Χάρτης - Κατοβίτσε (Katowice)

Το Κατοβίτσε (Katowice,, τσεχικά: Katovice, γερμανικά: Kattowitz) είναι μια σημαντική πόλη της ιστορικής περιοχής της Άνω Σιλεσίας στη νότια Πολωνία, με δυο ποτάμια που ονομάζονται Κουοντνίτσα (Kłodnica) και Ράβα (Rawa).

Το Κατοβίτσε είναι από το 1999 η πρωτεύουσα της αυτοδιοικούμενης περιοχής που ονομάζεται Επαρχία Σιλεσίας (προηγούμενη ονομασία Επαρχία Κατοβίτσε). Το Κατοβίτσε είναι η κυριότερη πόλη της Βιομηχανικής Περιοχής Άνω Σιλεσίας και της ευρύτερης περιοχής Μετροπόλιαν Κατοβίτσε (Metropolian Katowice). Έχει πληθυσμό 321.163 κατοίκους, και ο πληθυσμός της ευρύτερης αστικής περιοχής ήταν 3.487.000 κάτοικοι το 2004.

Η περιοχή γύρω από το Κατοβίτσε, η Άνω Σιλεσία, κατοικήθηκε από την εθνότητα των Σιλέσιων πριν από πολλούς αιώνες. Πρώτα κυβερνήθηκε από την Πολωνική - Σιλεσιανή δυναστεία των Πιαστ μέχρι που χάθηκε αυτή, και μετά περιέπεσε στην κυριαρχία των Αψβούργων (Habsburg). Αρχικά ήταν ένα ασήμαντο γεωργικό χωριό που αριθμούσε 15.000 κατοίκους έως και το 1890. Η πόλη Κατοβίτσε διαμορφώθηκε τον 19ο αιώνα, μια περίοδο κατά την οποία η περιοχή βρισκόταν κάτω από Πρωσσική κυριαρχία, και απέκτησε δικαιώματα δήμου το 1865. Κατοικημένο κυρίως από Γερμανούς, Σιλεσιανούς, Εβραίους και Πολωνούς, το Κατοβίτσε απετέλεσε τμήμα της 2ης Πολωνικής Δημοκρατίας, που προέκυψε μετά τις Σιλεσιανές Εξεγέρσεις σε όλη τη Σιλεσία στο διάστημα 1918 μέχρι 1921. Παρόλο που στο δημοψήφισμα της Άνω Σιλεσίας το 85,4% (22.774 άτομα ψήφισαν υπέρ της παραμονής στη Γερμανία και 3.900 ψήφισαν υπέρ της Πολωνίας) των ψηφοφόρων στη πόλη του Κατοβίτσε ψήφισαν υπέρ της παραμονής στη Γερμανία, η πόλη πέρασε στην Πολωνία. Από το 1941 έως το 1945 το Κατοβίτσε (Κάτοβιτς) ήταν η πρωτεύουσα του γκάου Άνω Σιλεσίας. Μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, η χώρα στη συνέχεια διαιρέθηκε και οι νέες συνθήκες, (η νέα ρύθμιση των συνόρων που προέκυψε μετά τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο), άφησαν το Κατοβίτσε στην Πολωνική πλευρά, από τα σύνορα με την Τσεχία έως τον άνω ρου του Βάρτα, με σημαντική αυτονομία. Σχεδόν όλοι οι Γερμανοί κάτοικοι του Κατοβίτσε εγκατέλειψαν την πόλη λόγω της γενικότερης απέλασης των Γερμανών μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Η πόλη ευημέρησε λόγω των μεγάλων ορυκτών αποθεμάτων (ειδικά του γαιάνθρακα) στα κοντινά βουνά και επεκτάθηκε ενσωματώνοντας τα γύρω χωριά και πόλεις των ανθρακωρύχων. Επίσης κατέφθασαν πρόσφυγες από τα πρώην ανατολικά εδάφη της Πολωνίας (Κρέσι) και άλλοι έποικοι, αυξάνοντας τον πληθυσμό της πόλης. Η εκτεταμένη της ανάπτυξη και ο πλούτος της στηρίχθηκαν στην εξόρυξη του άνθρακα και στις βιομηχανίες χάλυβα, που γιγαντώθηκαν κατά τη Βιομηχανική επανάσταση. Από το 1921 που προσαρτήθηκε στην Πολωνία, έγινε ένα από τα σπουδαιότερα βιομηχανικά και εξορυκτικά κέντρα της χώρας. Η πόλη είναι σημαντικός σιδηροδρομικός κόμβος και έχει αεροδρόμιο. Η οικονομία της βασίζεται στην εξόρυξη γαιανθράκων, ψευδαργύρου, μολύβδου και σιδήρου και στις βαριές βιομηχανίες της, κυριότερες από τις οποίες είναι η χαλυβουργία, η μεταλλουργία και η μηχανουργία, όπως και η βιομηχανία χημικών προϊόντων και δομικών υλικών. Πρόσφατα, εξαιτίας οικονομικών μεταρρυθμίσεων, υπάρχει απομάκρυνση από τη βαριά βιομηχανία και μετακίνηση προς τις μικρές επιχειρήσεις.

Στο διάστημα από το 1953 μέχρι το 1956 μετονομάστηκε σε Σταλινόγκρουντ (Stalinogród, η πόλη του Στάλιν) από τους Πολωνούς κομμουνιστές. Σοβαρή οικολογική επιβάρυνση συνέβη στο φυσικό περιβάλλον κατά τη μετά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο κομμουνιστική διακυβέρνηση της Λαϊκής Δημοκρατίας της Πολωνίας, αλλά οι πρόσφατες αλλαγές στους κανονισμούς, στις διαδικασίες και στην πολιτική της μετα-κομμουνιστικής Πολωνικής διακυβέρνησης έχουν αναστρέψει αρκετές από τις βλάβες που είχαν επέλθει.