών, σχολείων, πανδοχείων και λουτρών και μετονομάστηκε από Μούσκαρα σε Νέβσεχιρ (που σημάνει Νέα Πόλη στα τουρκικά και τα περσικά).
Μέχρι το 1922 ζούσαν στην περιοχή ελληνικοί πληθυσμοί, και ορισμένοι εξ αυτών μιλούσαν το τοπικό καππαδοκικό ιδίωμα που είναι ένας κατακερματισμός ελληνικών λέξεων μέσα σε τουρκικά ιδιώματα. Μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή, οι Έλληνες κάτοικοι της περιοχής κατέφυγαν στην Ελλάδα και ορισμένοι από αυτούς ίδρυσαν την συνοικία Νεάπολη στη Δυτική Θεσσαλονίκη.
Σύμφωνα με τις πρώτες ιστορικές αναφορές, το σημερινό Νέβσεχιρ ήταν μικρό χωριό, το οποίο χτίστηκε στους πλαγιές του βουνού Καχβετζί (Kahveci), στην κοιλάδα του ποταμού Άλυ (Kızılırmak) από τους Χετταίους. Αργότερα η περιοχή πέρασε στον έλεγχο των Ασσυρίων και, το 546 π.Χ.), του Πέρση βασιλιά Κύρου Β'.
Το 333 π.Χ. ο Μέγας Αλέξανδρος νίκησε τους Πέρσες και κατέλαβε την περιοχή, ενώ μετά την κατάρρευση της δικής του αυτοκρατορίας, δημιουργήθηκε το Βασίλειο της Καππαδοκίας με πρωτεύουσα την Μάζακα (σημερινή Καισαρεία).
Κατά τον 1ο αιώνα μ.Χ. ενσωματώθηκε στην Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία και κατόπιν πέρασε στον έλεγχο των Βυζαντινών. Πολλές μάλιστα κατακόμβες και εκκλησίες της περιοχής, λαξευμένες στους βράχους, χρονολογούνται από τους πρώτους χριστιανικούς αιώνες. Η αρχική χρήση των υπογείων αυτών κατασκευών είχε αποκλειστικά προστατευτικό χαρακτήρα για τους καταδιωκόμενους Χριστιανούς από τους Ρωμαίους διώκτες τους. Ακόμη και έπειτα από την καθιέρωση της χριστιανικής πίστης ως επίσημης θρησκείας της Αυτοκρατορίας από τον Μέγα Κωνσταντίνο, οι χώροι αυτοί εξακολούθησαν να χρησιμεύουν ως καταφύγια από τις επιδρομές των Αράβων και των Περσών Σασσανιδών.
Το 1071 μ.Χ. στη μάχη του Μαντζικέρτ (σημερινή ονομασία Malazgirt), ο Βυζαντινός αυτοκράτορας Ρωμανός Δ' νικήθηκε από τον Σελτζούκο Σουλτάνο Αλπ Αρσλάν και η Καππαδοκία έγινε τμήμα της αυτοκρατορίας των Σελτζούκων. Με την κατάρρευση της Σελτζουκικής αυτοκρατορίας το 1308, η περιοχή περιήλθε προσωρινά στον έλεγχο των Μογγόλων. Όταν ο Οθωμανός Σουλτάνος Σελίμ Α' κατέστρεψε το Πριγκηπάτο των Ντουλκαντίρ (Dulkadirogullari), επανήλθε στον έλεγχο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και μετονομάστηκε σε Μούσκαρα. Ωστόσο παρέμεινε μέχρι τις αρχές του 18ου αιώνα, ένας μικρός και ασήμαντος αγροτικός οικισμός.
