Ταϊλανδική γλώσσα

Ταϊλανδική γλώσσα
Η ταϊλανδική γλώσσα, γνωστή και ως τάι ή σιαμέζικη, είναι η εθνική και επίσημη γλώσσα της Ταϊλάνδης. Επομένως, είναι μητρική γλώσσα των Ταϊλανδών αλλά και της μεγάλης πλειονότητας Ταϊλανδών Κινέζων. Είναι τμήμα της ομάδας τάι της οικογένειας Τάι-Καντάι γλωσσών. Πάνω από τις μισές λέξεις προέρχονται από τη Πάλι, τα σανσκριτικά και τα παλιά Χμερ. Είναι τονική και αναλυτική γλώσσα.

Τα ταϊλανδικά είναι η μητρική γλώσσα περισσότερων από 20 εκατομμύρια κατοίκων (2000). Τα πρότυπα ταϊλανδικά βασίζονται στην γλώσσα των μορφωμένων τάξεων της Μπανγκόκ. Πέρα από τα ταϊλανδικά, στην Ταϊλάνδη ομιλούνται και άλλες ταϊλανδικές γλώσσες. Αν και γλωσσολόγοι συνήθως ταξινομούν αυτά τα ιδιώματα ως συγγενικές, αλλά ξεχωριστές γλώσσες, ενώ όσοι τα μιλούν τα θεωρούν τοπικές διαλέκτους ή παραλλαγές της «ίδιας» γλώσσας ή «διαφορετικού είδους ταϊλανδικά». Τα ταϊλανδικά είναι αμοιβαία κατανοητά με τα λαοτινά, τη γλώσσα του Λάος. Οι δύο γλώσσες γράφονται με ελαφρώς διαφορετικές γραφές αλλά είναι γλωσσολογικά όμοιες.

Τα ταϊλανδικά χρησιμοποιούν το ταϊλανδικό αλφάβητο, το οποίο προέρχεται από τη γραφή Βράχμι.

κατηγορία:Τάι-Καντάι γλώσσες Κατηγορία:Γλώσσες της Ταϊλάνδης

Χώρα
  • Μαλαισία
    Η Μαλαισία είναι ομοσπονδιακό κράτος στη Νοτιοανατολική Ασία. Εκτείνεται σε δύο ανεξάρτητες γεωγραφικές περιοχές, τη Μαλαισιανή χερσόνησο (όπου συνορεύει με την Ταϊλάνδη και τη Σιγκαπούρη) και το νησί Βόρνεο (όπου συνορεύει με την Ινδονησία και το Μπρουνέι). Έχει πληθυσμό 32.670.000 κατοίκους, σύμφωνα με επίσημη εκτίμηση για τον Σεπτέμβριο του 2021, και έκταση 329.750 τ.χλμ.. Αρχηγός του Κράτους από το 2019 είναι ο Αμπντουλάχ και πρωθυπουργός από το 2021 ο Ισμαήλ Σαμπρί Γιαακόμπ.

    Η Μαλαισία έχει τις ρίζες της στα Μαλαϊκά βασίλεια. Τον 18ο αιώνα, τα εν λόγω βασίλεια προσαρτήθηκαν στη Βρετανική Αυτοκρατορία όταν οι Οικισμοί των Στενών έγιναν βρετανικά προτεκτοράτα. Η ηπειρωτική Μαλαισία έγινε η Μαλαϊκή Ένωση το 1946. Η Μαλάγια αναδιαρθρώθηκε ως Ομοσπονδία της Μαλάγιας το 1948 και έγινε ανεξάρτητη στις 31 Αυγούστου 1957. Η Μαλάγια ενώθηκε με το Βόρειο Βόρνεο, το Σαράουακ και τη Σιγκαπούρη στις 16 Σεπτεμβρίου 1963 για να γίνει Μαλαισία. Το 1965, η Σιγκαπούρη αποβλήθηκε από την ομοσπονδία. Η χώρα είναι πολυεθνική και πολυπολιτισμική, τα οποία διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην πολιτική ζωή της χώρας. Περίπου το ήμισυ του πληθυσμού είναι εθνοτικοί Μαλαισιανοί, με μεγάλες μειονότητες Μαλαισιανών Κινέζων (η δεύτερη μεγαλύτερη κοινότητα υπερπόντιων Κινέζων στον κόσμο), Μαλαισιανών Ινδών και αυτοχθόνων λαών. Το σύνταγμα παρέχει θρησκευτική ελευθερία, αλλά αναγνωρίζει το Ισλάμ ως την καθιερωμένη θρησκεία του κράτους. Το κυβερνητικό σύστημα βασίζεται στενά στο κοινοβουλευτικό σύστημα Ουεστμίνστερ και το νομικό σύστημα βασίζεται στο κοινό δίκαιο. Ο αρχηγός του κράτους είναι ο βασιλιάς, γνωστός ως Γιάνγκ ντι-Περτουάν Αγκόνγκ. Είναι εκλεγμένος μονάρχης που επιλέγεται από τους κληρονομικούς κυβερνήτες των εννέα Μαλαϊκών πολιτειών ανά πενταετία. Ο επικεφαλής της κυβέρνησης είναι ο πρωθυπουργός. Η επίσημη γλώσσα της χώρας είναι η Μπαχάσα Μελάγιου, κοινώς γνωστή ως Μαλαϊκή γλώσσα. Τα αγγλικά παραμένουν ενεργή δεύτερη γλώσσα. Το 2017 η επάρκεια στα αγγλικά στη Μαλαισία ήταν η 2η καλύτερη στην Ασία (μετά τη Σιγκαπούρη) και η 13η καλύτερη στον κόσμο.
  • Ταϊλάνδη
    Το Βασίλειο της Ταϊλάνδης ή (εναλλακτική γραφή) Ταϋλάνδης είναι μια χώρα στη Νοτιοανατολική Ασία, η οποία συνορεύει με το Λάος και την Καμπότζη στα ανατολικά, τον κόλπο της Ταϊλάνδης και τη Μαλαισία στα νότια, τη θάλασσα Ανταμάν και τη Μιανμάρ στα δυτικά. Η Ταϊλάνδη είναι επίσης γνωστή ως Σιάμ, το οποίο ήταν το επίσημο όνομα της χώρας μέχρι τις 11 Μαΐου 1949. Η λέξη Τάι (ไทย, IPA:tʰai, προφ. τάι) σημαίνει «ελευθερία» στην Ταϊλανδέζικη γλώσσα. Είναι επίσης το όνομα των Ταϊλανδών ανθρώπων – οδηγώντας ορισμένους κατοίκους και ιδιαίτερα την αρκετά μεγάλη κινεζική μειονότητα, να συνεχίζει να χρησιμοποιεί το όνομα Σιάμ. Η εθνική εορτή είναι τα γενέθλια του Βασιλιά, στις 5 Δεκεμβρίου.

    Η χώρα αποκαλούνταν πάντα Μουεάνγκ Τάι από τους πολίτες της. Σύμφωνα με τον γλωσσολόγο Ζωρζ Σεντέ, η λέξη τάι (ไทย) σήμαινε «ελεύθερος άνθρωπος» στα ταϊλανδέζικα. Για τους ξένους πριν το 1949, η χώρα ήταν γνωστή κυρίως με το εξωνύμιο Σιάμ (สยาม).