Η σημερινή πόλη οφείλει την επανίδρυσή της στο Μεγάλο Βεζύρη (και γαμπρό του Σουλτάνου Αχμέτ του 3ου) Νεβσεχιρλί Νταμάτ Ιμπραήμ Πασά, ο οποίος γεννήθηκε εδώ και επέδειξε μεγάλο ενδιαφέρον για την ανακατασκευή και αναμόρφωση της περιοχής. Έτσι το μικρό χωριό, των μόλις 18 σπιτιών, μεταμορφώθηκε ταχύτατα με την κατασκευή πολυτελών τζαμιών, με γνωστότερο όλων το Κουρσουνλού (Kurṣunlu), συντριβανιών, σχολείων, πανδοχείων και λουτρών και μετονομάστηκε από Μούσκαρα σε Νέβσεχιρ (που σημάνει Νέα Πόλη στα τουρκικά και τα περσικά).
Μέχρι το 1922 ζούσαν στην περιοχή ελληνικοί πληθυσμοί, και ορισμένοι εξ αυτών μιλούσαν το τοπικό καππαδοκικό ιδίωμα που είναι ένας κατακερματισμός ελληνικών λέξεων μέσα σε τουρκικά ιδιώματα. Μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή, οι Έλληνες κάτοικοι της περιοχής κατέφυγαν στην Ελλάδα και ορισμένοι από αυτούς ίδρυσαν την συνοικία Νεάπολη στη Δυτική Θεσσαλονίκη.
Χάρτης - Νεβσεχίρ (Nevşehir)
Χάρτης
Χώρα - Τουρκία
Σημαία της Τουρκίας |
Η περιοχή που σήμερα ονομάζεται Τουρκία έχει κατοικηθεί από την Παλαιολιθική περίοδο, μεταξύ άλλων από διάφορους Αρχαιομικρασιατικούς πολιτισμούς και Θρακικούς λαούς καθώς και από Ίωνες, που ίδρυσαν εκεί δώδεκα μεγάλες πόλεις (Ιωνική δωδεκάπολις). Μετά την κατάκτηση από τον Αλέξανδρο τον Μέγα, η περιοχή εξελληνίστηκε, διαδικασία που συνεχίστηκε με τη Ρωμαϊκή κυριαρχία και τη μετάβαση στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία. Τον 11ο αιώνα άρχισαν να μεταναστεύουν στην περιοχή οι Σελτζούκοι Τούρκοι, αρχίζοντας τη διαδικασία του εκτουρκισμού και του εξισλαμισμού της περιοχής, που επιταχύνθηκε από τη νίκη των Σελτζούκων επί των Βυζαντινών στη Μάχη του Μαντζικέρτ το 1071. Το Σελτζουκικό Σουλτανάτο του Ρουμ κυβέρνησε τη Μικρά Ασία μέχρι τη Μογγολική εισβολή το 1243, οπότε διασπάστηκε σε αρκετά μικρά τουρκικά μπειλίκια. Ξεκινώντας από τα τέλη του 13ου αιώνα το οθωμανικό μπειλίκι συνένωσε τη Μικρά Ασία και δημιούργησε μια αυτοκρατορία που περιελάμβανε το μεγαλύτερο μέρος της Νοτιοανατολικής Ευρώπης, της Δυτικής Ασίας και της Βόρειας Αφρικής. Μετά την κατάρρευση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, που ακολούθησε την ήττα της κατά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, τμήματά της καταλήφθηκαν από τους νικητές Συμμάχους. Ο Τουρκικός Πόλεμος για την Ανεξαρτησία, που ξεκίνησε από το Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ και τους συνεργάτες του, είχε ως αποτέλεσμα την ίδρυση της σύγχρονης Δημοκρατίας της Τουρκίας το 1923, με τον Ατατούρκ ως πρώτο πρόεδρό της.
Νομισματική μονάδα / Γλώσσα
ISO | Νομισματική μονάδα | Σύμβολο | Significant Figures |
---|---|---|---|
TRY | Τουρκική λίρα (Turkish lira) | ₺ | 2 |
ISO | Γλώσσα |
---|---|
AZ | Αζερική γλώσσα (Azerbaijani language) |
KU | Κουρδική γλώσσα (Kurdish language) |
TR | Τουρκική γλώσσα (Turkish language) |